Καπιταλισμός ο απόλυτος κυρίαρχος του πλανήτη

 Τίποτα δεν είναι πιο σίγουρο από την επιβολή ενός ακόμη πιο οδυνηρού μνημονίου στην Ελλάδα, μετά το τέλος της πανδημίας – οπότε λογικά αναφερόμαστε στον εφιάλτη της επόμενης ημέρας, χωρίς καμία διάθεση επικριτικής πολιτικής ή καταστροφολογίας. Ευρύτερα τώρα, ο καπιταλισμός έχει επιτυχία επειδή στηρίζεται στα κίνητρα και τα χρήματα είναι η βασική τους δομή – αφού το χρήμα είναι το μέσον πρόσβασης σε βασικούς πόρους. 

Το πώς δημιουργούνται τα χρήματα και το πού, είναι λοιπόν αυτό που καθορίζει το αποτέλεσμα – αφού εάν δημιουργούνται στην κορυφή της πυραμίδας του πλούτου και της δύναμης, ενώ διανέμονται επίσης στην ίδια κορυφή όπως συμβαίνει, το αποτέλεσμα είναι μία αποσταθεροποιητική ασυμμετρία στη διανομή χρημάτων, οπότε πόρων. 

Όσον αφορά το πώς, ο τρόπος που ανταμείβονται οι άνθρωποι με χρήματα καθορίζει το αποτέλεσμα – όπου στο παρόν σύστημα του ώριμου νεοφιλελευθερισμού, ανταμείβονται οι άνθρωποι για τη δημιουργία μονοπωλίων, για τη σπατάλη των πόρων και για την καταστροφή του πλανήτη, αρκεί να μεγιστοποιούνται τα κέρδη τους. Έτσι επικρατούν αυτά τα πρότυπα και οι νέοι αυτοί ήρωες – όπως ο B. Gates, ο E. Musk, ο M. Zuckerberg κοκ. Ανταμείβονται επίσης οι άνθρωποι που διευρύνουν την εξουσία των αυταρχικών κρατών από την άλλη πλευρά του πλανήτη – όπως ο V. Putin ή ο Xi Jinping. 

Ως εκ τούτου, με αυτά τα κίνητρα, με τις συγκεκριμένες ανταμοιβές και με την επικρατούσα διαδικασία δημιουργίας χρημάτων, το μόνο πιθανό αποτέλεσμα είναι μία καταδικασμένη, δυσλειτουργική τάξη πραγμάτων – ένα status quo όπως αυτό που επικρατεί σήμερα και που θυμίζει το «1984» του Orwell, ταυτόχρονα με το «θαυμαστό καινούργιο κόσμο» του Huxley. Εάν τώρα το βασικό κριτήριο του λαϊκισμού είναι το «ούτε αριστερά, ούτε δεξιά», τα συστημικά κόμματα το εκπληρώνουν απόλυτα – αφού πράγματι δεν είναι ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, ούτε φυσικά κεντρώα, αλλά πιστοί υπηρέτες των αγορών και της νεοφιλελεύθερης τάξης πραγμάτων.

 Όσον αφορά δε το νεοφιλελευθερισμό, για τον οποίο προβλεπόταν το τέλος του λόγω της πανδημίας, θα συνεχίσει να ζει και να βασιλεύει, ανεξάρτητα από το μέγεθος των κρίσεων που προκαλεί – όσο γίνεται ανεκτός από την πλειοψηφία των ανθρώπων, είτε λόγω των φόβων, είτε εξαιτίας της άγνοιας, σε συνδυασμό με τη δουλοπρέπεια τους, είτε επειδή έχουν ξεμάθει πια να αγωνίζονται για το δίκιο και για τα πιστεύω τους.

Βασίλης Βιλιάρδος

loading...