Ψευδεπίγραφο Έπος
Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Η “17η Νοέμβρη” δεν είναι μόνον η επωνυμία της γνωστής τρομοκρατικής οργάνωσης, αλλά και εορταστική επέτειος του “σταθμού – ορόσημου” για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν από 44 χρόνια.
Τότε υπήρξε μια τρομερή οργάνωση προκειμένου να ανατραπεί ο Δικτάτορας και επακολούθησε τραγελαφική εκμετάλλευση από κόμματα και ανίδεους “ιδεολόγους” καιροσκόπους.
Παρατηρήθηκε παραλήρημα (τρομώδες, συστηματικό και λογορροικό) αφιονισμένων “Δημοκρατών” οι οποίοι είτε εξαιτίας παραπληροφόρησης ή εκ του (ιδιοτελούς) πονηρού – κομματισμού, εμφανίζονται (έκτοτε) υπερήφανοι που έζησαν ή άκουσαν το “μεγαλειώδες επίτευγμα”. Η συστηματική πλύση εγκεφάλου συνετέλεσε ώστε πλήθη κόσμου, αθώα παιδάκια, νεολαίες και κόμματα να συρρέουν προκειμένου να καταθέσουν στεφάνια στη μνήμη … φανταστικών νεκρών (!). Είχαν βλέπετε περάσει αρκετά χρόνια από το (πραγματικό!) έπος του 1940 και έπρεπε να κατασκευαστούν νέα κατορθώματα , νέοι ήρωες, νέο – έστω και ψευδεπίγραφο – “Έπος του Πολυτεχνείου”. Από τότε εορτάζεται (με φθίνουσα όμως συμμετοχή κάθε χρόνο) με κάθε επισημότητα.
Περί τίνος άραγε πρόκειται;
Περί Έπους /Εποποιίας ή … επικού αποπροσανατολισμού, μυθεύματος/ μυθοπλαστίας;
Περί πονηρού εποστρακισμού της ιστορικής πραγματικότητας;
Περί συνήθους “αμ’ έπος αμ’ έργον” αξιοποίησης της συγκυρίας, ως επακολούθημα του κλίματος που επεκράτησε.
Περί δυσχέρειας απόκτησης εποπτείας και συνακόλουθα γνώσης ως προς το τί συνέβη επακριβώς;
Σε κάθε περίπτωση, αποκλείεται να προσεγγίσει την αλήθεια εκείνος ο οποίος:
-Φέρει κομματικές παρωπίδες ή κομματικά γυαλιά.
– Δεν έτυχε να ζήσει τα γεγονότα.
– Δεν μελέτησε τις αντικρουόμενες αναφορές στα γεγονότα.
– Δεν διάβασε (εκτός των άλλων) τις απόψεις /θέσεις διακεκριμένων προσωπικοτήτων της Αριστεράς οι οποίοι χλεύασαν τους συντρόφους τους για την υπόθεση του Πολυτεχνείου.
-Δεν πληροφορήθηκε τι ανέφερε ο ξένος τύπος, τι ανέφεραν οι ξένες Πρεσβείες και οι μυστικές υπηρεσίες.
– Δεν έτυχε να είναι … υποψιασμένος για τον τρόπο που οι “ενδιαφερόμενοι” καιροσκόποι και ελληνόφωνοι απεργάζονται σχέδια επιβολής των απόψεών τους.
Τιμάται η επέτειος , το “έπος του Πολυτεχνείου” οι “καταπλακωθέντες από το τάνκ νεκροί”, γιατί ; Μήπως επειδή:
1. Επετεύχθη αλλαγή Δικτάτορα;
2. Απωλέσθη το 40% της Κύπρου μας εξαιτίας του δεύτερου -κρετίνου- δικτάτορα;
3. Είχαμε (ανύπαρκτους) “νεκρούς” ε ν τ ό ς του Πολυτεχνείου;
4. Αναδείχθηκαν “πολέμαρχοι και πολεμιστές” του γλυκού νερού, του μικροφώνου και των τηλεπαραθύρων;
5. Οικοδομήθηκαν καριέρες από ποικιλώνυμους καριερίστες και καριερίστριες (αποτυχημένους, άεργους, καταληψίες, αφισοκολλητές … “αγωνιστές” των οποίων ο “αγώνας τώρα (τότε) δικαιώθηκε”; (προκειμένου να συντηρούν το παραμύθιασμα) οι “Δημοκράτες/Αντιφασίστες” παροτρύνουν τον κόσμο να προσέρχεται στον … ιερό χώρο προσκυνήματος, και να καταθέτει στεφάνια και λουλούδια σε ένα ειδώλιο κεφαλής /σύμβολο.
Η επική φαρσοκωμωδία κορυφώνεται με την καθιερωμένη πορεία στην Αμερικάνικη Πρεσβεία. Ολοκληρώνεται δε με καταστροφές, ξυλοδαρμούς, εμπρησμούς κ.α πολιτιστικές εκδηλώσεις από ευγενείς ΝΕΟΒΑΝΔΑΛΟΥΣ, γόνους εκείνων … που “έπεσαν ηρωικώς μαχόμενοι” (!).
ΥΓ Είναι γεγονός πως οι λαοί έχουν ανάγκη από (λατρευτικές) αναφορές σε ήρωες, ημίθεους, τιτάνες, είδωλα και ειδώλια.
Όταν δεν τα διαθέτουν τότε:
– Τα κλέβουν /οικειοποιούνται από άλλους που τα διαθέτουν (όπως οι Σκοπιανοί με τον Μ. Αλέξανδρο κ. α).
-Καταφεύγουν σε μυθεύματα, ιστορικές παραχαράξεις κ.ο.κ προκειμένου να αποκτήσουν σύγχρονους ΝΕΟΗΡΩΕΣ. Κάτι στο οποίο εξειδικεύονται οι ΚΟΜΜΑΤΑΝΘΡΩΠΟΙ, οι ΚΟΜΜΑΤΟΠΛΗΓΙΚΟΙ, οι ΚΟΜΜΑΤΟΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΙ και οι παρασυρμένοι αφελείς.
Σε κάθε περίπτωση είναι -για κάθε ελευθερόφρονα Έλληνα – προσβλητική, επισφαλής και επιεικώς απαράδεκτη η καταφυγή σε ανάλογες /παρόμοιες επικών διαστάσεων μυθοπλαστίες όπως το ψευδεπίγραφο :
“Έπος του Πολυτεχνείου”
