Τραμπ και τραμπάκουλο

Θυμάμαι, βρισκόμουν στην Ιταλία την περίοδο που ο Ματέο Ρέντσι, με την ιδιότητα του πρωθυπουργού, θα συναντούσε τον πρόεδρο Ομπάμα στον Λευκό Οίκο. Μου είχε προξενήσει εντύπωση ότι
το θέμα της συνάντησης ήταν πρωτοσέλιδο, αλλά δεν ήταν πρώτο θέμα στις περισσότερες εφημερίδες. Το ίδιο και στο διαδίκτυο. Μοναδική εξαίρεση τα τρία κρατικά κανάλια, κι αυτά όμως με μια δημοσιογραφική προσέγγιση κάθε άλλο παρά κραυγαλέα. Σε γενικές γραμμές, ο ιταλικός Τύπος αντιμετώπιζε με σοβαρότητα το θέμα, χωρίς όμως να του δίνει μεγαλύτερη διάσταση από αυτή που στην πραγματικότητα είχε. Προφανώς για τους «εκπαιδευμένους» αναγνώστες της γειτονικής χώρας, μια συνάντηση, όσο σημαντική κι αν είναι, δεν αποτελεί μείζον γεγονός. Γι’ αυτούς, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, ο επικεφαλής μιας ανεξάρτητης χώρας με ιστορία και πολιτισμό, θα συναντούσε τον ηγέτη μιας μεγάλης χώρας. Μέχρι εκεί.
Από εκεί, όμως, μέχρι η συνάντηση να παρουσιάζεται ως κορυφαίο γεγονός κοσμοϊστορικών διαστάσεων, υπονομεύει κατ’ ουσία τους στόχους που βάζει ο επισκέπτης. Στην προκειμένη περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε για να πάρει… Κι αν αποδειχθεί ότι δεν πήρε εκείνα που όλο το προηγούμενο διάστημα κυκλοφορούσαν ότι θα του έδινε ο Ντόναλντ Τραμπ; Μεταξύ μας, το αντίθετο θα αποτελούσε έκπληξη. Άλλωστε, δεν θα είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος Έλληνας πρωθυπουργός που θα επιστρέψει… με φιστίκια στις αποσκευές του. Κάποτε όλοι οι Έλληνες είχαν ξεχυθεί στους δρόμους και πανηγύριζαν την εκλογή του Τζίμι Κάρτερ. Του επονομαζόμενου «φιστικά». Από τότε πέρασαν 40 χρόνια και η Κύπρος παραμένει διχοτομημένη.
Το επισημαίνω προκειμένου να γίνει αντιληπτό ότι οι επενδύσεις από τις ΗΠΑ, χωρίς να θέλω να μειώσω τη σημασία του ενδιαφέροντος για business, άντε να φθάνουν μέχρι την αγορά ενός ρετιρέ στα Πατήσια. Αναφέρομαι στους Ελληνοαμερικανούς που μίλησε ο κ. Τσίπρας. Γιατί οι Αμερικανοί συνήθως πουλάνε, και προσφέρουν διάφορα ανταλλάγματα, για άλλου είδους διευκολύνσεις. Αναμφίβολα, η επίσκεψη ενός Έλληνα πρωθυπουργού είναι σημαντικό γεγονός για τον ίδιο. Δεν είμαι βέβαιος ότι είναι και για τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Σε κάθε περίπτωση δεν αποκλείεται, και αυτή τη φορά, να πάθουμε τραμπάκουλο.