Άσυλο Ανιάτων Νεοελλήνων

Κώστα Δημ. Χρονόπουλου 
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)

Είναι ευτύχημα πως βαδίζουμε προς αναθεώρηση του κανονισμού του Δουβλίνου σχετικά με τους αιτούντες άσυλο πρόσφυγες.

Δεν θα ευθύνονται πλέον για αυτούς οι χώρες /πύλες πρώτης εισόδου όπως πχ η Ελλάδα και η Ιταλία αλλά (μεταξύ άλλων) θα:
-Γίνεται (προκαθορισμένος) καταμερισμός και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
– Θα συνυπολογίζονται παράγοντες όπως: οικογένεια, προηγούμενη κατοικία, σπουδές
– Θα γίνεται έλεγχος ταυτοτήτων, δακτυλικών αποτυπωμάτων προκειμένου να εμποδιστεί η μετεγκατάσταση τρομοκρατών και καταζητούμενων για εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου .
Εύλογο το ενδιαφέρον για την εξέλιξη αυτή, ιδιαίτερα για τη χώρα μας.
Σε προσωπικό όμως επίπεδο, αλλά και επειδή έχω πολύ ασχοληθεί /αρθρογραφήσει πάνω σε θέματα ασύλου – κυρίως “Πανεπιστημιακού” διατηρώ ισχυρότατες επιφυλάξεις ως προς τα ουσιαστικά οφέλη, που τυχόν θα αποκομίσει η Πατρίδα μας.
Σκέπτομαι τι θα συμβεί αν έκνομοι (λαθρο) μετανάστες θελήσουν να επωφεληθούν από το … “Διεθνές μας ρεζιλίκιον, κοινώς, ” Πανεπιστημιακό Άσυλό” μας.
Αν δηλαδή ζητήσουν να κατευθυνθούν /εγκατασταθούν στα γνωστά ευαγή Ανώτατα Ιδρύματα  μας, όπως το κάνουν οι μόνιμοι, παράνομοι ένοικοι – τρόφιμοι τους.  Οι διάφοροι – ντόπιοι και ξένοι – Α Σ Υ Λ Ι Τ Ε Σ, οι περιφερόμενοι /περαστικοί Αλήτες  οι έμποροι ναρκωτικών, οι βιαστές, οι κατασκευαστές εμπρηστικών μηχανισμών (για … ειρηνικούς κοινωφελείς σκοπούς κοινωνικής αλλαγής/ μετάλλαξης  προς  αναρχοαυτόνομη αριστερή κατεύθυνση),  μολότωφ  κ.ο.κ.
Τι θα κάνουν οι εξουσιαστές μας, οι “Αρχές” Αστυνομικές , Δικαστικές, Πανεπιστημιακές ; Με τι μούτρα (λαϊκ.) και με ποιό δικαίωμα (ηθικά) θα τους αρνηθούν την φιλοξενία;
Γιατί να διατίθενται αίθουσες (εδώ και πολλά χρόνια)  του Πολυτεχνείου για μόνιμη εγκατάσταση, αλλά και κατασκευή βομβών σε αίθουσες – εργαστήρια μόνον στους μπαχαλάκηδες;
Δεν δικαιούνται ανάλογης κατανόησης και οι ” εισαγόμενοι συνάνθρωποί μας ανάλογων προδιαγραφών και επιδόσεων”; Ρατσιστές είμαστε;
Πριν 12 περίπου χρόνια  είχα χαρακτηρίσει τα “Ιδρύματα”: Άσυλα Ανιάτων Ασυλιτών και Αλητών” όπου ορισμένα ανάπηρα διανοητικά και ακρωτηριασμένα ηθικά άτομα διδασκόντων ή διδασκομένων, περαστικών, περιθωριακών αντικοινωνικών όντων καταφεύγουν στο καταφύγιο / κατάλυμα του διαβόητου πλέον “Πανεπιστημιακού Ασύλου”.
Κατ’ εξαίρεση, στον Τόπο μας το “Πολιτικό Άσυλο” δίνει το δικαίωμα /ευχέρεια /δυνατότητα σε αλλοδαπούς να κάνουν χρήση του “Πανεπιστημιακού Ασύλου” (όπως το τελευταίο έχει καταντήσει) χωρίς να παραβιάζουν ή να συλούν έναν ήδη πολύ παραβιασμένο πολυσυλημένο χώρο, όπου όλοι οι …”καλοί” εγκληματίες χωράνε. Χωρίς διακρίσεις , αποκλεισμούς , ρατσισμούς, χώρα προέλευσης κ.ο.κ
Δεν θα σταθώ στην … τραγική παρεξήγηση – εννοιολογική, νομική, συνταγματική -αναφορικά με την ελεύθερη διακίνηση ιδεών για δύο λόγους επειδή:
Έχω επανειλημμένα αναφερθεί και αναλύσει περί τίνος (θα πρέπει) να πρόκειται και πως αντιμετωπίζεται.
Έχω πεισθεί πως οι “αρμόδιοι” δεν έχουν καμία απολύτως ιδέα περί του αντικειμένου , με αποτέλεσμα να συγχέουν την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών με την ασύδοτη διακίνηση και εμπορία ναρκωτικών, έκνομων ενεργειών, βιασμών, ξυλοδαρμών, τραμπουκισμών, τρομοκράτησης και κατασκευής εμπρηστικών μηχανισμών. Στην καλύτερη – χειρότερη περίπτωση επιμένουν να την ανέχονται (!).
Επομένως η … “θεσμοθετημένη” (λόγω χρησικτησίας, βλακείας, ανεκτικότητας, ανικανότητας και κρατικής μπαχαλοποίησης, καθώς και κοινωνικού μιθριδατισμού ) ύπαρξη “Ασύλων εκτραχυλισμού και ανομίας, υπονομεύει – πρακτικά  αχρηστεύει /καθιστά αδύνατη την εφαρμογή της αναθεώρησης της συνθήκης του Δουβλίνου στον Τόπο μας.

ΥΓ Αν δεν συνέλθουμε έγκαιρα, η Πατρίδα θα μετατραπεί – κυριολεκτικά και μεταφορικά – σε ένα ασύνορο, εκτεταμένο “Ά σ υ λ ο 
           Α ν ι ά τ ω ν   Ν ε ο ε λ λ ή ν ω ν ” (… Πανεπιστημιακών πάντως προδιαγραφών).