Η βουλιμία της εξουσίας τους ένωσε, αυτή θα τους χωρίσει…

Η αριστερή ιστορία λέει ότι ο Τσίπρας δεν θα φορέσει γραβάτα μέχρι να λυθεί το θέμα του χρέους. Ίσως να μη φορέσει ούτε τότε διότι δεν θα είναι πρωθυπουργός, όμως, αυτή είναι μια άλλη συζήτηση.

Η αλήθεια είναι ότι ο πρωθυπουργός, ο ηγέτης που εκμεταλλεύτηκε τη συγκυρία κι έφερε την αριστερά στην εξουσία, φοράει γραβάτα εδώ και καιρό. Η γραβάτα είναι ο Πάνος Καμμένος και τον τελευταίο καιρό έχει γίνει θηλιά στο λαιμό του που τον πνίγει.

Δεν είναι εκείνη η γραβάτα με τους φαλλούς που μοστράρισε πρόσφατα ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ. Είναι ο ίδιος που μετατρέπεται σε βαρίδι και θα τους πάρει μαζί του. Μέχρι το τέλος μαζί, είχε πει, κάτι που σίγουρα θα γίνει πραγματικότητα.

Ήδη στην κυβέρνηση, αλλά και πολλοί συριζαίοι δημοσιογράφοι εκφράζουν ανοικτά την οργή τους για τη στήριξη που παρέχει ο Τσίπρας στον «υπουργό ρουλέτας». Μέσα σε λίγο καιρό ο αγαπημένος του σύμμαχος, που πανηγύριζαν πριν από δύο χρόνια αγκαλιά, έχει γίνει ένα πολύ κακό σπυρί.

Η αλήθεια είναι ότι Τσίπρας και Καμμένος δεν έχουν ουδεμιά σχέση. Ούτε από την ίδια πολιτική μήτρα γεννήθηκαν, ούτε κοινή πορεία είχαν, ούτε κοινές ιδέες. Τους ένωσε το ένα και μοναδικό που μπορεί να φέρει κοντά δύο διαφορετικούς ανθρώπους: Η βουλιμία της εξουσίας. Κι αυτή θα τους χωρίσει…

Ο Τσίπρας, αν το 2015 έκανε κυβέρνηση με κάποιο κόμμα της κεντροαριστεράς (Λεβέντη, Ποτάμι ή και ΠΑΣΟΚ) είναι σίγουρο ότι θα είχε χάσει την εξουσία ακόμη και από το πρώτο μνημόνιο. Η επιλογή του Καμμένου ήταν συνειδητή διότι ο πρωθυπουργός είχε αντιληφθεί τη δίψα των ψεκασμένων για εξουσία. Για ένα κόκκινο χαλί, για μια υπουργική καρέκλα, για ένα υπουργικό αυτοκίνητο ή γι’ αυτήν την αίσθηση της κυριαρχίας που μοιάζει με… οργασμό της αγελάδας. Ο Καμμένος δεν τον διέψευσε ποτέ. Ούτε θα το κάνει τώρα γιατί πάνω από την αξιοπρέπεια είναι γι’ αυτούς το γκουβέρνο, η μάσα και η δύναμη. Στην πορεία, βεβαίως, οι δύο διαφορετικοί πολιτικοί απλά έγιναν ένα. Και υπήρξαν και πολλοί πρόθυμοι… αριστεροί να δείξουν την ηθική του χώρου τους.

Γιατί δεν θα μπορούσε π.χ. ο Πολάκης να είναι στέλεχος των ΑΝΕΛ ή ο Καρανίκας ο πορτιέρης του Καμμένου; Γιατί δεν θα μπορούσε ο μπάρμπα Αλέκος Φλαμπουράρης να είναι ο μέντορας του Πάνου, κι όχι ο Γεωργαλάς, όπως τον καταγγέλλουν;

Άλλωστε, και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει Γεωργαλάδες ένα σωρό, αφού ο Γκαίμπελς είναι μέσα τους και δεν βγαίνει ούτε με εγχείρηση.

Η ουσία είναι ότι Τσίπρας και Καμμένος βρίσκονται σε σταυροδρόμι που πρέπει και οι δυο να αποφασίσουν με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν. Τα γεγονότα με τον ισοβίτη, με το Λονδίνο, με τη ρουλέτα, με τα ψέματα στη Βουλή και με το γενικότερο κοινοβουλευτικό… ήθος που διδάσκει ο Καμμένος, έχουν διαταράξει τις σχέσεις τους, όσο κι αν προσπαθούν να το παίξουν άνετοι και αδιάφοροι. Αυτή είναι η αλήθεια, αλλά μέχρι ώρας. Κάποια στιγμή το τεντωμένο σκοινί θα σπάσει.

Όποιος δεν βλέπει ότι ο Καμμένος μοιάζει με το έρμα, κοινώς… σαβούρα στο πλοίο που πρέπει να πεταχτεί για να μην έχουμε ναυάγιο πλανάται πλάνη οικτρά. Θα τολμήσει ο Τσίπρας να το κάνει στον επικείμενο ανασχηματισμό; Να διώξει τον Καμμένο από υπουργό χωρίς να σπάσει τη συμμαχία με τους ΑΝΕΛ; Πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο δίλημμα διότι το μπαλάκι θα πάει στους ψεκασμένους. Θα ρίξουν την κυβέρνηση επειδή ο Τσίπρας δεν έκανε υπουργό τον αρχηγό τους; Ιδού η Ρόδος, ιδού και το κανονικό πήδημα.

Το σίγουρο είναι ότι ο Τσίπρας είναι άφιλος και θα στήσει χοντρή παγίδα στο συνεταιράκι του.

πηγη