Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΒΟΜΒΑ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΕΚΡΑΓΕΙ ΣΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΤΟΥ

ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΩΝ   


Η Ρωσία και η Κίνα προσβλέπουν στην ηγεμονία της Ευρασίας, όπου η Ευρώπη αποτελεί το μεγάλο ερωτηματικό…

 ενώ οι Η.Π.Α. της ηπείρου τους, καθώς επίσης ενός μεγάλου μέρους της Αφρικής, με συμμάχους την Ιαπωνία, την Αυστραλία, την Ινδία και τη Μ. Βρετανία.

Η οικονομία έχει αναδειχθεί σε έναν πολύ σημαντικό γεωπολιτικό παράγοντα, γεγονός που σημαίνει ότι, πρέπει να λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπ’ όψιν – ενώ ο στρατιωτικός εξοπλισμός και οι πόλεμοι κοστίζουν πάρα πολύ. 
Στα πλαίσια αυτά, ξεκινώντας από τις Η.Π.Α., οι στατιστικές τεκμηριώνουν πως οκτώ χρόνια μετά την τελευταία ύφεση, το ΑΕΠ αυξάνεται με έναν μέσο ετήσιο ρυθμό της τάξης του 2% – ενώ η διάθεση των καταναλωτών είναι πολύ θετική. 
Εν τούτοις, η εικόνα του λιανικού εμπορίου είναι κάτι περισσότερο από απογοητευτική – παρά το ότι οι συνθήκες θα έπρεπε να είναι παραδεισένιες, με δεδομένο το ότι η κατανάλωση αφορά σχεδόν το 70% του αμερικανικού ΑΕΠ.
Ειδικότερα, διαπιστώνεται ένα μαζικό κλείσιμο καταστημάτων, το οποίο χαρακτηρίζεται ως «αποκάλυψη κάτω από έναν καταγάλανο ουρανό» – ενώ περιγράφεται με τους αριθμούς 6.800 και 3.000, σύμφωνα με τους οποίους στους πρώτους εννέα μήνες του 2017 έκλεισαν 6.800 καταστήματα, ενώ άνοιξαν 3.000 καινούργια. 
Σε τελική ανάλυση λοιπόν χάθηκαν 3.800 καταστήματα, σε μία εποχή που το λιανικό εμπόριο θα έπρεπε να ανθεί – κάτι που συμβαίνει συνεχώς τα τελευταία τρία χρόνια.
Από τη μία πλευρά βέβαια υπάρχει εξήγηση, αφού αυξάνεται διαχρονικά το εμπόριο μέσω του διαδικτύου (on line πωλήσεις) – όπου κυριαρχεί η Amazon. Η δεύτερη ερμηνεία του φαινομένου είναι η υπερχρέωση των καταστημάτων λιανικής – τα οποία, μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση, αποτέλεσαν τον αγαπημένο στόχο των μοχλευμένων εξαγορών (Leveraged Buyouts), όπου ο αγοραστής χρηματοδοτεί την εξαγορά με δάνεια που μετά επιβαρύνουν τον Ισολογισμό της επιχείρησης.
Ως εκ τούτου πολλές αλυσίδες λιανικής δυσκολεύονται να αναχρηματοδοτήσουν τα ληξιπρόθεσμα δάνεια τους, ενώ οι πιστωτές που δραστηριοποιούνται στην αγορά των ομολόγων «σκουπιδιών» (Junk Bonds) δεν είναι πρόθυμοι να αντικαταστήσουν τα ομόλογα που λήγουν –αφενός μεν λόγω της ανόδου της Amazon, αφετέρου επειδή ο τζίρος και τα κέρδη τους συρρικνώνονται. 
Επομένως όλο και περισσότερες αλυσίδες πτωχεύουν, προβλέποντας πως η τάση θα επιταχυνθεί όταν η Fed συνεχίσει να αυξάνει τα βασικά της επιτόκια – κάτι που θα προκαλέσει την αύξηση της ανεργίας, με επώδυνες συνέπειες για τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, αφού ως πωλήτριες και πωλητές απασχολούνται 8.000.000 άτομα στις Η.Π.Α., με μέσο ετήσιο μισθό τα 21.500 $.
Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι η συνεχιζόμενη αύξηση των χρεών των νοικοκυριών, μετά την υποχώρηση τους κατά την κρίση – αφού έχουν υπερβεί πλέον τα 12 τρις $ (γράφημα). Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το διπλασιασμό των δημοσίων χρεών της υπερδύναμης σε απόλυτο μέγεθος (από τα 10 τρις $ το 2008 στα 20 τρις $ σήμερα), με τον τετραπλασιασμό του Ισολογισμού της Fed, καθώς επίσης με το ότι σχεδόν 100 εκ. ενήλικα άτομα δεν εμφανίζονται στις στατιστικές ανεργίας, δεν ταιριάζει με τις ανακοινώσεις περί οικονομικής ευρωστίας της – με τις οποίες οφείλει να είναι πολύ επιφυλακτικός κανείς.
Επόμενο πρόβλημα είναι το ότι γενικότερα στη Δύση, η οποία καθορίζεται αφενός μεν από τις Η.Π.Α., αφετέρου από την Ιαπωνία και τη Γερμανία ως ηγέτιδα της ΕΕ, ακολουθούμενες από τη Μ. Βρετανία, τη Γαλλία, τον Καναδά και την Αυστραλία, το οικονομικό σύστημα φαίνεται να ωφελεί μία συνεχώς μειούμενη αλλά ισχυροποιούμενη μειοψηφία – η οποία έχει ουσιαστικά τη διαχείριση και τον έλεγχο της πολιτικής.





loading...