ΤΗΣ ΑΜΥΝΗΣ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Οι πρώην, οι νυν και οι επόμενοι της Αμύνης έσπευσαν να υποβάλλουν τα σέβη τους στην Κάρλα, την Κουμπάρα. Όλοι μετά συζύγων πόζαραν για μία θέση στην ελληνο-γαλλική συμμαχία που μας έφερε και τον Κουμπάρο. Τελικά, τι είναι αυτό που ενώνει τον Άδωνι, τον Πάνο και τον Βασίλη; Ένα τραγούδι της Κάρλας, μία σύμπτωση ενασχόλησης με την Εθνική Άμυνα και τα σώματα ασφαλείας ή κάτι περισσότερο;

Ο Πάνος Καμμένος κρατάει τη θέση που εποφθαλμιά όσο καμία άλλη η Κουμπάρα, η Ευρωπαία “Γκιουλέν”. Όχι άδικα. Αν ελέγχεις την άμυνα, ελέγχεις και τους εξοπλισμούς. Ανεβάζεις και το θερμόμετρο όταν επικατρεί βαρυχειμωνιά και αναδουλειές. Ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν κατάλαβε ούτε και εκείνος πότε έχασε τον ευαίσθητο και ζωτικό μας εθνικό χώρο. Πήγε και αυτός να ξεχαστεί με το τραγούδι της Κάρλας και την καλή του. Ο Βασίλης Κικίλιας παλιός γνώριμος της δημοσίας τάξης μπήκε φουνταριστός. Σε πελάγη ευτυχίας ξεχώρισε με την παρουσία του. Μία στα πεζοδρόμια με τις “σφαγιασθέντες’ χήρες, το όνειδος της κοινωνίας μας, μία στα σαλόνια.

Ο Κουμπάρος Σαρκοζί, ο κοντός -όχι στο ύψος- της γαλλικής πολιτικής έμεινε στην ιστορία με την ταπεινωτική του στάση απέναντι στον Έλληνα Πρωθυπουργό που διανοήθηκε να ρωτήσει το λαό του κάποτε να αποφασίσει αν θέλει να είναι Ευρωπαίος. Φυσικά εχθές δεν είχε κανένα θέμα με τον Αλέξη τον δημαγωγό. Φόρεσε τα αθλητικά του παπούτσια και ρούφηξε το καθαρό αέρα της Ελληνικής Βουλής, στο Σύνταγμα του Όθωνα. Ως φτερωτός αγγελιοφόρος συνάντησε και τον Έλληνα πρώτο μεταξύ ίσων για μία οικουμενική συζήτηση. Να μην χαλάσει και η κουμπαριά και μας προκύψει κανένας Έλληνας Πρωθυπουργός που θα ξεθάψει την Αμφίπολη και θα πλουτίσει το λαό των ιθαγενών.

Απορία μεγάλη πώς δεν παρεβρέθηκε και η καθηγήτρια της Κίνας που πέταξε το ταγάρι και μπήκε στους οίκους της υψηλής ραπτικής κατ’ εντολή και κατά τη ραπτική της Κουμπαρας. Εκεί που το προλεταριάτο συναντά τον καπιταλισμό και ντύνεται παλιάτσος. Βεβαίως το κρατικοδίαιτο Μέγαρο πια, μετά το Λευκό Οίκο, μοιάζει με περίπτερο της Κοζάνης. Για τους κοινούς εκτελεστές πληρωμένων διετών συμβολαίων.

Ποιος να ξεχάσει τις περσινές καλοκαιρινές περιπέτειες ή ακόμα καλύτερα τον Αρχιστράτηγο της υποταγής χωρίς λάστιχα αυτοκινήτων. Λοιπόν, καλά τα ξινά περσινά σταφύλια αλλά να μπούμε επιτέλους και στην παγκοσμιοποίηση. Ο Πρωθυπουργός μας, ο δικός μας Αλέξης, μάς έδειξε το δρόμο. Ο Αρχιεπίσκοπος τον ευλόγησε σήμερα. Ας τον ακολουθήσουμε. Κυριακή κοντή γιορτή με τον Κυριάκο ή τον Αλέξη. Όποιον θέλει ο λαός, όποιον θέλει η δημοκρατία μας το 2019.

200 χρόνια μετά την επαναδημιουργία μας αξίζουμε να ζήσουμε χωρίς πατρόνους, τσιφλικάδες και κυρίως ζοζεφίνες. Με τη δική μας άμυνα να περάσουμε στην επίθεση. Χωρίς φύκια και μεταξωτές κορδέλες, χωρίς ανύπαρκτους εχθρούς. Με λίγη μόνο εθνική αξιοπρέπεια.

Καλό βράδυ εις Παρισίους και ραντεβού στα γουναράδικα…

loading...