ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ
της Λέττας Καλαμαρά..
Απελπισμένα το βαθύ Κράτος της Ευρώπης προσπαθεί να επιβιώσει και να αναγεννηθεί από το πτώμα του, εις βάρος της επερχόμενης ελεύθερης Ελλάδας, του ελεύθερου Κόσμου. 
Ο Πάνος Καμένος κρατάει την Άμυνα της χώρας και αρνείται να παραδοθεί στην ακόρεστη όρεξη της Ελληνίδας ιέρειας που έσπρωξε τον ριζοσπάστη Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στην αγκαλιά τωνRothschild για να εξασφαλίσει την επιβίωσή της.
Με τον ασφυκτικό έλεγχο της ενημέρωσης από ξενόφερτους λαθρέμπορους, κατηγορούμενα φιλάνθρωπα μέλη εγκληματικών συμμοριών και την κρατική Pravda, ο βομβαρδισμός της κοινής γνώμης αναμένεται σφοδρός και αδιάλειπτος τα επόμενα 24ωρα με μοναδικό σκοπό την επ’ αόριστον πολιτική ανωμαλία και την ομηρεία της χώρας. Στο εκτελεστικό απόσπασμα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης που παρά την πρωτοπορία στη δημοσκόπηση που δημοσιεύεται, ως προπαρασκευστικά πυρά, στο εξώφυλλο των Νέων με 35,6% δείχνει μικρός στη φωτογραφία και μειοψηφικός στο άθροισμα 36,6%, του 24,1% του Αλέξη Τσίπρα και 12,5% της Φώφης Γεννηματά, που δείχνει να κλείνει το μάτι λάγνα και αφελώς στην ανωμαλία. Η κ. Γεννηματά προφανώς φαίνεται ότι συμμάχησε με το διάβολο για να κερδίσει την ηγεσία της παράταξης της Κεντροαριστεράς και να οδηγήσει τη χώρα σε νέες περιπέτειες, εκούσια ή ακούσια. Η δήλωσή της, στις 20 Νοεμβρίου 2017, ότι «δεν υπάρχει διάλογος γιατί ο κ. Τσίπρας κυβερνά με μια ακροδεξιά απόφυση», ήταν ο προπομπός ενός πολύ καλά οργανωμένου πολιτικού θρίλερ που βρίσκεται σε εξέλιξη και μέρος του θα παρακολουθήσουμε αύριο. Δηλαδή, εάν πάψει να κυβερνά με την ακροδεξιά απόφυση, όπως λέει η κ. Γεννηματά, ανοίγει ο δρόμος του διαλόγου μεταξύ τους.
«Η οικονομική και πολιτική ηγεσία προέρχεται κυρίως από μία πλούσια τάξη που, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι αδιάφορη στις κοινωνικές της υποχρεώσεις, αντιστέκεται στις μεταρρυθμίσεις, και εμπνέεται από μία εμπορική και εισοδηματική παρά παραγωγική φιλοσοφία…Σ’ ένα κλίμα έλλειψης εμπιστοσύνης και δυσαρέσκειας, η πολιτική αποσταθεροποίηση είναι ταυτόχρονα η αιτία και το αιτιατό… Η σχέση του ελληνικού λαού με την Κυβέρνηση του είναι αυτή των ζητιάνων και της Ελληνικής Κυβέρνησης με τον κόσμο αυτή του επαίτη…» καταγράφει ένας ξένος παρατηρητής της Ελλάδας. Ασφαλώς δεν είμαστε στο 2017 αλλά στο 1950. Γενεές Ελλήνων ηρώων χαμένες στην υπηρέτηση των εχθρών του έθνους μας, ακολούθησαν με την αγαστή συνεργασία αιώνιων Εφιαλτών, που ντύνονται στη ζωή τους Έλληνες και Ελληνίδες για να ξεπουλούν τη χώρα. Όποιος αντιστέκεται εξοντώνεται, όποιος προκόβει διαβάλλεται.
Χωρίς αξιολόγηση και πάλι, αυτή που θα έκλεινε μέχρι τέλος του έτους, χωρίς επενδύσεις, χωρίς Ελληνικό, χωρίς χρυσό, με βαποράκια κοκαϊνής να μονοπωλούν την επικαιρότητα και να τροφοδοτούν τα ευρωπαϊκά σαλόνια για την υποταγή της Ελλάδας, τα φίδια της Εληνίδας ιέρειας, της σύγχρονης Πυθίας, αδηφάγα επιδιώκουν τώρα να καταβροχθίσουν πολιτικά όσους στέκονται εμπόδιό της, τον Υπουργό Άμυνας της Ελλάδας, σε κάθε περίπτωση να τον ανασχηματίσουν και ταυτόχρονα να υποβιβάσουν, να υποτάξουν τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, υποψήφιο νέο μεταρρυθμιστή Παπάγο ή Κωνσταντίνο Καραμανλή της δεκαετίας του ’50. Να υποτάξουν…
κάθε τι μη ελεγχόμενο. Στις ΗΠΑ και ο φέρελπις επόμενος υπουργός Εθνικής Άμυνας, που πρόσφατα έκλεισε μάλιστα και τον Αναπληρωτή του εις τας Βρυξέλλες, εξοστρακίζοντας φαινομενικά αναίτια και πολιτικά άναδρα τον προκάτοχό του τομεάρχη στη Νέα Δημοκρατία Άδωνι Γεωργιάδη, αναζητεί τώρα μάταια το ελληνικό σφράγισμα, στις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ. Μετά την ταπεινωτική ήττα της Χίλαρυ, την επιβίωση της ηττημένου ιέρειας αντιπάλου μέχρι την επόμενη αναμέτρηση, το επόμενο δάγκωμα του φιδιού στην ανθρωπότητα. Για μία Τζένη, τι αξία έχει μία Ελλάδα, αλήθεια;
Ασφαλώς η Ελλάδα κινδυνεύει με περιπέτειες από την εμμονική προσπάθεια αποπομπής του Υπουργού Άμυνας της χώρας, σε μία ύποπτη περίοδο περιφερειακών ανακατατάξεων και μία απροσδιόριστη εξωτερική πολιτική γειτονικών χωρών. Με καταλήψεις ελληνικού εδάφους και κτιρίων από λαθρομετανάστες, μία πολιτική αποσταθεροποίηση υπηρετεί τους εχθρούς μας εντός και εκτός τειχών, εγγύς και εις στα σαλόνια των Παρισίων που όλοι επισκέπτονται εσχάτως, πλην των Πάνου Καμένου και Κυριάκου Μητσοτάκη, να υποβάλλουν τα σέβη τους γονυκλινώς, όπως κάποτε στη Φρειδερίκη.
Αποτέλεσμα να οδηγούνται εντέχνως και εν αγνοία τους σε μία σύγκροση lose-lose στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, σε μία αρένα προς τέρψη της Πυθίας. Με τον αρμόδιο τομεάρχη της Νέας Δημοκρατίας, που κρατούσε δημόσια κρατικά έγγραφα στα χέρια του και έσπερνε θύελλες, φαινομενικά πολιτικά ρίψασπι, να λιμνάζει στα ασφαλή νερά πέραν του Ατλαντικού και να αναζητεί την πρωτοκαθεδρία.
Όσκαρ πολιτικής σκηνοθεσίας σε μία χώρα και κοινωνία που εξακολουθεί να αυνανίζεται εθνικά χωρίς αιδώ, πιστεύοντας ότι αποτελεί μαγκιά να ξεπουλάς την πατρίδα σου. Να πληρώνεις μία δασκάλα του Έθνους, με το ήμισυ της αντιστοίχου της Κύπρου. Να τη φτωχοποιείς, να πληρώνεις συντάξεις μεγαλύτερες από μισθούς και να θεωρείς τον εαυτό σου ακόμα έξυπνο, παγκόσμιο πρότυπο.
Ας αρχίσουν οι χοροί λοιπόν, να ξεκινήσει επιτέλους και ο ορυμαγδός και ο τριγμός της μάχης. Εκεί που διαλύεται η ομίχλη από τις κραυγές των επιτιθιμένων. Εκεί που οι άνδρες, οι Έλληνες ήρωες της Κορέας, έδειξαν τελευταία φορά το 1950, πως κερδίζεται η ελευθερία και η δημοκρατία. Πώς τα έθνη μπορούν να επιβιώνουν, χωρίς να αλλάζουν το δέρμα τους…
