Το Politico εξηγεί γιατί δεν θα πρέπει να πανηγυρίζουν οι Βρυξέλλες για τις γαλλικές εκλογές
Περισσότεροι από 12 εκατομμύρια Γάλλοι επέλεξαν τη Le Pen, περίπου πέντε εκατομμύρια περισσότεροι από το 2017
Εχθές, Κυριακή, περισσότεροι από 12 εκατομμύρια Γάλλοι επέλεξαν τη Le Pen, περίπου πέντε εκατομμύρια περισσότερα από ό,τι κατά την τελευταία προεδρική υποψηφιότητά της το 2017, μία αύξηση που υποδηλώνει ότι η στρατηγική της να προσπαθήσει να φέρει το κόμμα της στην καρδιά του κυρίαρχου πολιτικού ρεύματος στη Γαλλία ήταν σε μεγάλο βαθμό επιτυχημένη. Το αποτέλεσμα φέρει επίσης πολλές προειδοποιήσεις για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Από την Clea Caulcutt/Politico
Εν μέσω του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, με πλάνα από βομβαρδισμένες πόλεις να εμφανίζονται καθημερινά στις ειδήσεις της γαλλικής τηλεόρασης, ένα τεράστιο τμήμα του γαλλικού εκλογικού σώματος υποστήριξε έναν υποψήφιο που ζήτησε τη δημιουργία συμμαχίας με τη Μόσχα και είπε ότι θα αποσύρει τη Γαλλία από το ΝΑΤΟ εάν εκλεγεί.
Σε μία από τις ιδρυτικές χώρες της ΕΕ, εκατομμύρια ψήφισαν υπέρ μίας υποψηφίου της οποίας η προεκλογική πλατφόρμα υποστηρίζει τη διάλυση της ΕΕ εκ των έσω, αναστέλλοντας τους κανόνες της για τα ελεύθερα ταξίδια και υποβαθμίζοντας την υπεροχή του δικαίου της ΕΕ.
«Αυτό το αποτέλεσμα είναι [το σημάδι] μιας μεγάλης δυσπιστίας εναντίον των ηγετών μας και εναντίον των Ευρωπαίων ηγετών, ένα μήνυμα που δεν μπορούν να αγνοήσουν», είπε η Le Pen στους υποστηρικτές της στην ομιλία της έπειτα από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. «Οι ψηφοφόροι έδειξαν ότι θέλουν μια ισχυρή αντιπολίτευση στον Macron» είπε.
Η ισχυρή παρουσία της Le Pen στη γαλλική πολιτική σκηνή θεωρείται πλέον ως μία μεγάλη προειδοποίηση προς τις Βρυξέλλες, οι οποίες εξακολουθούν να πλήττονται από την απόφαση της Βρετανίας να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση και παραμένει εγκλωβισμένη σε δικαστικές μάχες με την Πολωνία και την Ουγγαρία όσον αφορά το κράτος δικαίου.
Αλλά η πιο άμεση πρόκληση θα είναι για τον Macron, ο οποίος ξεκινά τη δεύτερη θητεία του σε μια βαθιά διχασμένη χώρα όπου η πολιτική οργή θα μπορούσε εύκολα να μετατραπεί σε διαδηλώσεις στους δρόμους και σε εκδηλώσεις βίας. Ο Γάλλος πρόεδρος αναγνώρισε αυτές τις διαφορές στη νικητήρια ομιλία του.
«Η χώρα μας είναι γεμάτη αμφιβολίες και διχασμούς, οπότε θα χρειαστεί να είμαστε δυνατοί. Αλλά κανείς δεν θα μείνει στην άκρη», είπε από μια σκηνή σε σχήμα οκτάγωνου μπροστά από τον Πύργο του Άιφελ.
Αναταραχές στη γωνία
Οι εκλογές στη Γαλλία δείχνουν επίσης ότι οι διχασμοί που ταλαιπωρούν την εγχώρια πολιτική για δεκαετίες δεν συρρικνώνονται, αλλά μεγαλώνουν με κάθε διαδοχικές εκλογές.
Η Le Pen βρίσκεται στην τρίτη προεδρική εκστρατεία της, αλλά δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο άλλης και σε καμία περίπτωση δεν έχει τελειώσει πολιτικά. Έχει συνέλθει από την ήττα της το 2017 και διεύρυνε σημαντικά τη βάση του κόμματός της. Στην ομιλία της, η επικεφαλής του κόμματος Εθνική Συσπείρωση έδωσε μαχητικό τόνο και άφησε να εννοηθεί ότι θα οδηγήσει η ίδια το κόμμα της στη μάχη όταν οι ψηφοφόροι κληθούν να εκλέξουν ένα νέο γαλλικό κοινοβούλιο τον Ιούνιο.
«Είναι μια εντυπωσιακή νίκη», είπε η Le Pen στους υποστηρικτές της στη Boulogne, ένα προάστιο του Παρισιού που ιστορικά είναι η έδρα του κόμματός της. Υπονοώντας πιθανές συμμαχίες που θα μπορούσαν να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο το κόμμα της, την ίδια στιγμή ο ακροδεξιός προεδρικός υποψήφιος Eric Zemmour, ο οποίος αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο των εκλογών, ζήτησε το σχηματισμό ενός «πατριωτικού μπλοκ» που θα ενώνει τους υποστηρικτές του και της Le Pen.
«Πρέπει να ξεχάσουμε τις διαμάχες μας και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Είναι δυνατόν, είναι απαραίτητο, είναι καθήκον μας. Ας οικοδομήσουμε τον πρώτο συνασπισμό της δεξιάς και των πατριωτών το συντομότερο δυνατόν», είπε ο Eric Zemmour μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων.
Ο Macron ακρωτηρίασε τις κυρίαρχες κεντροαριστερές και κεντροδεξιές δυνάμεις κατά την άνοδό του στην εξουσία και η ψηφοφορία της Κυριακής έδειξε ότι τα κάποτε ισχυρά κόμματα, των σοσιαλιστών και την Les Républicains (Ρεπουμπλικανών) δεν μπορούν να σωθούν. Κανένα από αυτά τα κόμματα δεν κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερο από το 5% των ψήφων στον πρώτο γύρο, πράγμα που σημαίνει ότι δεν δικαιούνται καν της αποζημίωσης για τα έξοδα της προεκλογικής τους εκστρατείας από το κράτος.
Η κατάρρευσή τους επιταχύνει την αναδιαμόρφωση του πολιτικού τοπίου της Γαλλίας, μακριά από το χάσμα δεξιά-αριστερά, προς μια διάσπαση μεταξύ των εθνικιστών αντικαθεστωτικών λαϊκιστών και των κεντρώων φιλοευρωπαίων προοδευτικών.
Ξεκινώντας τη δεύτερη θητεία του μετά από δύο χρόνια πολιτικών για την COVID-19, εν μέσω υψηλού πληθωρισμού και του πολέμου στην Ουκρανία, ο Macron είναι απίθανο να απολαύσει κάποιο είδος μήνα του μέλιτος. Έχουν ήδη αυξηθεί οι απαιτήσεις προκειμένου να ξεκινήσει αυτό που στη Γαλλία είναι γνωστό ως «κοινωνικός τρίτος γύρος» των προεδρικών εκλογών. Οι αριστεροί ψηφοφόροι που ψήφισαν με το ζόρι υπέρ του Macron για να κρατήσει την ακροδεξιά εκτός εξουσίας έχουν ιδιαίτερα κίνητρα να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση του Macron.
«Θα είναι μια δύσκολη διαδρομή», δήλωσε στο POLITICO ανώτατο στέλεχος του κόμματος La République en Marche του Macron πριν από την ψηφοφορία της Κυριακής. «Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει ένα μεγάλο κίνημα διαμαρτυρίας ευρείας εμβέλειας, αλλά πιστεύω ότι θα δούμε μια σειρά από συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε διάφορα μέρη της χώρας, όπως συνέβη με τα Κίτρινα Γιλέκα».
Πράγματι, οι διαδηλώσεις έχουν ήδη ξεκινήσει στα γαλλικά πανεπιστήμια, με τους ακτιβιστές να είναι οργισμένοι επειδή έπρεπε να επιλέξουν μεταξύ της ακροδεξιάς και ενός υποψηφίου υπέρ των επιχειρήσεων. Ορισμένοι ηγέτες του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων, που συγκλόνισε τη Γαλλία το 2018 και το 2019, καλούν ήδη τους πολίτες να βγουν στους δρόμους.
Το κύμα δυσαρέσκειας έχει επίσης εξαπλωθεί μεταξύ των αριστερών ψηφοφόρων, των οποίων οι υποψήφιοι αποκλείστηκαν από τον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας στις 10 Απριλίου. Το 22% του εκλογικού σώματος ψήφισε στον πρώτο γύρο τον ηγέτη της άκρας αριστεράς Jean-Luc Mélenchon και ήταν ιδιαίτερα διχασμένοι σχετικά με επιλογές στο δεύτερο.
Καθώς ο Macron εισέρχεται στη δεύτερη θητεία του, θα υπάρξουν πολλές ευκαιρίες για διαμαρτυρίες. Ο πρόεδρος εξελέγη βάσει μιας πλατφόρμας μεταρρύθμισης των κρατικών συντάξεων και ώθησης της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 ή τα 65 έτη. Θέλει επίσης να μεταρρυθμίσει και να εισαγάγει περισσότερη αυτονομία στα γαλλικά σχολεία, μια φιλοδοξία που θα τον βάλει σε τροχιά σύγκρουσης με τα ισχυρά συνδικάτα δασκάλων της Γαλλίας.
Η πρώτη θητεία του Macron δεν ήταν καθόλου εύκολη, αμαυρώθηκε από την πανδημία της COVID-19 και τις διαμαρτυρίες των Κίτρινων Γιλέκων που ξεκίνησαν με αφορμή τον πράσινο φόρο στα καύσιμα. Αυτή τη φορά, ο ίδιος υπόσχεται ότι έχει μάθει από τα λάθη του και έχει προαναγγείλει ένα νέο σχέδιο που θα στοχεύει στην οικοδόμηση συναίνεσης για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων.
Αλλά με τον πληθωρισμό και τις τιμές της ενέργειας να ανεβαίνουν, πολλοί παρατηρητές πιστεύουν ότι η χώρα προετοιμάζεται για μαζικές διαδηλώσεις.
Ο τρίτος γύρος
Βραχυπρόθεσμα, οι αντίπαλοι του Macron είναι ήδη έτοιμοι για μάχη ενόψει των κοινοβουλευτικών εκλογών του Ιουνίου. Ο Γάλλος πρόεδρος χρειάζεται πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση για να μπορέσει να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις του και η προεκλογική εκστρατεία δεν αναμένεται να είναι εύκολη.
Παραδοσιακά, οι Γάλλοι ψηφοφόροι τείνουν να ψηφίζουν με τον ίδιο τρόπο στις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές, έτσι ώστε ο εκλεγμένος πρόεδρος και η κυβέρνησή του να μην βρίσκονται σε αντιπαράθεση καθώς ξεκινούν τη θητεία τους.
Αλλά για την αριστερά της Γαλλίας, οι βουλευτικές εκλογές προσφέρουν μια ευκαιρία για εκδίκηση. Ο Jean-Luc Mélenchon ήρθε τρίτος στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών και το στρατόπεδό του ελπίζει να αξιοποιήσει την επιτυχία του και να ματαιώσει τα μεταρρυθμιστικά σχέδια του Macron.
Μεγάλη προσοχή θα δοθεί επίσης στην Εθνική Συσπείρωση της Le Pen, η οποία θα αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό ή τη συνεργασία στις κοινοβουλευτικές εκλογές με τον Zemmour, ο οποίος συγκέντρωσε το 7% των ψήφων στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Ωστόσο, η άκρα δεξιά συνήθως τα πηγαίνει άσχημα στις κοινοβουλευτικές εκλογές, καθώς τα κυρίαρχα κόμματα τείνουν να ενώνονται εναντίον της. Το 2017, το Εθνικό Μέτωπο έλαβε μόνο οκτώ έδρες από τις 577, αν και η Le Pen πήρε το 33% των ψήφων στις προεδρικές εκλογές εκείνης της χρονιάς.
Η Le Pen έθεσε τον εαυτό της ως εκπρόσωπο των καταπιεσμένων, των ξεχασμένων Γάλλων ενάντια στις αστικές ελίτ. Ο Γάλλος πρόεδρος έχει ορκιστεί να ενώσει τη χώρα, αλλά τα ερωτήματα για το πώς ακούγονται αυτές οι φωνές δεν ήταν ποτέ πιο έντονες.
