Το μνημείο σχεδόν χάθηκε από έναν τόσο επιθετικό διάδρομο!

 Ένα σχόλιο από την αρχαιολόγο και συντονίστρια της MΟnuΜΕΝΤΑ Ειρήνη Γρατσία.

“Ακρόπολη 2021

Ήταν τη δεκαετία του 1980 που ανέβηκα ως φοιτήτρια του Ιστορικού-Αρχαιολογικού Τμήματος του ΕΚΠΑ στην Ακρόπολη, για να ξεναγηθούμε από τον αρχιτέκτονα, υπεύθυνο του αναστηλωτικού έργου του Παρθενώνα, Μανώλη Κορρέ, στα μνημεία του Ιερού Βράχου. Μια εξαίσια περιήγηση στην αρχιτεκτονική, στην ουσία της, στον πλούτο της. Θυμάμαι πάντα που σταθήκαμε στην ανατολική πλευρά του Παρθενώνα και ο Μανώλης Κορρές μάς εξήγησε γιατί ήταν τόσο προσεγμένες, τόσο δουλεμένες όλες οι πλευρές των λίθων, ακόμη και οι αθέατες. Οι πιστοί, οι επισκέπτες που ανέβαιναν στον Βράχο στέκονταν, αφιέρωναν χρόνο, είχαν χρόνο, δεν προσπερνούσαν και η ματιά τους έβλεπε και αυτό που έβλεπε ήταν και έπρεπε να είναι τέλεια φροντισμένο. 

Αυτά τα λόγια μονομιάς ξανάρθαν στο μυαλό μου όταν ανέβηκα στην Ακρόπολη αντικρύζοντας τις εκτεταμένες διαστρώσεις. Πλατιοί διάδρομοι τόσο αταίριαστοι, τόσο κυρίαρχοι σε αυτή τη λεπτότητα, τη μεγαλοσύνη του μνημείου. Μεγάλοι διάδρομοι όπου μπορούν να κινηθούν γρήγορα πολλοί μα πάρα πολλοί επισκέπτες, αποκομμένοι όμως από τον Παρθενώνα, σαν να έγινε ξαφνικά ένα έκθεμα μακρινό για τον επισκέπτη, αποκομμένο από τα υπόλοιπα μνημεία του Βράχου. Αναζήτησα τη λεπτότητα, τη φροντίδα σε αυτές τις διαστρώσεις που έγιναν το κυρίαρχο στοιχείο και δεν τις βρήκα. Δεν κρύβω ότι πιο πολύ από όλα με λύπησε  η θέαση των Προπυλαίων από τα μαρμάρινα παγκάκια. Το μνημείο σχεδόν χάθηκε από έναν τόσο επιθετικό διάδρομο! 

Ευελπιστώ πως οι αρμόδιοι για τα έργα στην Ακρόπολη θα τα ξαναδούν και θα επανέλθουν”.