ΕΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΧΑΡΑΓΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ & ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
Γράφει η κ.Άννα Παπαδημητρίου :
Το ευχαριστώ είναι λίγο για τη Δέσποινα, τη Μαρία, το Νίκο, τη Χρυσάνθη και για όλους τους ΗΡΩΕΣ – ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΥΣ, ΑΛΥΓΙΣΤΟΥΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΣΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ οι οποίοι από την 1η Σεπτεμβρίου 2021 έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν το δικό τους αγώνα για το ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟ, την ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και την ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!!!
Με θαυμασμό για την υπεράνθρωπη προσπάθεια που καταβάλλετε όλους αυτούς τους 15 μήνες, σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που υπήρξατε ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, ελπίζοντας για ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας. Ταυτόχρονα, υπερασπιστήκατε και τα ΠΑΙΔΙΑ μας, γιατί αν γλιτώσουν τα παιδιά, υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ!!!
Οι ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΙ καθώς και όλοι οι συνάνθρωποι μας ΣΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ διδάσκουν ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μας υπάρχει εναλλακτική διέξοδος.
‘Ο,τι δε μας σκοτώνει μας κάνει πιο ζωντανούς, πιο δυνατούς.
Οι ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΙ καθώς και όλοι οι συνάνθρωποι μας ΣΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ – με τη δυνατή φωνή τους – αγωνίστηκαν γι’ αυτό που η συνείδηση τους υπαγόρευε: για τα Δικαιώματα και την Αξιοπρέπεια του ατόμου, για την τήρηση του Συντάγματος.
Φώναζαν: “’ΌΧΙ” στην υποταγή του ανθρώπου σε εκβιασμούς. “’ΟΧΙ” στη φίμωση της Δημοκρατίας.
“‘ΟΧΙ” στη στοχοποίηση.
Η γενναιότητα της ψυχής τους υπερέβη την ανθρώπινη τους διάσταση.
‘Ο,τι διδάσκετε στα δικά μας παιδιά, θα μείνει για πάντα χαραγμένο στις καρδιές όλων μας.
Ενός λεπτού σιγή για τη ΧΡΥΣΑΝΘΗ που δεν άντεξε…
Ενός λεπτού σιγή για τη ΜΑΡΙΑ και το ΝΙΚΟ που λύγισε στο τέλος η καρδιά τους.
Ενός λεπτού σιγή για τη ΔΕΣΠΟΙΝΑ και για όσους Υγειονομικούς σε αναστολή που πιθανόν έφυγαν από την ζωή και δεν το γνωρίζουμε.
Η ανάμνηση όλων τους θα μείνει για πάντα ζωντανή στις καρδιές μας.
Ένα ευχαριστώ είναι λίγο για ό,τι κάνατε και συνεχίζετε να κάνετε για όλους εμάς κατά τη διάρκεια της αναστολής σας.
10-12-2022
___________________________
Γράφει η κ.Ειρήνη Μουμούρη :
ΘΑ ΚΑΤΕΒΕΙΣ ΣΑΝ ΑΡΧΟΝΤΑΣ, ΘΑ ΚΑΤΕΒΕΙΣ ΣΑΝ ΛΥΚΟΣ!
Ο λύκος, όταν σε πλησιάζει ξεχωρίζει από το άστραμα της ματιάς του και από την αρχοντιά του.
Λύκος και ελεύθερος άνθρωπος σε ένα καλούπι χύθηκαν!
Ξέρουν να μην πουν το φθηνό ναι για να γλιτώσουν την σφαγή.
Ακόμα και την ώρα, που τους ορμάνε οι κυνηγοί, πετάνε κατάμουτρα το ακριβό το όχι.
Σπαράζονται, μέχρι που ματώνουν κατάσαρκα. Πίσω δεν κάνουν.
Όχι από εγωϊσμό, για την επιβίωση γίνεται η πάλη.
Γεμίσαμε από χαμογελαστούς κυνηγούς!
Στη καταδίωξη είναι η χαρά τους! Μοναδικό τους σκοπός το κυνήγι.
Πάντα με την δικαιολογία της άμυνας σκοτώνουν οι κυνηγοί.
Η «άμυνα» τώρα πάνω σε αυτό τον κόσμο, έγινε αλήθεια θανάτου!
Αυτή η «άμυνα» μετράει περισσότερους νεκρούς από κάθε προηγούμενη επίθεση.
Οι φραγκάτοι κυνηγοί, μπροστά στον λύκο κάνουν πίσω σκούζοντας από το φόβο τους.
Στα ίσα δεν τολμούν να τον χτυπήσουν, μόνο κρυφά και δόλια.
Και αυτό κάνουν και στον λύκο και σε κάθε ελεύθερο άνθρωπο.
Γελούν παράφορα πνίγοντας σιγά-σιγά τον λύκο, τον άνθρωπο. Σταματάνε μόνο για λίγο μόνο για να ακούσουν την ανάσα του να κομπιάζει.
Εκεί είναι η χαρά τους στο βάσανο, που μας κάνουν.
Μετά περήφανοι για τα έργα της μέρας τους, θα κλειστούν στα κλεμμένα από εμάς σπίτια τους.
Μέσα σε αυτά τα σπίτια κάθε νύχτα, ακούγεται το ουρλιαχτό του λύκου.
Έχουν τον φόβο του, έχουν τον φόβο μας για αυτό μας σκοτώνουν.
Δεν θέλουν λύκους και ελεύθερους, μόνο πιστά σκυλιά για υπηρέτες.
Αυτά θα τα πυροβολήσουν αργότερα, όταν κάνουν κέφι.
Ο Νίκος είχε βλέμμα και λόγο, που άστραψε πάνω σε αυτόν τον ρημαδόκοσμο.
Με την αρχοντιά της ψυχής του στάθηκε ανάμεσά μας και μπροστά τους.
Θα κατέβει σαν άρχοντας, θα κατέβει σαν λύκος αφου στο άδικο δεν σώπασε!
Εμείς, γίναμε μια αγέλη αποφασισμένων.
Έχουμε την ανθρωπιά μας για ουρλιαχτό και την ψυχή μας για δόντια!
Κυνηγέ και απόψε δεν θα έχεις ύπνο!
Ειρήνη Μουμούρη 7-12-22
Εχθές γιόρταζε ο δικός μας Νίκος, δεν μπορούμε να του ευχηθούμε. Τα δικά μας «χρόνια πολλά», συλληπητήρια έγιναν εξαιτίας των κυνηγών. Αφιερωμένο με σεβασμό ότι γράφτηκε.
Ο τίτλος «Θα κατέβει σαν άρχοντας, θα κατέβει σαν λύκος», είναι στίχος από το τραγούδι «Ο Πεχλιβάνης» του Θανάση Παπακωνσταντίνου.
