Τελικά…Ποιος κυβερνάει αυτό το κόμμα;

Πριν από σαραντατόσα χρόνια είχε βγει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με αφορμή την δολοφονία του Λαμπράκη, και είχε αναρωτηθεί: «Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;»
Οι παρακρατικοί δεν είχαν μπει στον κόπο να του απαντήσουν εκείνη την εποχή, γιατί είχανε άλλες δουλίτσες να κάνουνε –βάφανε τα χέρια τους με αίμα. Σήμερα, Πέμπτη πρωί που γράφω αυτές τις γραμμές, θα μπορούσε να τεθεί κάπως αλλιώς το ερώτημα: «Ποιος κυβερνάει αυτό το κόμμα;» Και η απορία θα αφορούσε στη Νέα Δημοκρατία, με αφορμή τη διαγραφή της Κατερίνας Παπακώστα!

Την οποία Κατερίνα Παπακώστα για πλάκα την χίωσαν, που λένε κι οι πιτσιρικάδες. Για ένα ασήμαντο κοινοβουλευτικό φλερτάκι με Καμμένο, που και η ίδια φρόντισε να το ρίξει στον Καιάδα με σχετική ανακοίνωσή της. Αλλά μερικές φορές τα κομματικά είναι όπως τα γκομενικά. Άμα θέλει ο άλλος να σε χωρίσει, δεν θα περιμένει να τον κερατώσεις και να σε τσακώσει ιππαστί. Με το που θα κοιτάξεις απλώς, με το που θα βλεφαριάσεις, με το που θα χαμογελάσεις βρε αδερφέ, θα ξεθάψει το τσεκούρι του πολέμου και θα σου πάρει το σκαλπ. Όπερ και εγένετο…

Και εκεί που περίμεναν όλοι να βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με την καυτή πατάτα ανά χείρας, βρέθηκε η Νέα Δημοκρατία. Έτσι ρε παιδιά, αλήθειες να λέμε. Φαγωθήκανε ημέρες επί ημερών, για να μην πως εβδομάδες επί εβδομάδων, τα αντιπολιτευόμενα media με τις ανταρσίες στο εσωτερικό της κυβερνητικής παράταξης. Τα φάλτσα λέω, που ακούστηκαν στο νομοσχέδιο για την αλλαγή ταυτότητας φύλου. Και δώσε «κινδυνεύει η σταθερότητα της κυβέρνησης» και πάρε «απωλέσθη η δεδηλωμένη», ένα βήμα ήτανε κάποια κανάλια να ορίσουν από μόνα την ημερομηνία διεξαγωγής εκλογών. Κι ύστερα ήρθε η Κατερίνα!

Δηλαδή ο Άδωνις ήρθε, να μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας. Κι ήρθε επίσης και το φάντασμα του Αντώνη Σαμαρά, που κόβει βόλτες πάνω απ’ το Μοσχάτο. Και δεν είναι κάνα φάντασμα αθώο σαν τον δόλιο τον Κάσπερ. Όχι, καθόλου, σαν το άλλο είναι που είχε επισκεφθεί τον Εμπενίζερ Σκρουτζ και απειλούσε να του πάρει το κεφάλι. Είναι μετά να μην αγχώνονται τα γκεσέμια, είναι ύστερα να μην τρέχει ποτάμι ο ιδρώτας στα στελέχη, είναι κατόπιν να μην αποφασίζει ο άλλος να κάνει επίδειξη δύναμης; Και την πληρώνει η Κατερίνα, όχι γιατί έκανε καμιά παπάρα ολκής, αλλά διότι κάποιος έπρεπε να την πληρώσει βρε αδερφέ. Ιτς όνλυ μπίζνες, που λένε και στις ταινίες τις μαφιόζικες πριν σου δώσουν το φιλί του θανάτου. Ιτς ονλυ μπίζνες και θα τα ξαναπούμε σε μια άλλη ζωή. Ή σ’ ένα άλλο κόμμα, που θα ξέρουμε επιτέλους ποιος θα το κυβερνάει…