Ο Ντράγκι, ο Στουρνάρας, ο Τσίπρας, η έξοδος στις αγορές και μία παλιά βεντέτα…

Ένα από τα μεγάλα στοιχήματα της κυβέρνησης για το 2018 είναι η καθαρή έξοδος της Ελλάδος από τα Μνημόνια, τον προσεχή Αύγουστο. Αυτό για να συμβεί όμως απαιτείται να έχει προηγηθεί νωρίτερα επιτυχής έξοδος – όχι δοκιμαστική αλλά πραγματική – στις αγορές.

Σε αυτό το τελευταίο έχει αναπτυχθεί τελευταία μία έντονη φιλολογία στην οποία εμπλέκονται αρκετές πλευρές. Από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Μ. Ντράγκι, μέχρι και την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και κάπου εκεί ανάμεσα ο Γ. Στουρνάρας, ο κατά συνθήκη «εχθρός» της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Ποια όμως είναι τα δεδομένα για την ελληνική οικονομία και πόσο εφικτό είναι η Ελλάδα να στηριχθεί στις δικές της δυνάμεις από τον επόμενο Αύγουστο και να χρηματοδοτήσει από τις αγορές τις ανάγκες της. Όσοι αντιμετωπίζουν με ψυχραιμία και χωρίς κομματικές παρωπίδες την κατάσταση απαντούν πως κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο.

Ο Ντράγκι, ο Στουρνάρας και το… θαύμα
Προώρα ο επικεφαλής της ΕΚΤ με πολύ κομψό τρόπο είπε, ότι χρειάζεται μία light έξοδος από το Μνημόνιο και εν συνεχεία ο Γ. Στουρνάρας που το είπε ευθέως ότι πρέπει να υπάρξει μία προληπτική γραμμή στήριξης για την Ελλάδα. Και οι δύο γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί μέσα σε λιγότερο από 12 μήνες να επιτύχει το θαύμα. Και γιατί δεν μπορεί;

Διότι τα ελληνικά ομόλογα πρέπει να ανέβουν τουλάχιστον έξι βαθμίδες από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης προκειμένου να χαρακτηρισθούν «επενδύσιμα».
Η ΕΚΤ δέχεται ως ενέχυρο μόνο ομόλογα που έχουν από τους διεθνείς οίκους τον παραπάνω χαρακτηρισμό. Όσο η Ελλάδα είναι μέσα σε πρόγραμμα η ΕΚΤ μπορεί να παρακάμψει αυτή την εν λόγω εγγύηση και να δίνει ρευστότητα. Άρα ή πρέπει τα ομόλογα να έχουν συγκεκριμένη διαβάθμιση ή η χώρα να είναι σε πρόγραμμα. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.
Για να μπει η Ελλάδα στην ποσοτική χαλάρωση πρέπει να ισχύει ένα από τα δύο πιο πάνω προαπαιτούμενα.
Αν η Ελλάδα βγει από το Μνημόνιο και χωρίς οι διεθνείς οίκοι να έχουν χαρακτηρίσει ως επιλέξιμα τα ελληνικά ομόλογα, οι τράπεζες δεν θα έχουν πρόσβαση στην ΕΚΤ και επιστρέψουν στον ELA, ενώ η Ελλάδα θα συνεχίσει να βλέπει από απόσταση την ποσοτική χαλάρωση.
Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τους Γ. Στουρνάρα αλλά και Μ. Ντράγκι πρέπει να υπάρξει «γέφυρα» μετάβασης, προκείμενου και οι τράπεζες να μην μπουν σε κίνδυνο, αλλά και η χώρα να μην βρεθεί εκ νέου σε χρηματοδοτικό κενό.
Το Μαξίμου
Το πρωθυπουργικό περιβάλλον όλα τα παραπάνω τα γνωρίζει άριστα, αλλά δεν θέλει σε καμία περίπτωση από τώρα να κάψει το χαρτί της «καθαρής εξόδου». Ο Γ. Στουρνάρας είναι το πρόσωπο που εύκολα μπορεί να γίνει «εχθρός». Ούτε η πρώτη φορά είναι, αλλά μάλλον ούτε και η τελευταία. Εξάλλου ο Γ. Στουρνάρας κινείται με την ασφάλεια, ότι η θητεία του λήγει μετά από τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν και δεν τον εμποδίζει τίποτε να λέει την άποψή τους.