Τρομακτικές ιστορίες βγαλμένες από την ζωή

 Ιστορία από φίλη της σελίδας…

Χτες το βράδυ μου συνέβη κάτι πολύ περίεργο και είπα να το μοιραστώ με εσάς. Ίσως έχετε πάθει κάτι αντίστοιχο ή έχετε ακούσει από κάποιον άλλο κάτι παρόμοιο.

Περίπου στις εφτά το απόγευμα, ενώ έβλεπα τηλεόραση, χτύπησε το τηλέφωνό μου. Επειδή με πήραν με απόκρυψη, το σκέφτηκα λίγα δευτερόλεπτα πριν απαντήσω. Τελικά το σήκωσα.

Πριν προλάβω να πω οτιδήποτε, άκουσα μια γυναικεία φωνή να μιλάει. Έλεγε συνέχεια: “Μικρούλα να προσέχεις αύριο. Το πρωί κοίτα καλά την ανατολή. Θυμήσου να προσέχεις”.

Η φωνή ακουγόταν με παράσιτα και όσο κι αν ρώτησα ποιος είναι, η γυναικεία φωνή έλεγε το ίδιο: “Μικρούλα να προσέχεις αύριο. Το πρωί κοίτα καλά την ανατολή. Θυμήσου να προσέχεις”.

Και μετά έκλεισε. 

Περίεργο σκέφτηκα. Αλλά το πιο περίεργο έγινε σήμερα το πρωί. 

Ξύπνησα, ετοιμάστηκα και έφυγα για να πάω στη δουλειά. Βγήκα από τη πολυκατοικία και ήμουν έτοιμη να περάσω απέναντι το δρόμο. Στο σημείο που βρισκόμουν είχε παρκάρει ένα φορτηγό και, καθώς είχε βγει ο ήλιος, η ορατότητα ήταν περιορισμένη. 

Πριν βγω στο δρόμο, μου ήρθε στο μυαλό το τηλεφώνημα που δέχτηκα. Η γυναικεία φωνή που μου έλεγε: “Μικρούλα να προσέχεις αύριο. Το πρωί κοίτα καλά την ανατολή. Θυμήσου να προσέχεις”.

Σταμάτησα μηχανικά και τότε πέρασε ξυστά μου ένα αυτοκίνητο με μεγάλη ταχύτητα, που δε το είχα παρατηρήσει λόγω της κακής ορατότητας. Αν δεν είχα σταματήσει μπορεί να ήμουν νεκρή τώρα.

Σκέφτομαι συνέχεια τη γυναικεία φωνή. Έμοιαζε πολύ με τη φωνή της μητέρας μου. Επίσης η μητέρα μου πάντα με αποκαλούσε “μικρούλα”. Το θέμα όμως είναι ότι η μητέρα μου πέθανε πριν πέντε χρόνια.