Το ΚΑΚΟ μάτι μπορεί να “σκάσει” άνθρωπο: Ποιοι “ματιάζονται” εύκολα και τι ακριβώς συμβαίνει με τη βασκανία

Τι ακριβώς συμβαίνει με τη βασκανία και τι λέει η θρησκεία μας για το μάτι;
Το λεγόμενο “κακό μάτι” όσο καί άν μάς φαίνεται υπερβολικό, μπορεί να αρρωστήσει ακόμη καί νά σκοτώσει κάθε άνθρωπο πού βρίσκεται μακριά από τά μυστήρια τής Εκκλησίας…

Υπάρχουν φθονεροί άνθρωποι πού όταν βλέπουν κάτι το καλό στον άλλο, υποφέρουν… Το ίδιο παθαίνει και ο πανούργος διάβολος.

Διάβολος και φθονερός φθονούν το καλό του άλλου. Έχουν μεταξύ τους το κοινό αυτό σημείο. Κι ο διάβολος το «εκμεταλλεύεται». Περνά μέσα απ’ αυτό, (=φθόνο) την κακία του στούς ανθρώπους….

Ο φθόνος δηλ. του φθονερού ανθρώπου είναι ο αγωγός ( τό κανάλι – chanel ) , απ’ όπου διοχετεύεται στις ανθρώπινες ψυχές το δηλητήριο (=βασκανία) του διαβόλου.

«Η βασκανία είναι μία δαιμονική ενέργεια, που γίνεται μέσω των φθονερών ανθρώπων» (Μ. Βασίλειος περί φθόνου, 4), «…απέλασον πάσαν διαβολικήν ενέργειαν, πάσαν σατανικήν έφοδον» (Ευχή εις βασκανίαν).

Κι αυτό σημαίνει: Βασκανία ΔΕΝ είναι ένας λ.χ. συνηθισμένος πονοκέφαλος, ή μια συνηθισμένη ζάλη κλπ., αλλά είναι κάτι το ασυνήθιστο!!

Κάτι το φοβερό, το ανυπόφορο, το …σατανικό!!

Είχε κάποιος, (διηγούνται αυτόπτες μάρτυρες) ένα ωραίο άλογο. Το είδε κάποιος (φθονερός) και είπε:

«Τι ωραίο άλογο». Και το άλογο δεν άντεξε το «μάτι». Έσκασε, ψόφησε ακαριαία!

Ποιοί όμως έχουν «μάτι»;

Κακό «μάτι» έχει εκείνος, που έχει μέσα του κακία! «απέλασον πάσαν φαρμακείαν των φθοροποιών και φθονερών ανθρώπων» (ευχή εις βασκανίαν).

Γι’ αυτό παλαιότερα, οι αγράμματες γριούλες, όταν έβλεπαν ένα όμορφο παιδάκι, ή άλλο τι ωραίο, το έφτυναν· και έλεγαν: «Να μην αβασκαθεί». Έβγαζαν από μέσα τους (έφτυναν) τον τυχόν κρυμμένο φθόνο.

Ποιούς πιάνει το «μάτι»;

Εφόσον η βασκανία είναι χτύπημα του σατανά στον άνθρωπο, είναι λογικό να «χτυπιούνται» από τη βασκανία, όσοι δεν είναι εφοδιασμένοι με όπλα, που πολεμούν και συντρίβουν το διάβολο («νηστεία» προσευχή εξομολόγηση, Θ. Κοινωνία).

Για αυτό:

Τους αγίους δεν τους πιάνει «μάτι».

Τους ιερείς ( λόγω της ιερωσύνης τους ).

Και τον κάθε χριστιανό, που ζει την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.

Τό «ξεμάτιασμα»

Και πάλι, εφόσον η βασκανία είναι χτύπημα του σατανά, απαιτείται ειδική προσευχή, που να χτυπά, εξορκίζει το διάβολο.

Η Εκκλησία μας για την περίπτωση αυτή έχει θεσπίσει την ευχή «εις βασκανίαν», που διαβάζεται από ιερέα. Που σημαίνει, πως όταν σε «πιάσει» το μάτι, θα πρέπει να πας στον ιερέα, και μόνο στον ιερέα.

Υπάρχει καί τό αμαρτωλό ξεμάτιασμα…

Σε έπιασε το «μάτι». Αντί, λοιπόν, να πας στον ιερέα, πας στη γειτόνισσά σου, στη κουμπάρα σου, κ.λ.π., και σου κάνουν ξόρκια! Όμως έτσι αμαρτάνεις και συ, και αυτές που σε ξεματιάζουν. Εσύ, γιατί περιφρόνησες το λειτουργό του Χριστού (τον ιερέα), και κτύπησες ξένες πόρτες, αυτές γιατί πήραν τη θέση του ιερέα.

Μάθε, λοιπόν, πως ο λαϊκός, επειδή στερείται ιερωσύνης, δεν έχει δικαίωμα να σε «σταυρώνει».

Ο πατέρας ή η μητέρα, επειδή είναι πρόσωπα ιερά, και επειδή έχουν εξουσία στα παιδιά τους, μπορούν να «σταυρώνουν» τα παιδιά τους και μόνο τα παιδιά τους.(Το ίδιο ισχύει και για τον παππού ή τη γιαγιά σε σχέση με τα εγγονάκια τους). Όμως και πάλι προσοχή!

Θα πρέπει να λένε προσευχές της Εκκλησίας μας και μόνο της Εκκλησίας μας, (λ.χ. «εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ή το «απολυτίκιο» ενός αγίου κ. ά).

Με ποιό, λοιπόν, δικαίωμα σε σταυρώνουν άνθρωποι χωρίς ιερωσύνη; (Και γιατί δεν σταυρώνεσαι από μόνος σου; Άγιο είναι το χεράκι τους;)

Το εξίσου σημαντικό: Ο λαϊκός επειδή δεν έχει ιερωσύνη, δεν μπορεί να κάνει ένα μυστήριο, λ.χ. «ευχέλαιο». Και όμως, η γειτόνισσά σου, η κουμπάρα σου τολμούν (!) και κάνουν «ευχέλαιο».

Πώς;

«Αγιάζουν» από μόνες τους το λαδάκι (!), που θα σε …σταυρώσουν!! (Διερωτήθηκες ποτέ, γιατί δεν προτιμούν το λαδάκι του κανδηλιού;).

Και να ήταν μόνο αυτό; Στο «μυστήριό» τους ανακατεύουν λόγια της Εκκλησίας μας με ξένα λόγια (=του διαβόλου). Λες και οι ευχές της Εκκλησίας μας χρειάζονται την ενίσχυση των «ευχών» του διαβόλου!

Λοιπόν, ποιά λόγια θα πιάσουν; Της Εκκλησίας ή του διαβόλου; Είναι δυνατόν να ακούσει ο Κύριος «μαγαρισμένες» προσευχές;

Θα πεις:

-Μα είναι γυναίκες χριστιανές, κάνουν τον σταυρό τους, επικαλούνται το όνομα του Θεού!

-«Γι’ αυτό (απαντά ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) τις αποστρέφομαι! Γιατί χρησιμοποιούν το όνομα του Θεού για να Τον υβρίζουν! Γιατί, λέγοντας πως είναι χριστιανές, κάνουν εκείνα που κάνουν οι ειδωλολάτρες! Και οι δαίμονες ανέφεραν το όνομα του Θεού, αλλά ήταν δαίμονες!

Ο Κύριος τους επέπληξε και τους έδιωξε!» (Κατήχησις I΄).

Και πάλι:

Μα μόλις με ξορκίζουν, είμαι μια χαρά!

Μπορεί να είναι ψυχολογικό.

Μπορεί και να σε έκανε ό διάβολος καλά, φυσικά για το κακό σου…

Ένα διδακτικό περιστατικό…

Στις 2.3.1998 ο Πατρινός κ. Ε., μου ανέφερε, κάτι που συνέβη στον ίδιο, πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια.

Από 14 ετών οι δικοί του κάθε τόσο τον πήγαιναν σε μια κυρία για «ξεμάτιασμα».

Όμως το συνεχές «ξεμάτιασμα» έδωσε «λαβή» στο διάβολο. Άρχισε τώρα και ο ίδιος (κ. Ε.) να έχει «μάτι», να «αβασκαίνει».

Όποιον θαύμαζε, του συνέβαινε κακό. Έβλεπε λ.χ γυναίκα να περπατά, αμέσως η γυναίκα σκόνταφτε και έπεφτε.

Το 1983, Μ. Πέμπτη βράδυ, παρακολουθούσε την ακολουθία των αγίων Παθών στον ι. ναό αγίου Σπυρίδωνος Αιγάλεω. Ξαφνικά ένοιωσε ζάλη. Θόλωσε το μυαλό του. Έβλεπε το εκκλησίασμα να χάνεται από μπροστά του. Ταυτόχρονα τον έπιασε κρύος ιδρώτας. Δεν άντεξε. Βγήκε έξω.

Τον ακολούθησε «κατά πόδας» (έξω, στην αυλή) μια γνωστή κυρία (που ξεμάτιαζε…). Τον πλησίασε και του είπε: «Τί έπαθες, Ε;». Και άρχισε να τον ξεματιάζει, διαβάζοντας κάτι παράξενες «ευχές»(επικλήσεις δαιμόνων).

Στην «ιερή» (=δαιμονική) αυτή στιγμή, ο κ. Ε. παρατήρησε κάτι, που τον συγκλόνισε!

Η όψη της κυρίας αλλοιώθηκε! Το βλέμμα της ήταν απαίσιο! Ταυτόχρονα την «έπιασε» ένα παράξενο χασμουρητό! Το στόμα της θύμιζε στόμα άγριου θηρίου! Στο τέλος έβγαλε από την κοιλιά της ένα φυλακτό».

«Πάρτο (του είπε), φόρεσέ το και δεν θα σε ξαναπιάσει».

Και με τις σατανικές της επικλήσεις (=βοήθεια του διαβόλου) ο ασθενής έγινε καλά…

Ο κ. Ε., μετά απ’ αυτό, εξομολογήθηκε, και ησύχασε. Αλλά, και έπαψε να αβασκαίνει».

loading...

9 thoughts on “Το ΚΑΚΟ μάτι μπορεί να “σκάσει” άνθρωπο: Ποιοι “ματιάζονται” εύκολα και τι ακριβώς συμβαίνει με τη βασκανία

  1. άσχετο θεολογικό σχόλιο
    ==========================

    Δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου

    Ο Πέτρος αναφέρεται ότι ήταν έγγαμος : «Και ελθών ο Ιησούς εις την οικίαν Πέτρου είδεν την πενθεράν αυτού […]»(Ματθ.8.14).Επίσης αναφέρεται :« Αναστάς δε πρωί πρώτη σαββάτου εφάνη πρώτον Μαρία τη Μαγδαληνή» (Μαρκ.16.9),και «…κατέθηκεν αυτόν εν μνημείω ο ην λελατομημένον εκ πέτρας, και προσεκύλισε λίθον επί την
    θύραν του μνημείου.η δε Μαρία η Μαγδαληνή καὶ Μαρία Ιωσή εθεώρουν πού τίθεται»(Μαρκ.15.46-47).Αυτές οι αναφορές δείχνουν πολύ στενή φιλική σχέση,είναι έως και συμβατές με συζυγική σχέση.Για τον Χριστό δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου,ή στην Καινή διαθήκη, ότι ήταν άγαμος,ούτε ότι ήταν έγγαμος.Επίσης,για την Εκκλησία σαφώς ο γάμος,αλλά και η αγαμία,δεν είναι αμαρτία.Σκέφτομαι λοιπόν,βάσει των ανωτέρω ότι δεν αποκλείεται μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος να δογματίσειότι ο Ιησούς Χριστός ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Μαγδαληνή,και να εισάγει τον όρο «Μαρία Μαγδαληνή η Χριστόγαμος»(στην περίπτωση που θα εισαγάγει η Εκκλησία τον όρο «Χριστόγαμος» θα τον νοεί κατά την ανθρωπίνη φύση σύζυγο του Ιησού) ή,αντίθετα,να δογματίσει διευκρινιστικά ότι ήταν άγαμος.Να επισημάνω επίσης ότι δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου ότι το «αειπάρθενος» για τη μητέρα του Χριστού σημαίνει διά παντός παρθένος και ότι δεν σημαίνει ότι ήταν παρθένος «…έως ού έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν.»(Ματθ. 1.25),δηλαδή έως την περιτομή του Χριστού,και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ.To «αεί» αναφέρεται στον τόκον,και στο μετά τον τόκον,και δεν αναφέρεται στον συνολικό βίο της Μαρίας της μητρός του Χριστού,κατά μία ερμηνεία.Η άλλη ερμηνεία είναι ότι αναφέρεται στον συνολικό βίο της.Δεν υπάρχει σχετική διευκρίνιση σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου.(« Μένει τοίνυν και μετά τόκον παρθένος η αειπάρθενος ουδαμώς ανδρί μέχρι θανάτου προσομιλήσασα.»,Ιωαν. Δαμασκηνού, Έκθεση πίστεως 87,100–Πρόκειται για προσωπική γνώμη του.Δεν υπάρχει σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου).Πάντως έχουμε το προαναφερόμενο χωρίο Ματθ.1.25,που δεν πολυοευνοεί τον ισχυρισμό ότι η Καινή Διαθήκη θέλει να διαφωτίσει ότι η Μαρία η μητέρα του Χριστού ήταν ισοβίως παρθένος.Επίσης και εδώ δεν αποκλείεται να δογματίσει μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος την πρώτη ή τη δεύτερη ανωτέρω αναφερόμενη σημασία του «αειπάρθενος».Όντως η κρατούσα εντύπωση σε ανθρώπους της Εκκλησίας είναι το άγαμον του Χριστού και το διά παντός παρθένον της Μαρίας.Όμως κρατούσες εντυπώσεις,και σχετικές δηλώσεις ιεραρχών υπέρ τους,δεν δέσμευαν Οικουμενικές Συνόδους,οι οποίες στο παρελθόν πολλές φορές συγκρούστηκαν μ' αυτές και τις κατήργησαν.Για όποιον διαφωνεί έντονα με τα ανωτέρω,έχω να τον ρωτήσω ρητορικά : Αν μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος δογματίσει ότι «ο Χριστός κατά την ανθρωπίνη φύση ήταν έγγαμος»,εισάγοντας και τον όρον «Μαρία Μαγδαληνή η Χριστόγαμος»,και δογματίσει επίσης ότι η Μαρία η μητέρα του Χριστού ήταν παρθένος έως την περιτομή του Χριστού και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ,θα πρέπει η Οικουμενική Σύνοδος αυτή να θεωρηθεί ληστρική ; Και γιατί,αφού δεν θα έχει ανατρέψει καμιά απόφαση προηγούμενης Οικουμενικής Συνόδου ;

  2. νέο άσχετο θεολογικό σχόλιο (βελτίωση της διατύπωσης σε κάποια σημεία)
    ======================================================

    Δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου

    Ο Πέτρος αναφέρεται ότι ήταν έγγαμος : «Και ελθών ο Ιησούς εις την οικίαν Πέτρου είδεν την πενθεράν αυτού […]»(Ματθ.8.14).Επίσης αναφέρεται :« Αναστάς δε πρωί πρώτη σαββάτου εφάνη πρώτον Μαρία τη Μαγδαληνή» (Μαρκ.16.9),και «…κατέθηκεν αυτόν εν μνημείω ο ην λελατομημένον εκ πέτρας, και προσεκύλισε λίθον επί την
    θύραν του μνημείου.η δε Μαρία η Μαγδαληνή καὶ Μαρία Ιωσή εθεώρουν πού τίθεται»(Μαρκ.15.46-47).Αυτές οι αναφορές δείχνουν πολύ στενή φιλική σχέση,είναι έως και συμβατές με συζυγική σχέση.Για τον Χριστό δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου,ή στην Καινή διαθήκη, ότι ήταν άγαμος,ούτε ότι ήταν έγγαμος.Επίσης,για την Εκκλησία σαφώς ο γάμος,αλλά και η αγαμία,δεν είναι αμαρτία.Σκέφτομαι λοιπόν,βάσει των ανωτέρω ότι δεν αποκλείεται μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος να δογματίσει ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Μαγδαληνή,και να εισάγει τον όρο «Μαρία Μαγδαληνή η Χριστόγαμος»(στην περίπτωση που θα εισαγάγει η Εκκλησία τον όρο «Χριστόγαμος» θα τον νοεί κατά την ανθρωπίνη φύση σύζυγο του Ιησού) ή,αντίθετα,να δογματίσει διευκρινιστικά ότι ήταν άγαμος.Να επισημάνω επίσης ότι δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου ότι το «αειπάρθενος» για τη μητέρα του Χριστού σημαίνει διά παντός παρθένος, επίσης δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου ότι το «αειπάρθενος» δεν σημαίνει ότι ήταν παρθένος «…έως ού έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν.»(Ματθ. 1.25),δηλαδή έως την περιτομή του Χριστού,και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ.To «αεί» αναφέρεται στον τόκον,και στην ολοκλήρωση και αποπεράτωσή του,και δεν αναφέρεται στον συνολικό βίο της Μαρίας της μητρός του Χριστού,κατά μία ερμηνεία.Δηλαδή κατ' αυτή την ερμηνεία
    «αειπάρθενος» σημαίνει παρθένος προ,κατά,και μετά τον τόκον,αλλά όχι διά παντός.Η άλλη ερμηνεία είναι ότι αναφέρεται
    το «αεί» στον συνολικό βίο της.Δεν υπάρχει σχετική διευκρίνιση σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου.(« Μένει τοίνυν και μετά τόκον παρθένος η αειπάρθενος ουδαμώς ανδρί μέχρι θανάτου προσομιλήσασα.»,Ιωαν. Δαμασκηνού, Έκθεση πίστεως 87,100.Πρόκειται για προσωπική γνώμη του.Δεν υπάρχει σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου).Πάντως έχουμε το προαναφερόμενο χωρίο Ματθ.1.25,που δεν πολυοευνοεί τον ισχυρισμό ότι η Καινή Διαθήκη θέλει να διαφωτίσει ότι η Μαρία η μητέρα του Χριστού ήταν ισοβίως παρθένος.Επίσης και στο ζήτημα αυτό,του «αειπάρθενος», δεν αποκλείεται να δογματίσει μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος την πρώτη ή τη δεύτερη ανωτέρω αναφερόμενη σημασία του «αειπάρθενος».Όντως η κρατούσα εντύπωση σε ανθρώπους της Εκκλησίας είναι το άγαμον του Χριστού και το διά παντός παρθένον της Μαρίας.Όμως κρατούσες εντυπώσεις,και σχετικές δηλώσεις ιεραρχών υπέρ τους,δεν δέσμευαν Οικουμενικές Συνόδους,οι οποίες στο παρελθόν πολλές φορές συγκρούστηκαν μ' αυτές και τις κατήργησαν.Για όποιον διαφωνεί έντονα με τα ανωτέρω,έχω να τον ρωτήσω ρητορικά : Αν μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος δογματίσει ότι «ο Χριστός κατά την ανθρωπίνη φύση ήταν έγγαμος»,εισάγοντας και τον όρον «Μαρία Μαγδαληνή η Χριστόγαμος»,και δογματίσει επίσης ότι η Μαρία η μητέρα του Χριστού ήταν παρθένος έως την περιτομή του Χριστού και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ,θα πρέπει η Οικουμενική Σύνοδος αυτή να θεωρηθεί ληστρική ; Και γιατί,αφού δεν θα έχει ανατρέψει καμιά απόφαση προηγούμενης Οικουμενικής Συνόδου ;

  3. τρίτο άσχετο θεολογικό σχόλιο (βελτίωση του τέλους)
    ======================================================

    Δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου

    Ο Πέτρος αναφέρεται ότι ήταν έγγαμος : «Και ελθών ο Ιησούς εις την οικίαν Πέτρου είδεν την πενθεράν αυτού […]»(Ματθ.8.14).Επίσης αναφέρεται :« Αναστάς δε πρωί πρώτη σαββάτου εφάνη πρώτον Μαρία τη Μαγδαληνή» (Μαρκ.16.9),και «…κατέθηκεν αυτόν εν μνημείω ο ην λελατομημένον εκ πέτρας, και προσεκύλισε λίθον επί την θύραν του μνημείου.η δε Μαρία η Μαγδαληνή καὶ Μαρία Ιωσή εθεώρουν πού τίθεται»(Μαρκ.15.46-47).Αυτές οι αναφορές δείχνουν πολύ στενή φιλική σχέση,είναι έως και συμβατές με συζυγική σχέση.Για τον Χριστό δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου,ή στην Καινή διαθήκη, ότι ήταν άγαμος,ούτε ότι ήταν έγγαμος.Επίσης,για την Εκκλησία σαφώς ο γάμος,αλλά και η αγαμία,δεν είναι αμαρτία.Σκέφτομαι λοιπόν,βάσει των ανωτέρω ότι δεν αποκλείεται μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος να δογματίσει ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Μαγδαληνή,και να εισάγει τον όρο «Μαρία Μαγδαληνή η Χριστόγαμος»(στην περίπτωση που θα εισαγάγει η Εκκλησία τον όρο «Χριστόγαμος» θα τον νοεί κατά την ανθρωπίνη φύση σύζυγο του Ιησού) ή,αντίθετα,να δογματίσει διευκρινιστικά ότι ήταν άγαμος.Να επισημάνω επίσης ότι δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου ότι το «αειπάρθενος» για τη μητέρα του Χριστού σημαίνει διά παντός παρθένος, επίσης δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου ότι το «αειπάρθενος» δεν σημαίνει ότι ήταν παρθένος «…έως ού έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν.»(Ματθ. 1.25),δηλαδή έως την περιτομή του Χριστού,και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ.To «αεί» αναφέρεται στον τόκον,και στην ολοκλήρωση και αποπεράτωσή του,και δεν αναφέρεται στον συνολικό βίο της Μαρίας της μητρός του Χριστού,κατά μία ερμηνεία.Δηλαδή κατ' αυτή την ερμηνεία «αειπάρθενος» σημαίνει παρθένος προ,κατά,και μετά τον τόκον,αλλά όχι διά παντός.Η άλλη ερμηνεία είναι ότι αναφέρεται το «αεί» στον συνολικό βίο της.Δεν υπάρχει σχετική διευκρίνιση σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου.(« Μένει τοίνυν και μετά τόκον παρθένος η αειπάρθενος ουδαμώς ανδρί μέχρι θανάτου προσομιλήσασα.»,Ιωαν. Δαμασκηνού, Έκθεση πίστεως 87,100.Πρόκειται για προσωπική γνώμη του.Δεν υπάρχει σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου).Πάντως έχουμε το προαναφερόμενο χωρίο Ματθ.1.25,που δεν πολυοευνοεί τον ισχυρισμό ότι η Καινή Διαθήκη θέλει να διαφωτίσει ότι η Μαρία η μητέρα του Χριστού ήταν ισοβίως παρθένος.Επίσης και στο ζήτημα αυτό,του «αειπάρθενος», δεν αποκλείεται να δογματίσει μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος την πρώτη ή τη δεύτερη ανωτέρω αναφερόμενη σημασία του «αειπάρθενος».Όντως η κρατούσα εντύπωση σε ανθρώπους της Εκκλησίας είναι το άγαμον του Χριστού και το διά παντός παρθένον της Μαρίας.Όμως κρατούσες εντυπώσεις,και σχετικές δηλώσεις ιεραρχών υπέρ τους,δεν δέσμευαν Οικουμενικές Συνόδους,οι οποίες στο παρελθόν πολλές φορές συγκρούστηκαν μ' αυτές και τις κατήργησαν.
    [Πάντως,ίσως κάποιος προβάλλει την απάντηση ότι,αν μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος δογματίσει ότι «ο Χριστός κατά την ανθρωπίνη φύση ήταν έγγαμος»,εισάγοντας και τον όρον «Μαρία Μαγδαληνή η Χριστόγαμος»,και δογματίσει επίσης ότι η Μαρία η μητέρα του Χριστού ήταν παρθένος έως την περιτομή του Χριστού και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ,θα πρέπει η Οικουμενική Σύνοδος αυτή να θεωρηθεί ληστρική, και να προειδοποιήσει ότι «ο δρόμος προς την Κόλαση είναι στρωμένος με τις πιο καλές προθέσεις»(γαλλική παροιμία),τονίζοντας από την πλευρά του ότι δεν έχει σημασία που σε απόφαση Οικουμενικών Συνόδων υπάρχει η λέξη «αειπάρθενος»,χωρίς περαιτέρω επεξήγηση,και ότι δεν έχει σημασία που δεν υπάρχει καθόλου αναφορά σε απόφαση Οικουμενικών Συνόδων για το άγαμο ή έγγαμο του Χριστού,και ότι το να αποδίδεται σημασία αποτελεί σχολαστικισμό, και ότι,γενικά,ο σχολαστικισμός αποβαίνει αίρεση ή υπέρ αιρέσεων].

  4. 4o άσχετο θεολογικό σχόλιο (βελτίωση-συντόμευση του τέλους)
    ======================================================

    Δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου

    Ο Πέτρος αναφέρεται ότι ήταν έγγαμος : «Και ελθών ο Ιησούς εις την οικίαν Πέτρου είδεν την πενθεράν αυτού […]»(Ματθ.8.14).Επίσης αναφέρεται :« Αναστάς δε πρωί πρώτη σαββάτου εφάνη πρώτον Μαρία τη Μαγδαληνή» (Μαρκ.16.9),και «…κατέθηκεν αυτόν εν μνημείω ο ην λελατομημένον εκ πέτρας, και προσεκύλισε λίθον επί την
    θύραν του μνημείου.η δε Μαρία η Μαγδαληνή καὶ Μαρία Ιωσή εθεώρουν πού τίθεται»(Μαρκ.15.46-47).Αυτές οι αναφορές δείχνουν πολύ στενή φιλική σχέση,είναι έως και συμβατές με συζυγική σχέση.Για τον Χριστό δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου,ή στην Καινή διαθήκη, ότι ήταν άγαμος,ούτε ότι ήταν έγγαμος.Επίσης,για την Εκκλησία σαφώς ο γάμος,αλλά και η αγαμία,δεν είναι αμαρτία.Σκέφτομαι λοιπόν,βάσει των ανωτέρω ότι δεν αποκλείεται μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος να δογματίσει ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Μαγδαληνή,και να εισάγει τον όρο «Μαρία Μαγδαληνή η Χριστόγαμος»(στην περίπτωση που θα εισαγάγει η Εκκλησία τον όρο «Χριστόγαμος» θα τον νοεί κατά την ανθρωπίνη φύση σύζυγο του Ιησού) ή,αντίθετα,να δογματίσει διευκρινιστικά ότι ήταν άγαμος.Να επισημάνω επίσης ότι δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου ότι το «αειπάρθενος» για τη μητέρα του Χριστού σημαίνει διά παντός παρθένος, επίσης δεν αναφέρεται σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου ότι το «αειπάρθενος» δεν σημαίνει ότι ήταν παρθένος «…έως ού έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν.»(Ματθ. 1.25),δηλαδή έως την περιτομή του Χριστού,και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ.To «αεί» αναφέρεται στον τόκον,και στην ολοκλήρωση και αποπεράτωσή του,και δεν αναφέρεται στον συνολικό βίο της Μαρίας της μητρός του Χριστού,κατά μία ερμηνεία.Δηλαδή κατ' αυτή την ερμηνεία
    «αειπάρθενος» σημαίνει παρθένος προ,κατά,και μετά τον τόκον,αλλά όχι διά παντός.Η άλλη ερμηνεία είναι ότι αναφέρεται το «αεί» στον συνολικό βίο της.Δεν υπάρχει σχετική διευκρίνιση σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου.(« Μένει τοίνυν και μετά τόκον παρθένος η αειπάρθενος ουδαμώς ανδρί μέχρι θανάτου προσομιλήσασα.»,Ιωαν. Δαμασκηνού, Έκθεση πίστεως 87,100.Πρόκειται για προσωπική γνώμη του.Δεν υπάρχει σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου).Πάντως έχουμε το προαναφερόμενο χωρίο Ματθ.1.25,που δεν πολυοευνοεί τον ισχυρισμό ότι η Καινή Διαθήκη θέλει να διαφωτίσει ότι η Μαρία η μητέρα του Χριστού ήταν ισοβίως παρθένος.Επίσης και στο ζήτημα αυτό,του «αειπάρθενος», δεν αποκλείεται να δογματίσει μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος την πρώτη ή τη δεύτερη ανωτέρω αναφερόμενη σημασία του «αειπάρθενος».Όντως η κρατούσα εντύπωση σε ανθρώπους της Εκκλησίας είναι το άγαμον του Χριστού και το διά παντός παρθένον της Μαρίας.Όμως κρατούσες εντυπώσεις,και σχετικές δηλώσεις ιεραρχών υπέρ τους,δεν δέσμευαν Οικουμενικές Συνόδους,οι οποίες στο παρελθόν πολλές φορές συγκρούστηκαν μ' αυτές και τις κατήργησαν.Για όποιον διαφωνεί έντονα με τα ανωτέρω,έχω να τον ρωτήσω ρητορικά : Αν μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος δογματίσει ότι «ο Χριστός κατά την ανθρωπίνη φύση ήταν έγγαμος»,εισάγοντας και τον όρον «Μαρία Μαγδαληνή η Χριστόγαμος»,και δογματίσει επίσης ότι η Μαρία η μητέρα του Χριστού ήταν παρθένος έως την περιτομή του Χριστού και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ,θα πρέπει η Οικουμενική Σύνοδος αυτή να θεωρηθεί ληστρική ; Και γιατί,αφού δεν θα έχει ανατρέψει καμιά απόφαση προηγούμενης Οικουμενικής Συνόδου ;
    Επίσης κάποιος ίσως προβάλλει την απάντηση : «Δεν έχει την πρόθεση να κάνει βλάσφημους λογισμούς,αλλά έχει υποπέσει στον επιζήμιο σχολαστικισμό,θέλοντας να υπάρχουν αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων για το καθετί,δεν έχω πρόβλημα που δημοσιεύτηκε η επιστολή του».

  5. 5ο άσχετο θεολογικό σχόλιο (μόνο για την ερμηνεία του «αειπαρθένου»)
    ……………………………………………………………..
    «Δεν υπάρχει σαφής επικύρωση από Οικουμενική Σύνοδο»

    «και ουκ εγίνωσκεν αὐτὴν έως ού έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν.»(Ματθ. 1.25).
    Αυτό ερμηνεύεται ότι η Μαρία,η μητέρα του Χριστού,ήταν παρθένος έως την περιτομή του Χριστού,και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ ή ότι ήταν παρθένος διά παντός ;;
    Δεν υπάρχει σαφής επικύρωση από Οικουμενική Σύνοδο ούτε για την πρώτη ερμηνεία ούτε για τη δεύτερη.
    Η λέξη «αειπάρθενος» μπορεί να σημαίνει είτε το πρώτο είτε το δεύτερο.
    Δηλαδή στην πρώτη ερμηνεία το «αει-» αναφέρεται ως προς τον τόκο (παρθένος και μετά τον τόκο,αλλά όχι και ισοβίως).
    Στη δεύτερη ερμηνεία το «αει-» αναφέρεται ως προς τον βίον της (παρθένος ισοβίως).
    Η λέξη «αειπάρθενος» υπάρχει απλώς παρεμπιπτόντως,χωρίς επεξήγηση,στην Ε' Οικουμενική Σύνοδο και στην Πενθέκτη.
    Σήμερα η απλώς κρατούσα άποψη της Εκκλησίας είναι αυτό που είχε πει ο Ιωάννης Δαμασκηνός :
    « Μένει τοίνυν και μετά τόκον παρθένος η αειπάρθενος ουδαμώς ανδρί μέχρι θανάτου προσομιλήσασα.»,Έκθεση πίστεως 87,100.
    Όμως μια απλώς κρατούσα άποψη της Εκκλησίας μπορεί να επικυρωθεί από μελλοντική Οικουμενική Σύνοδο,όπως μπορεί και ν' ανατραπεί.
    Εάν υπάρξει μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος που θα δογματίσει,ανατρέποντος την κρατούσα άποψη,ότι η Παναγία ήταν παρθένος έως την περιτομή του Χριστού,και μετά όχι,δεν θα είναι ληστρική,διότι δεν θα έχει ανατρέψει καμιά απόφαση προηγούμενης Οικουμενικής Συνόδου.
    Πάντως όπως και να το κάνουμε,άμα θέλεις να πεις ότι η Παναγία ήταν διά παντός παρθένος,η φρασεολογία του Ματθ.1.25 δεν είναι η καλύτερη.
    Ε,και αυτό όλο και κάποιο σκανδαλισμό θα προκαλέσει,ιδίως τώρα που έχει παρέλθει ο Μεσαίωνας και ο Μεταμεσαίωνας.

  6. 6ο άσχετο θεολογικό σχόλιο (βελτίωση της διατύπωσης ενός σημείου)
    ……………………………………………………………..
    «Δεν υπάρχει σαφής επικύρωση από Οικουμενική Σύνοδο»

    «και ουκ εγίνωσκεν αὐτὴν έως ού έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν.»(Ματθ. 1.25).
    Αυτό ερμηνεύεται ότι η Μαρία,η μητέρα του Χριστού,ήταν παρθένος έως την περιτομή του Χριστού,και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ ή ότι ήταν παρθένος διά παντός ;;
    Δεν υπάρχει σαφής επικύρωση από Οικουμενική Σύνοδο ούτε για την πρώτη ερμηνεία ούτε για τη δεύτερη.
    Η λέξη «αειπάρθενος» μπορεί να σημαίνει είτε το πρώτο είτε το δεύτερο.
    Δηλαδή στην πρώτη ερμηνεία το «αει-» αναφέρεται ως προς τον τόκο (παρθένος και μετά τον τόκο,αλλά όχι και ισοβίως).
    Στη δεύτερη ερμηνεία το «αει-» αναφέρεται ως προς τον βίον της (παρθένος ισοβίως).
    Η λέξη «αειπάρθενος» υπάρχει απλώς παρεμπιπτόντως,χωρίς επεξήγηση,στην Ε' Οικουμενική Σύνοδο και στην Πενθέκτη.
    Σήμερα η απλώς κρατούσα άποψη της Εκκλησίας είναι αυτό που είχε πει ο Ιωάννης Δαμασκηνός :
    « Μένει τοίνυν και μετά τόκον παρθένος η αειπάρθενος ουδαμώς ανδρί μέχρι θανάτου προσομιλήσασα.»,Έκθεση πίστεως 87,100.
    Όμως μια απλώς κρατούσα άποψη της Εκκλησίας μπορεί να επικυρωθεί από μελλοντική Οικουμενική Σύνοδο,όπως μπορεί και ν' ανατραπεί.
    Εάν υπάρξει μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος που θα ανατρέψει την κρατούσα άποψη (ισοβίως παρθένος)και θα δογματίσει παρθένος έως την περιτομή του Χριστού,και μετά όχι,δεν θα είναι ληστρική,διότι δεν θα έχει ανατρέψει καμιά απόφαση προηγούμενης Οικουμενικής Συνόδου.
    Πάντως όπως και να το κάνουμε,άμα θέλεις να πεις ότι η Παναγία ήταν διά παντός παρθένος,η φρασεολογία του Ματθ.1.25 δεν είναι η καλύτερη.
    Ε,και αυτό όλο και κάποιο σκανδαλισμό θα προκαλέσει,ιδίως τώρα που έχει παρέλθει ο Μεσαίωνας και ο Μεταμεσαίωνας.

  7. 7ο άσχετο θεολογικό σχόλιο (μια προσθήκη)
    ……………………………………………………………..
    «Δεν υπάρχει σαφής επικύρωση από Οικουμενική Σύνοδο»

    «και ουκ εγίνωσκεν αὐτὴν έως ού έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν.»(Ματθ. 1.25).
    Αυτό ερμηνεύεται ότι η Μαρία,η μητέρα του Χριστού,ήταν παρθένος έως την περιτομή του Χριστού,και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ ή ότι ήταν παρθένος διά παντός ;;
    Δεν υπάρχει σαφής επικύρωση από Οικουμενική Σύνοδο ούτε για την πρώτη ερμηνεία ούτε για τη δεύτερη.
    Η λέξη «αειπάρθενος» μπορεί να σημαίνει είτε το πρώτο είτε το δεύτερο.
    Δηλαδή στην πρώτη ερμηνεία το «αει-» αναφέρεται ως προς τον τόκο (παρθένος και μετά τον τόκο,αλλά όχι και ισοβίως).
    Στη δεύτερη ερμηνεία το «αει-» αναφέρεται ως προς τον βίον της (παρθένος ισοβίως).
    Η λέξη «αειπάρθενος» υπάρχει απλώς παρεμπιπτόντως,χωρίς επεξήγηση,στην Ε' Οικουμενική Σύνοδο και στην Πενθέκτη.
    Σήμερα η απλώς κρατούσα άποψη της Εκκλησίας είναι αυτό που είχε πει ο Ιωάννης Δαμασκηνός :
    « Μένει τοίνυν και μετά τόκον παρθένος η αειπάρθενος ουδαμώς ανδρί μέχρι θανάτου προσομιλήσασα.»,Έκθεση πίστεως 87,100.
    Όμως μια απλώς κρατούσα άποψη της Εκκλησίας μπορεί να επικυρωθεί από μελλοντική Οικουμενική Σύνοδο,όπως μπορεί και ν' ανατραπεί.
    Εάν υπάρξει μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος που θα ανατρέψει την κρατούσα άποψη (ισοβίως παρθένος)και θα δογματίσει παρθένος έως την περιτομή του Χριστού,και μετά όχι,δεν θα είναι ληστρική,διότι δεν θα έχει ανατρέψει καμιά απόφαση προηγούμενης Οικουμενικής Συνόδου.
    Όμως μπορεί να υπάρξει μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος που θα επικυρώσει την επικρατούσα άποψη και θα διευκρινίσει δογματικά ότι «αειπάρθενος» σημαίνει ισοβίως παρθένος (το «αει-» ως προς τον βίον,και όχι τον τόκον)
    Πάντως όπως και να το κάνουμε,άμα θέλεις να πεις ότι η Παναγία ήταν διά παντός παρθένος,η φρασεολογία του Ματθ.1.25 δεν είναι η καλύτερη.
    Ε,και αυτό όλο και κάποιο σκανδαλισμό θα προκαλέσει,ιδίως τώρα που έχει παρέλθει ο Μεσαίωνας και ο Μεταμεσαίωνας.

  8. 8o σχόλιο (περαιτέρω βελτιωμένο)
    ==============
    Για το αειπάρθενο

    «και ουκ εγίνωσκεν αὐτὴν έως ού έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν.»(Ματθ. 1.25).
    Η ερμηνεία αυτού του χωρίου είναι σαφής : Η Μαρία,η μητέρα του Χριστού,ήταν παρθένος έως την περιτομή του Χριστού,και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ (αυτή η ερμηνεία θα επικυρωθεί από μελλοντική Οικουμενική Σύνοδο,έτσι διαβλέπω).
    Την ερμηνεία αυτή δεν δέχτηκαν κάποιοι π.χ. ο Ιωάννης Δαμασκηνός που έλεγε κάτι αντίθετο :
    « Μένει τοίνυν και μετά τόκον παρθένος η αειπάρθενος ουδαμώς ανδρί μέχρι θανάτου προσομιλήσασα.»,Έκθεση πίστεως 87,100,και έκαναν την άποψή τους αυτή κυρίαρχη εντύπωση,έως και σήμερα,χωρίς να μπορέσουν να την περάσουν σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου.Η λέξη «αειπάρθενος» υπάρχει απλώς παρεμπιπτόντως,χωρίς επεξήγηση,στην Ε'
    Οικουμενική Σύνοδο και στην Πενθέκτη.Η λέξη «αειπάρθενος» εκεί δεν σημαίνει ισοβίως παρθένος,άλλωστε εμποδίζει το ανωτέρω χωρίον,σημαίνει όμως οπωσδήποτε παρθένος και μετά τον τόκο (αεί παρθένος ως προς τον τόκον,όχι ως προς τον βίον).

  9. 9o σχόλιο (βελτιωμένο)
    ==============
    Για το αειπάρθενο

    «και ουκ εγίνωσκεν αὐτὴν έως ού έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν.»(Ματθ. 1.25).
    Η ερμηνεία αυτού του χωρίου είναι σαφής για όποιον γνωρίζει ανάγνωση : Η Μαρία,η μητέρα του Χριστού,ήταν παρθένος έως την περιτομή του Χριστού,και μετά κανονική σύζυγος του Ιωσήφ.Δεν χρησιμοποιείς τέτοια φρασεολογία,όταν θέλεις να διαπαιδαγωγήσεις υπέρ του «ισοβίως παρθένος».Την ερμηνεία αυτή δεν δέχτηκαν κάποιοι π.χ. ο Ιωάννης Δαμασκηνός (676-749) που έλεγε κάτι αντίθετο : « Μένει τοίνυν και μετά τόκον παρθένος η αειπάρθενος ουδαμώς ανδρί μέχρι θανάτου προσομιλήσασα.»,
    Έκθεση πίστεως 87,100,και έκαναν την άποψή τους αυτή κυρίαρχη εντύπωση,έως και σήμερα,χωρίς να μπορέσουν να την περάσουν σε απόφαση Οικουμενικής Συνόδου.
    Στην Ε' Οικουμενική Σύνοδο (553) και στην Πενθέκτη (691) υπάρχει η λέξη «αειπάρθενος»,αλλά υπάρχει απλώς, παρεμπιπτόντως,χωρίς επεξήγηση.Εκεί η λέξη «αειπάρθενος» δεν σημαίνει «ισοβίως παρθένος»,άλλωστε εμποδίζει το ανωτέρω χωρίον,σημαίνει όμως οπωσδήποτε «παρθένος και μετά τον τόκο» (δηλαδή αεί
    παρθένος ως προς τον τόκον,όχι ως προς τον βίον).Δεν υπάρχει λοιπόν επικύρωση
    από Οικουμενική Σύνοδο τού «ισοβίως παρθένος»,οπότε μελλοντική Οικουμενική
    Σύνοδος που θα διευκρινίσει δογματικώς,βάσει και του Ματθ.1.25,ότι η μητέρα
    του Χριστού ήταν «παρθένος και μετά τον τόκον,αλλά όχι ισοβίως»,δεν θα είναι
    βέβαια ληστρική.

Comments are closed.