Το τέλος των δεινοσαύρων και η εμφάνιση των αρπακτικών…

Πρόσφατα, ερευνητική ομάδα από το Ισραήλ και την Μ. Βρετανία, έκανε μια πολύ σημαντική δημοσίευση σε έγκυρο επιστημονικό περιοδικό.

Μελέτησαν 2.415 είδη σύγχρονων θηλαστικών, συνδυάζοντας γενετικά, ανατομικά και δεδομένα συμπεριφοράς και με τη βοήθεια υπολογιστικών αλγορίθμων, δημιούργησαν ένα εξελικτικό “δέντρο” για τα θηλαστικά, φθάνοντας πίσω, έως πριν από 220 έως 160 εκατομμύρια χρόνια.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, τα πρώτα θηλαστικά ζούσαν σε σπηλιές και βγήκαν στο φως της ημέρας 200.000 χρόνια μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων από την Γή που αποτελούσαν θανάσιμη απειλή για αυτά, μαζική εξαφάνιση, πού προκλήθηκε από την πτώση μεγάλου αστεροειδούς στην επιφάνεια του πλανήτη μας ,πριν από περίπου 66 εκατ. χρόνια. Η συμπεριφορά των θηλαστικών μεταβλήθηκε δραστικά και άμεσα, μόλις ο φόβος και ο τρόμος -οι δεινόσαυροι- έφυγε πάνω από τα κεφάλια τους. Το αποτέλεσμα ήταν να δουν το φως της ημέρας και οι πληθυσμοί τους να αυξηθούν με ταχύ ρυθμό.

Μέχρι σήμερα τα περισσότερα θηλαστικά έχουν ακόμη κατάλοιπα από εκείνη τη “σκοτεινή” περίοδο της εξέλιξής τους. Όπως την όραση τους, που μπορεί να προσαρμόζεται σε λιγοστό φως, ακόμα και στο σκοτάδι, και την ανεπτυγμένη όσφρηση που τα βοηθάει όχι μόνο κατά την διάρκεια της ημέρας αλλά και την νύκτα.  Έτσι σήμερα, λίγα θηλαστικά είναι ενεργά μόνο μέσα στη μέρα, όπως οι  σκίουροι, οι  αντιλόπες και  κάποια σαρκοβόρα , ορισμένα κινούνται τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα όπως οι γάτες, οι ελέφαντες, τα βοοειδή κ.ά., ενώ  τα περισσότερα προτιμούν να κινούνται και να κυνηγούν  την νύχτα. Οι πρόγονοι των πρωτευόντων (από όπου προήλθαν οι πίθηκοι και ο άνθρωπος) ήταν ανάμεσα στα πρώτα θηλαστικά που πριν από 52 εκατ. χρόνια άρχισαν να ακολουθούν έναν, κυρίως ημερήσιο, τρόπο ζωής.

… Αυτούς τους θαυμαστούς  μηχανισμούς  της εξέλιξης στον φυσικό κόσμο που κράτησαν εκατομμύρια χρόνια, μπορεί κάποιος να τους παραλληλίσει με  ανάλογους μηχανισμούς που παρατηρούνται σε κοινωνικό αλλά και πολιτικό επίπεδο.

 Καταπιεστικά και τυραννικά καθεστώτα, όπως οι δεινόσαυροι της προϊστορίας,  στο παγκόσμιο σκηνικό, ανάγκασαν διάφορες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, για να αποφύγουν την εξόντωση, να καταφύγουν στις σπηλιές και στο σκοτάδι… Πρόσφατα παραδείγματα από τον διεθνή χώρο, το Γαλλικό καθεστώς πριν την γαλλική επανάσταση και το Ρωσικό τσαρικό τυραννικό καθεστώς. Τόσο η Γαλλική, όσο και η Ρωσική επανάσταση και η βίαιη ανατροπή των τότε καθεστώτων, επέτρεψε στις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της εποχής εκείνης , να βγουν από το σκοτάδι (πραγματικό, πνευματικό ή ψυχολογικό) που είχαν καταφύγει για να περισωθούν οι ίδιοι και οι ιδέες τους… Πολλοί, οι περισσότεροι, που βγήκαν τότε στο φώς, έδρασαν θετικά, εξελίχθηκαν και βοήθησαν την εμπέδωση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δημοκρατίας. Ορισμένοι όμως, βγαίνοντας στο φως της ελευθερίας, έδρασαν αρνητικά και σε ορισμένες περιπτώσεις δημιούργησαν νέα τάξη εξουσίας, το ίδιο καταπιεστική και άδικη με την προηγούμενη, αλλά και διεφθαρμένη. Ένα παράδειγμα, η επικράτηση της Οκτωβριανής επανάστασης και η μετεξέλιξή της στο καταπιεστικό καθεστώς του Στάλιν… Αλλά και τα περιορισμένα έκτροπα που συνέβησαν μετά την Γαλλική επανάσταση, με τις ανεξέλεγκτες δημόσιες εκτελέσεις…

Ανάλογα συνέβησαν και στην πρόσφατη ελληνική ιστορία. Μετά την επτάχρονη δικτατορία, που διώχθηκαν και φυλακίσθηκαν άνθρωποι και ιδέες, αλλά και σκοτώθηκαν, μετά  την αποκατάσταση της δημοκρατίας, πολλοί που είχαν καταφύγει στο σκοτάδι για να αποφύγουν τους διωγμούς αλλά και ίσως τον θάνατο, βγήκαν στο φώς της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Οι περισσότεροι, πολίτες αλλά και πολιτικοί, έδρασαν στα χρόνια πού πέρασαν από τότε, θετικά τόσο για την κοινωνία όσο και για την πολιτική. Ορισμένοι όμως πολίτες έκαναν το αντίθετο.

Εκμεταλλευόμενοι το δημοκρατικό καθεστώς, επεδίωξαν τον εύκολο και έκνομο πλουτισμό ή μέσα από τα κανάλια της αναξιοκρατίας κατοχύρωσαν αξιώματα και τίτλους, προβάλλοντας ετεροχρονισμένη και ανύπαρκτη αντιστασιακή δράση…

Και ορισμένοι πολιτικοί, εκμεταλλευόμενοι τον άνεμο του ενθουσιασμού που ακολούθησε την έλευση της πολυπόθητης δημοκρατίας, οργάνωσαν νέους πολιτικούς σχηματισμούς με χαλαρούς συνεκτικούς ιδεολογικούς δεσμούς αλλά ισχυρούς δεσμούς συμφέροντος ταξικού αλλά και οικονομικού!..

Οι χαλαροί αυτοί συνεκτικοί ιδεολογικοί δεσμοί είχαν σαν αποτέλεσμα πολιτικές που οδήγησαν σε μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα, και οπισθοδρομικά βήματα, στην αξιοκρατία, την οικονομία, την υγεία, την παιδεία και την κοινωνική συνοχή.

Προέκυψε διόγκωση της αναξιοκρατίας  και κλονισμός της πίστης των πολιτών σε θεμελιώδεις θεσμούς και αξίες. Θεσμούς  όπως η δικαιοσύνη, η  νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία.. Και αξίες, όπως η θρησκεία αλλά και η αριστεία, που δυστυχώς σήμερα, έφτασε να θεωρείται αναχρονισμός!…

Ποιά είναι η αντιμετώπιση αλλά και η θεραπεία αυτών των φαινομένων;
Είναι η αναγνώριση και απομόνωση αυτών που βγήκαν από το σκοτάδι  όπου είχαν καταφύγει με το πρόσχημα να προστατευτούν από τους δεινόσαυρους-δικτάτορες, για να δημιουργήσουν ένα  νέο μηχανισμό εξουσίας.

Ένα μηχανισμό , που με δημοκρατικό μανδύα, θα εξυπηρετεί μόνο τους ίδιους.
Αλλά μετά την αναγνώριση και την χαρτογράφησή τους, επιβάλλεται η ριζική θεραπεία.
Και η θεραπεία είναι η διαγραφή τους από τον λαό!… 

* Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης
Είναι καθηγητής καρδιολογίας   

πηγη

loading...