Γιατί ο Πούτιν “νίκησε” στο Συριακό πόλεμο
Γιατί ο Πούτιν “νίκησε” στο Συριακό πόλεμο και σταμάτησε την κυριαρχία των Αμερικανών στην Μέση Ανατολή -Τι σημαίνει η συνάντηση με τον Άσαντ-Ο διπλωματικός εμφύλιος στις ΗΠΑ (ΒΙΝΤΕΟ)
Του Μάνου Χατζηγιάννη
Όποιος νικάει προς στιγμήν, πάντα φαίνεται ανίκητος, έλεγε ο Βρετανός συγγραφέας Τζωρτζ Όργουελ.
Στον αιματηρό και τραγικό Συριακό εμφύλιο πέραν της μάχης των εγχώριων παικτών υπήρξε και αυτή των “αλληλέγγυων συμμάχων”….
Από τις απαρχές της σύγκρουσης μέχρι την προχθεσινή συνάντηση μεταξύ του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και του Συριου Προέδρου Μπασάρ αλ-Ασαντ, πολύ νερό και πολύ αίμα κύλησε στο αυλάκι.
Ο Συριακός «εμφύλιος πόλεμος» προοριζόταν να είναι το κορυφαίο επίτευγμα της πολιτικής της συμαχίας Η.Π.Α. / Ισραήλ / Σάουντι στη Μέση Ανατολή, και συνάμα η αποθέωση του νεοσυντηρητισμού.
Αν το σχέδιο στεφόταν από επιτυχία σύμφωνα με αναλυτές θα είχε μεταμορφώσει τον κόσμο σε μια κόλαση που θα την κυβερνούσε η Χίλαρι Κλίντον, ο Τζοτρζ Σόρος, η Άνγκελα Μέρκελ και οι Η.Π.Α..
Η Συρία έπρεπε να είναι η σφήνα στη Μέση Ανατολή αλλά και στην Κεντρική Ασία που θα σταματήσει την αναζωπύρωση της Ρωσίας ως παγκόσμια δύναμη, θα υποτάξει την Ευρώπη σε έναν ατελείωτο εφιάλτη αναγκαστικής πολιτιστικής αφομοίωσης και θα ολοκληρώσει την πτώχευση των Ηνωμένων Πολιτειών, ώστε να ευθυγραμμιστεί με το αδύναμο σχέδιο ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Λογάριαζαν χωρίς τον Πούτιν
Το μήνυμα του Ρώσου προέδρου είχε σταλεί στην κεντρική ομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν στα Ηνωμένα Έθνη στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
“Πιστεύουμε ότι οι τυχόν προσπάθειες παιχνιδιού με τρομοκράτες, πόσο μάλλον για να τους οπλίσουν, δεν είναι απλώς κοντόφθαλμες, αλλά επικίνδυνες . Αυτό μπορεί να οδηγήσει την παγκόσμια τρομοκρατική απειλή να αυξάνεται δραματικά και να κατακλύζει νέες περιοχές, ειδικά δεδομένου ότι τα ισλαμικά στρατόπεδα βρίσκονται μαχητές από πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών χωρών” είχε αναφέρει μεταξύ άλλων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Πούτιν, συνήθως πολύ επιφυλακτικός με τα λόγια του, σε εκείνη την ομιλία έριξε όλα τα χαρτιά του στο τραπέζι και απ ‘ευθείας κατηγόρησε τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι κήρυξαν πόλεμο στον κόσμο.
Και μέσα σε 48 ώρες ρωσικά σουχόι πετούσαν πάνω από τη Συρία, βομβάρδιζαν στόχους των ανταρτών, ενώ λίγο αργότερα, σχηματίστηκε συνασπισμός γύρω από την κυβέρνηση του Assad, συμπεριλαμβανομένης της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς του Ιράν, της στρατιωτικής πτέρυγας της Χεζμπολάχ και της σιωπηρής οικονομικής και ηθικής υποστήριξης της Κίνας.
Ο Πούτιν είπε σε όλους “αρκετά” μιλώντας στα Ηνωμένη Έθνη. Στη συνέχεια υποστήριξε τα λόγια του με πράξεις ενάντια ουσιαστικά στις νεοσυντηρητικές δυνάμεις που οδηγούν τις αποφάσεις πολιτικής κατά του Assad.
Το τέλος του ‘Assad Must Go’
Προχθες ο Πούτιν παρουσίασε τον Άσαντ στους στρατιωτικούς διοικητές οι οποίοι είναι περισσότερο υπεύθυνοι για τη σταθεροποίηση της χώρας του.
Η Συρία ως πολιτική μονάδα έχει επιζήσει…..
Η παλιά φρουρά της Σαουδικής Αραβίας είναι φυλακισμένη, εξαθλιώνεται και χάνει την επιρροή της σε όλο τον κόσμο. Η νεοσυντηρητική κυβέρνηση του Ισραήλ, με επικεφαλής τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, φωλιάζει ανυπόστατα μετά την στροφή σε μια σειρά γεγονότων και, φυσικά, ο ISIS έχει εξαφανιστεί και στη Συρία και στο Ιράκ.
Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να εμφανίζουν διγλωσσία επιτρέποντας σε ορισμένα μέλη του ISIS να ξεφύγουν για να ξαναχρησιμοποιηθούν μια άλλη φορά, ενδεχομένως εναντίον του Ιράν και / ή του Λιβάνου.
Αυτό αντικατοπτρίζει τα βαθιά ζητήματα μέσα στις τεράστιες κοινότητες των διπλωματικών, στρατιωτικών και μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Πρόεδρος Τραμπ.
Προς επίρρωσιν αυτού αξίζει να σημειωθεί το περίεργο γεγονός του Σαββατοκύριακου με την συνεχή άφιξη στρατιωτικών ελικοπτέρων στην έδρα της CIA στο Langley ως ελάχιστο δείγμα πως βρίσκεται σε εξέλιξη ένας εσωτερικός πόλεμος στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Πούτιν-Τραμπ
Το μεγάλο ερώτημα είναι, εντούτοις, ποια θα είναι η μελλοντική στάση των Η.Π.Α. Ο Πούτιν δεν θα στριμώξει τον Τραμπ λένε οι αναλυτές. Αντιθέτως θα προσφέρει στον Τράμπ έναν τρόπο να σώσει το κύρος των ΗΠΑ, μεταθέτοντας την ευθύνη στους Obama, Clinton, McCain και τους υπόλοιπους.
Σε όλο αυτό πολύ σημαντική είναι η υπόθεση του Roy Moore κατά του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη μια μιντιακή κυρίως εκστρατεία με κατηγορίες για σεξουαλική παρενόχληση ανηλίκων κοριτσιών..
Μόλις ο δικαστής Roy Moore εισέλθει στη Γερουσία (οι πιθανότητες να μην συμβεί αυτό είναι ελάχιστες), ο Τράμπ έχει την πλειοψηφία στο Σώμα και τη Γερουσία.
Πούτιν και Τραμπ τηλεφωνήθηκαν και μίλησαν αρκετή ώρα νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα. Είναι προφανές ότι οι δυο έρχονται σε επαφή για το πώς προχωρούν τα πράγματα στη Συρία.
Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν πως ο Πούτιν “νίκησε” στο Συριακό εμφύλιο, αλλά βέβαια όπως έλεγε και ο Τσώρτσιλ “η νίκη δεν είναι ποτέ οριστική”….
