Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΟΥ, ΕΙΝΑΙ Η ΣΦΑΙΡΑ ΣΟΥ.

Γράφει ο Θεόδωρος Σωτηρόπουλος.

Το να δημιουργούμε εντυπώσεις είναι πολύ εύκολο πράγμα, όπως και το να στρέφουμε το βλέμμα των ανθρώπων από την μεριά που θέλουμε εμείς, ναι, έχεις δίκιο άγνωστε φίλε μου,
οι επαναστάσεις γίνονται μονάχα με όπλα, το λέω πρώτος εγώ, αλλά πριν τα όπλα, προηγούνται πάντα οι υπογραφές, οι κάθε είδους υπογραφές, που είτε έχουν να κάνουν με την σύσταση φιλικών εταιρειών, είτε με την αφύπνιση, είτε με την διαπαιδαγώγηση, είτε με την οργάνωση των αδιάφορων επαναστατών, είναι υπογραφές υψίστης σημασίας.

Άγνωστε φίλε μου, με τις υπογραφές οι ανθέλληνες και οι προδότες πούλησαν την πατρίδα σου, με τις υπογραφές την διέσυραν και με τις υπογραφές θα την κομματιάσουν στο τέλος αν τους αφήσεις.

Ας κάνουμε φίλε μου το πρώτο βήμα, με το οποίο, θα τους δείξουμε ότι σε αυτόν τον τόπο, εκτός από ανθέλληνες, ζούνε και φιλέλληνες.

Άγνωστε φίλε μου, καμία προσπάθεια δεν πάει χαμένη, κάθε προσπάθεια δική μας είναι και ένα ακόμα αναμμένο κάρβουνο στα πόδια των ανθελλήνων, που εδώ και εκατοντάδες χρόνια, μαχαιρώνουν πισώπλατα το σώμα της πατρίδος μας, φορώντας πάντα τις περίτεχνες πατριωτικές τους μάσκες, μόνο που τώρα, τις έβγαλαν και μας έδειξαν τα πρόσωπα τους, τα οποία θυμίζουν τον φόβο και τον τρόμο άλλων εποχών, των εποχών εκείνων, που οι παππούδες μας και οι γιαγιάδες μας, υπέφεραν και πονούσαν τρομερά κάτω από τις βάρβαρες μπότες τους, κάτω από τα μαστίγια τους και κάτω από τα ακονισμένα σπαθιά τους, που με τόση αγάπη ανέμιζαν στον αέρα, φωνάζοντας, ότι φωνάζουν και σήμερα, θάνατος στους Έλληνες.

Η πατρίδα μας, αυτήν την στιγμή είναι πεσμένη κάτω και αιμόφυρτη ζητάει απεγνωσμένα την βοήθεια μας, ζητάει να την σώσουμε γι ακόμα μια φορά από τα βάρβαρα χέρια των εχθρών της, ζητάει από όλους εμάς, τους φύλακες της, να απλώσουμε τα χέρια μας και να την ζεστάνουμε μέσα στην αγκαλιά μας, ζητάει από εμάς, να σταθούμε έστω και για μια τελευταία φορά, άξια τέκνα των γιγάντων προγόνων μας.

 Άγνωστε φίλε μου,

Εάν αυτοί χάσουν την μάχη, έχουν μια πατρίδα να γυρίσουν, εάν χάσουμε εμείς, δεν έχουμε να πάμε πουθενά.