Από το κλέος… στα κλάματα

Ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό ακούμε από διάφορες πλευρές μηνύματα αφύπνισης της ελληνικής κοινωνίας.

Κορυφαίοι πολιτικοί, οικονομολόγοι, άνθρωποι του πνεύματος (αν υπάρχουν τέτοιοι) εκπέμπουν σήματα κινδύνου για τη χώρα.
Δεν είναι μόνο τα οικονομικά προβλήματα που αναδεικνύουν αλλά είναι κι ένας γενικότερος ξεπεσμός της κοινωνίας, μια ηθική κατάπτωση και ταυτόχρονα η προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό ως μια χώρα τριτοκοσμική. Μπορεί να ήταν και στο παρελθόν, ωστόσο, τον τελευταίο καιρό είναι μια κατάσταση, μια εικόνα που προσβάλλει τα εκατομμύρια των Ελλήνων που είναι μορφωμένοι, κοσμοταξιδεμένοι, πολίτες του κόσμου κι όχι κλεισμένοι στο καβούκι τους.

Ο Αντώνης Σαμαράς εκφράζει συχνά – πυκνά την έντονη ανησυχία του για τη χώρα, για την κατρακύλα της σε όλα τα επίπεδα.

Ο Γιάννης Στουρνάρας μιλά συνεχώς για τους κινδύνους στην οικονομία, για τις μεταρρυθμίσεις που δεν προχωρούν, για τους φόβους μιας νέας, συστημικής κρίσης.

Ακόμη και ο Μίκης Θεοδωράκης με το πρόσφατο άρθρο του χτυπά καμπανάκια κι επιτίθεται από… αριστερά στον Τσίπρα και την παρέα του.

Αλλά τι χειρότερη εικόνα από αυτή που παρουσίασε ο πρωθυπουργός μας σε παγκόσμια μετάδοση από τις ΗΠΑ; Ένας πολιτικός που ενώ είναι νέος ηλικιακά είναι τόσο παλιός, τόσο φθαρμένος. Ένας άνθρωπος κλεισμένος στα συμπλέγματά του, καμιά σχέση με έναν κοσμοπολίτη που μπορεί να σταθεί στα πολιτικά σαλόνια με άνεση.

Τι να πει κανείς για τα αγγλικά του και την… καμήλα που έχουμε φάει και μένει η ουρά. Έχει γίνει viral το βίντεο με την εξευτελιστική αυτή στιγμή. Έχει πει πολλά ακόμη που δεν έγιναν αντιληπτά. Φθηνό χιουμοράκι Εξαρχείων, παιδάκια που εκπροσωπούν τη χώρα λες και κάνουν χαβαλέ. Τον ρωτούν πώς είναι η σχέση της Ελλάδας με το Ιράν κι αυτός απαντά με το ιδιότυπο χιούμορ του «είχαμε κάτι προβλήματα πριν 3.000 χρόνια αλλά από τότε τίποτε».

Τον εξευτελίζουν μπροστά στις κάμερες με την ερώτηση που του κάνουν για τις αναφορές του στον Τραμπ και δεν παίρνει χαμπάρι. Και του πουλάνε όπλα χωρίς να του δώσουν τίποτε λες και η Ελλάδα είναι για τους Αμερικανούς μπανανία.

Στο εσωτερικό της χώρας η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Ο Κουρουμπλής εγκαινιάζει… παραλίες, η ασφάλεια των πολιτών είναι στο χειρότερο σημείο, γίνονται εγκλήματα που δεν έχουν προηγούμενο, η αξία της ζωής είναι μηδενική, η ηθική κατάπτωση έχει πιάσει ταβάνι.

Δεν είναι μόνο ο εθισμός της ελληνικής κοινωνίας σε μια χώρα – χαβαλέ, μια πατρίδα που σε καμιά περίπτωση δεν θυμίζει κάτι από το ένδοξο παρελθόν. Είναι και το γεγονός ότι αυτοί που θα μπορούσαν να συμβάλουν ώστε να βγει η Ελλάδα από το τέλμα έχουν φύγει στο εξωτερικό. Όσοι σοβαροί μένουν εδώ δίνουν αγώνα επιβίωσης και κυρίως προσπαθούν να κρατήσουν την αξιοπρέπειά τους σε ένα περιβάλλον που όπως και να το δεις βρομάει.

Αυτή είναι η κατάσταση. Η Ελλάδα του κλέους έχει γίνει Ελλάδα για κλάματα. Φταίνε και οι άλλοι του πολιτικού συστήματος, όμως, μέσα σε 2,5 χρόνια αυτή η κυβέρνηση έχει καταρρακώσει τα πάντα.

Και κάποια στιγμή ο Έλληνας πολίτης θα πρέπει να ξυπνήσει, να μην επιτρέπει άλλο τον βιασμό της χώρας του.

Ο μεγάλος Γιάννης Τσαρούχης, χρόνια πριν, όταν η πατρίδα ήταν σε καλύτερη κατάσταση από τη σημερινή είχε πει:

«Η Ελλάδα! Τι ωραίο σκηνικό, πράγματι! Αλλά πόσο κακή παράσταση. Θεέ μου!»

Πόσο δίκιο είχε…

loading...

1 thought on “Από το κλέος… στα κλάματα

Comments are closed.