Το Παράπονο και η πικρία του Αρχ. Αμερικής Δημητρίου για τον Έλληνα Πρωθυπουργό!

Ένα 24ωρο από την ολοκλήρωση του επίσημου ταξιδιού του Έλληνα Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ(Σικάγο & Ουάσιγκτον), την Πέμπτη το πρωί της 19ης Οκτωβρίου 21017 κορυφαίος παράγων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής,-υψηλότερος δεν υπάρχει
«λύνει και δένει» 10ετιες τώρα, στο μέγαρο της 79ης οδού της Ιεράς Αρχ. Αμερικής, σε ιδωτική συνάντηση με δημοσιογράφο ρωτούσε και ταυτόχρονα αναρωτιώταν, όχι ρητορικά αλλά επί της ουσίας:

«γιατί ο Αλέξης Τσίπρας δεν συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο; Ποιος ο λόγος ; δεν έχει ξανά γίνει ποτέ αυτό! Γιατί σε μια κορυφαία στιγμή για την Ελλάδα όπου ο Αμερικανός Πρόεδρος υποδέχεται με κάθε τιμή –και μάλιστα τις υψηλότερες τιμές από όσα θυμάμαι από την εποχή του μακαριστού Ιακώβου- ο Έλλην πρωθυπουργός περιφρονεί τόσο εμφανέστατα τον Αρχιεπίσκοπο; αφού όσες φορές ήρθε στην Αμερική πέρασε και τον είδε τον Δημήτριο; τώρα τι ήταν το θέμα; τι φοβήθηκε; ποιος ο λόγος να μη του ζητήσει έστω μια συνάντηση; θα πήγαινε ο ίδιος ο Αρχ. Δημήτριος στην Ουάσιγκτον! Δεν ζητήθηκε καμία συνάντηση! Γιατί; υπάρχει κάποια απάντηση; γνωρίζεις εσύ να μου πεις ; τι ήταν αυτό που τον εμπόδισε; τι θα πει ο κόσμος ; ο λαός της Εκκλησίας σκέφθηκε ο κ. Τσίπρας ; γνωρίζει ο νυν πρωθυπουργός της Ελλάδος ότι εδώ η ομογένεια το σημείωσε; το σχολίασε πολύ αρνητικά; ξέρει ο κ. Τσίπρας ότι εδώ στην Αμερική Εκκλησίας και Λαός είναι ένα πράγμα ; »…

Αυτά και άλλα πολλά, με έντονη την ενόχληση στο πρόσωπο του σημείωνε ο κληρικός που καθόνταν απέναντι μου στο γραφείο του. Του απάντησα:

­θα γράψω σχετικώς στο πρώτο μου άρθρο για αυτή την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον. Δεν ξέρω αν θα σας καλύψω αλλά θα γράψω… Τουλάχιστον όσα γνωρίζω από το ρεπορτάζ αλλά και όσα εικάζω γνωρίζοντας τις ισορροπίες ένθεν , κακείθεν του Ατλαντικού…
Η αλήθεια είναι ότι η πρόταση για συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο έπεσε στο τραπέζι αλλά εξ αρχής προσπεράστηκε… Ούτε καν συζητήθηκε. Ούτε καν προβλημάτισε γιατί οι στόχοι αυτής της συνάντησης ήταν εντελώς διαφορετικοί εξ αρχής. Τα μηνύματα που εξέπεμπεψε η Ουάσιγκτον και όλο αυτό το λαμπρό σκηνικό που στήθηκε όντως για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία –ίσως και περισσότερα χρόνια πιο πίσω- για επίσημη επίσκεψη Έλληνα πρωθυπουργού μοιάζει να ήταν το μοναδικό ζητούμενο αφού κατά την περίοδο της προετοιμασίας, σχεδόν από τον Μάιο του 2017, είχαν τεθεί οι στόχοι αλλά και τα ζητούμενα.

Το ζήτημα όμως που έθεσε ο υψηλών ευθυνών και αποστολών κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής την Πέμπτη το πρωί της 19ης Οκτωβρίου είναι όντως πολύ σοβαρό και σχολιάστηκε έντονα στους κόλπους της επαρχιακής συνόδου της Ιεράς Αρχ. Αμερικής αλλά ο προβληματισμός έφτασε με ταχύτητα φωτός και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο… Προβληματισμός που και ο ίδιος ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν άφησε απαρατήρητο και ασχολίαστο δεδομένου ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός σχεδόν έχει κηρυχθεί «ανεπιθυμητος persona non grata » στο Άγιο Όρος που και αυτή η περιοχή, όπως και η Ιερά Αρχ. Αμερικής ανήκουν στην πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Επομένως θα ήταν αδιανόητο, κάποιοι στην κυβέρνηση να σκεφθούν πως και γιατί ; να μην προβληματίσει αυτή η συνειδητή επιλογή του Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να μην συναντηθεί καν με το Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο την συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Αλλά αυτό που προσθέτουν επίσης κορυφαίοι εκκλησιαστικοί παράγοντες στην Νέα Υόρκη, είναι το γεγονός πως και ουδείς άλλος εκ των μελών της Ελληνικής κυβερνητικής αποστολής κατά την διάρκεια της επίσημης επίσκεψης στις ΗΠΑ, και μάλιστα κατόπιν επισήμου προσκλήσεως του Αμερικανού Προέδρου, δεν ζητά συνάντηση , έστω και εθιμοτυπικώς, με τον Αρχ. Αμερικής κ. Δημήτριο…

Γεγονός που επίσης σημειώθηκε και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως στους κόλπους της Ελληνικής κοινότητας, απ άκρη σ άκρη της Αμερικανικής επικράτειας σε όλο το ελληνικό στοιχείο.

Οφείλουμε βεβαίως να πούμε, και κατά αυτόν τον τρόπο να δοθεί έτσι και μια έμμεση αλλά σαφέστατη απάντηση στους προβληματισμούς και των εκκλησιαστικών ταγών, ότι πολύ μεγάλο μέρος της Ελληνικής Κοινότητας στις ΗΠΑ – ίσως και λόγω και του ήδη βεβαρημένου κλίματος που επικρατεί με τα τεκταινόμενα στους κόλπους της Ιεράς Αρχ. εδώ και πολλά χρόνια, από εποχής που αποπέμφθηκε κακήν κακώς ο Αρχ. Σπυρίδων, και όχι μόνο τώρα με αφορμή πάλι τα οικονομικά ελλείμματα και τα άλλα εσωτερικά αμιγώς εκκλησιαστικά ζητήματα (εκλογή Μητρ. Σικάγου, διαδοχή Αρχ. Δημητρίου, κτλ) – σχολίασε πολύ θετικά αυτή την συνειδητή επιλογή από τους κυβερνητικούς παράγοντες στην Ελλάδα (δηλ το μέγαρο Μαξίμου).

Και αυτό έχει και την ερμηνεία αλλά και την εξήγηση του, με βάση-όχι μόνον τα τελευταία- γεγονότα και αλλά πολλά και σύνθετα  δεδομένα 10ετιων που ήδη χρήζουν προσοχής και μελέτης κυρίως από τους ίδιους του εκκλησιαστικούς ταγούς, αρχής γενομένης από τον ίδιο τον πατριάρχη αλλά και τον απερχόμενο Αρχ. Αμερικής κ. Δημήτριο αφού για μεγάλο μέρος όσων έχουν συμβεί ειδικώς την τελευταία 15αετια, επί Ποιμαντορίας του δηλ, φέρει ακέραια την αποκλειστική ευθύνη. Και μάλιστα βαριές ευθύνες.

Το αυτό ισχύει βεβαίως και για το Οικουμενικό Πατριαρχείο και προσωπικώς για τον κ. Βαρθολομαίο αφού σταδιακά επί των ημερών του ο απλός λαός εδώ στις ΗΠΑ –σημειώνω με έμφαση ο απλός Λαός του Θεού αυτός που γεμίζει τα παγκάρια και τους τραπεζικούς λογαριασμούς των ενοριών στις ΗΠΑ- έχει χάσει την εμπιστοσύνη του και προς το Πατριαρχείο.

Όσο και αν εμείς οι δημοσιογράφοι, ο κάθε ένας για τους δικούς τους λόγους και τις δικές του σκοπιμότητες, αποφεύγουμε να το επισημάνουμε και να εστιάσουμε στο υπαρκτό όντως πολύ μεγάλο πρόβλημα, αυτό ως χειροπιαστή πραγματικότητα και μάλιστα με οικονομικά δεδομένα (δηλ έχουν πάψει πια να γεμίζουν τα παγκάρια και οι περιφερόμενοι δίσκοι των Ιερών Ναών εδώ στις ΗΠΑ) δεν παύει να υφίσταται και να διογκώνεται ως πρόβλημα. Μεγάλο πρόβλημα με αδιόρατες και δυστυχώς πολύ επικίνδυνες συνέπειες για το μέλλον της Ελληνικής & Ορθόδοξης κοινότητας στις ΗΠΑ καθώς αν διαρραγεί και αυτός ο τελευταίος συνδετικός κρίκος του Έλληνα –κάθε γενιάς και αισίως ο Ελληνισμός των ΗΠΑ πλέον υπερβαίνει τα 200 έτη παρουσίας στην Νέα ΓΗ- με την Ελλάδα και την Ορθοδοξία ο αφανισμός και η πλήρης αμερικανοποίηση είναι αναπόφευκτη. Πέραν βεβαίως των άλλων υπολοίπων κινδύνων που καραδοκούν για αυτό τον ίδιο τον θεσμό της Οικογένειας και άλλα πολλά που επίσης δεν είναι του παρόντος να αναλυθούν.

Ωστόσο τούτο δεν είναι ζήτημα του παρόντος άρθρου( που γράφεται με βάση και το ρεπορτάζ).

Η αλήθεια είναι πως τα μηνύματα που εκμπέφθηκαν και προς την Ελληνική κοινότητα εκ μέρους της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, δεν απέχουν από εκείνα που εκπέμπονται και στην Ελλάδα συνολικά έναντι της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δηλαδή άρνηση. Σταδιακή και ολοένα μεγαλύτερη απαξίωση. (Απο)Μείωση του ιερού θεσμού. εμπαιγμός των θείων και ιερών της Ορθοδοξίας θέσμιων. Διωγμός του μαθήματος κατήχησης στην Ορθοδοξία μέσα από το μάθημα των Θρησκευτικών. Αποκαθήλωση θείων και ιερών συμβόλων από δημόσιους και κρατικούς χώρους (σχολεία, νοσοκομεία, κρατικές υπηρεσίες κτλ). Σταδιακώς χωρισμός Εκκλησίας Κράτους, πράγμα βέβαια όχι απόλυτα αρνητικό για αυτή την καθ Αυτήν την Εκκλησία ειδικώς, και άλλα ον ουκ έστι αριθμός.      Εν ολίγοις και με δυο φράσεις. Ξερίζωμα της Ελληνορθόδοξης Ψυχής!

Κοντολογίς. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας σταδιακά εφαρμόζουν και επιβάλουν τα ιδεολογικά πολιτικά πιστεύω τους στην Ελληνική κοινωνία. Βασικό θεμελιακό αξίωμα και μάλιστα πάγιο στις κουμουνιστικές αντιλήψεις –ανεξαρτήτως φράξιας και προελεύσεως ή συνιστώσας- ήταν ο χωρισμός κράτους εκκλησίας και πλήρης απογαλακτισμός της πολιτείας από την Ορθοδοξία! Για να μην πω ο απόλυτος διωγμός! Λόγω ιδεολογικών κατάλειπων από την εποχή του Μάρξ και του Λένιν.. Αυτά ως προς την σταδιακή απομάκρυνση του λαού που επιχειρείται με τον μανδύα του κράτους και των θεσμών. Αλλά επειδή μπαίνουμε σε βαθιά θέματα Πίστης και βαθιάς εσωτερικής αναζήτησης του κάθε Ενός το αφήνω εδώ.   Πάντως το ότι ο Έλλην Πρωθυπουργός στην ουσία αγνόησε για να μη δεχθούμε ότι περιφρόνησε τον Αρχ. Αμερικής άρα την Ορθόδοξη Εκκλησία, το ζήτημα που φαίνεται να δημιουργείται στους κόλπους των εδώ ελληνικών κοινοτήτων, μοιάζει να μην περνά απαρατήρητο. Και μάλιστα τις επόμενες ημέρες όπως ρητώς διαβεβαίωναν πηγές την ΠΡΩΙΝΗ το ζήτημα θα διογκωθεί με πύρινα   κηρύγματα από άμβωνος και όχι μόνον… Δηλ θα δούμε να υπάρξει και συνέχεια στο θέμα που σήμερα θίγουμε και αποκαλύπτουμε.

Και αυτό, το ότι αγνοήθηκε (κατ άλλους περιφρονήθηκε) ο Αρχ. Αμερικής ως θεσμός, καμία ταύτιση με το Πρόσωπο-του κ. Δημητρίου) και στο Πρόσωπο Αυτού η ίδια η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία είναι κάτι που νουνεχείς συγκροτημένοι άνθρωποι, ανεξαρτήτως ιδεών και ιδεολογικών πεποιθήσεων, το παρατήρησαν αμέσως. Το σημείωσαν. Το σχολίασαν. Δυσμενώς.

Και ναι μεν στους ιδεολογικά φίλα προσκείμενους προς την κυβέρνηση και προσωπικά προς τον Αλέξη Τσίπρα μπορεί να άρεσε και να επικροτήθηκε ως θετικό γεγονός αυτός ο απογαλακτισμός κράτους και Εκκλησίας που είδαμε εν τοις πράγμασοι με την επίσκεψη του στην Ουάσιγκτον , αλλά…εδώ υπάρχει ένα μεγάλο αλλά…

Ένα «αλλά» που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο όχι μόνο από το κυβερνητικό επιτελείο αλλά και από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. Και τούτο διότι:

Εδώ στις ΗΠΑ ο κόσμος, και μάλιστα το ακροατήριο που απευθύνεται ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του στην κυβέρνηση αναζητώντας και εκλιπαρώντας και για Ελληνοαμερικανικές   επενδύσεις , είναι όλο –μα όλο με έναν προς έναν ΕλληνοΑμερικανό μεγαλό επιχειρηματία ή μεγαλό εισοδηματία – συνυφασμένο και στενότατα συνδεδεμένο με την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Σχεδόν όλη η οικονομική ελίτ στην οποία απευθύνεται ο κ. Τσίπρας, αναζητώντας επενδυτικό ενδιαφέρον, είναι μέλη του τάγματος των Αρχόντων του Αγίου Ανδρέα-θεσμός που στηρίζει και οικονομικά το Οικουμενικό Πατριαρχείο…

Το ίδιο και πολλά άλλα επίλεκτα μέλη της Ελληνικής Κοινότητας στις ΗΠΑ και αν δεν είναι μέλη σε κάποιο εμφανώς εξαρτώμενο από την Ιερά Αρχ. Αμερικής οργανισμό είναι ούτως ή άλλως μέλη στις Ενορίες και τις κοινότητες τους που όλες είναι θεσμικά «δεμένες» και ενωμένες με την Ενορία και τον τοπικό Ιερό Ναό στον οποίο είναι μέλη.

Επομένως, είναι ένα ζήτημα που η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, πρέπει να δει με σοβαρότητα. Να ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά. Να το αναλύσει σε βάθος ειδικώς αν πιστεύει σοβαρώς ότι θέλει διακαώς να διεκδικήσει –ως κόμμα εξουσίας πια – και δεύτερη 4ετια είτε αμέσως είτε μια μικρή παύση και παρένθεση…

Να είναι βέβαιοι στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα πως ειδικώς ο κ. Δημήτριος, λόγω και του χαρακτήρος του, δεν θα το αφήσει έτσι…

Μπορεί πολύ γρήγορα η πικρία και το παράπονο του κ. Δημητρίου να μετατραπεί  σε θυμό και οργή… και τούτο διότι   η πίεση από τους εσωτερικούς αντιπάλους είναι αφόρητη! Και στην Νέα Υόρκη αλλά και στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως που ευγενικά του έχουν ζητήσει να παραιτηθεί εδώ και χρόνια αλλά αρνείται πεισματικά, και κάνει πως δεν ακούει(…) και τότε ουδείς μπορεί να διαβεβαιώσει τον κ. Τσίπρα για τις συνέπειες ειδικά αν έχει απέναντι του τον κ. Δημήτριο είτε εν δόξη και τιμή με τη ποιμαντορική ράβδο ανά χείρας (ακόμα) είτε ς πρώην Αμερικής να κινείται υπογείως και ιεροκρυφίως σκάβοντας και υποσκάπτωντας κάθε κίνηση του Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα είτε σε αυτή του την θητεία είτε σε μια επόμενη αν υπάρξει… Αμέσως μετά τις εκλογές είτε με τις μεθ επόμενες εκλογές με αφορμή (πάλι) την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας…

Με δυο λέξεις : Μέγα λάθος! ( η περιφρόνηση και η αποστασιοποίηση από την Εκκλησία! Μέγα). Η Εκκλησία και ο Θεός συγχωρούν οι άνθρωποι της όμως και φέροντες άμφια και δει χρυσοποίκιλτα όπως έχει δείξει πρόσφατη και παλαιότερη ιστορία ούτε λησμονούν ούτε συγχωρούν… Οι εξαιρέσεις έγιναν οι Άγιοι ή όσιοι… Και ο κ. Δημήτριος ούτε Άγιο έγινε Ούτε Όσιος…Ακόμα…   

http://neaproini.us/2017/10/20/to-parapono-ke-i-pikria-tou-arch-amerikis-dimitriou-gia-ton-ellina-prothypourgo/

loading...

2 thoughts on “Το Παράπονο και η πικρία του Αρχ. Αμερικής Δημητρίου για τον Έλληνα Πρωθυπουργό!

  1. Αυτή η Max Factor, που κάνει τις βλεφαρίδες να φαίνονται 2 φορές πιο μακριές & παχιές,
    ξέρετε αν βγάζει και προφυλακτικά;;;

  2. Ε τοτε να βγαλουμε τον Κουλη ρε παιδια ,μπορει να ειναι ανθρωπος της ΜΗΖΕΝΣ αλλα ειναι ορθοδοξος ο κερατουκλης….

Comments are closed.