Η ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ, Η ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΡΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΙΝΑΣ, ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Η ΑΝΕΝΤΙΜΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ



Γράφει ο  Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης*

“Ποια είναι η αθανασία, δάσκαλε, τι θα πει αθάνατος;” και ο Κομφούκιος απάντησε: “Μία είναι η αθανασία: η εντιμότητα”

Την ώρα αυτή, αν επιβληθεί η ατζέντα των neocons και του “λόμπυ του πολέμου” στον Τραμπ, η Δύση θα βρεθεί πλέον στην ίδια ακριβώς πορεία με αυτήν της Ευρώπης στα μέσα της δεκαετίας του 1930.
Σίγουρα, η ιδεολογία είναι διαφορετική, όπως και αυτός που θα παίξει τον ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου. Αλλά το σκεπτικό είναι “ακριβώς” το ίδιο.
Οι ίδιες αιτίες παράγουν τα ίδια αποτελέσματα. Αλλά την φορά αυτήν υπάρχουν όπλα και στις δύο πλευρές, που κάνουν το Ολοκαύτωμα της Δρέσδης να μοιάζει με μικρό σπινθήρα.
Σήμερα, η κατάσταση είναι, επίσης, απείρως χειρότερη από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, την δεκαετία του ’60. Κατά την διάρκεια της Κρίσης της Κούβας, υπήρχαν λογικοί άνθρωποι και στις δύο πλευρές. 
Τόσο οι ηγέτες του Κεϋνσιανού, κρατικού, καπιταλισμού, όσο και οι κομισάριοι του σοβιετικού μαρξισμού είχαν τις ιδεολογικές τους ρίζες στον Διαφωτισμό. 
Σήμερα, δεν έχει μείνει ούτε ένας λογικός άνθρωπος σε θέση εξουσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις ΗΠΑ. Ούτε ένας! 
Δεύτερον, κατά την διάρκεια της Κρίσης της Κούβας, όλες οι ειδήσεις που μεταδίδονταν αφορούσαν την εν λόγω κρίση, ολόκληρος ο πλανήτης συναισθανόταν ότι βρισκόταν στο χείλος της αβύσσου, οι πνευματικοί άνθρωποι ξεσηκώθηκαν.
Ο τάφος των δυτικών αξιών στην Μέση Ανατολή
Με όποιον τρόπο και αν δει κανείς τις εξελίξεις, το τελικό συμπέρασμα είναι το εξής: η Δύση χάνει τόσο την εντιμότητά της, όσο και την ικανότητα να σκέπτεται λογικά, βυθίζεται όλο και περισσότερο στην απελπισία, γνωρίζοντας ότι έχει χάσει το βήμα της παγκοσμιοποίησης και ο χρόνος που περνά δεν είναι πια υπέρ της. 
Και όμως, αισθάνεται υποχρεωμένη να κάνει κάτι προκειμένου να σώσει το γόητρό της και την κατάσταση. Από την άλλη, η Ευρασία γνωρίζει ότι έχει τον χρόνο με το μέρος της.
 Δεν χρειάζεται μια στρατιωτική αναμέτρηση, χρειάζεται μεγαλύτερη περίοδο ειρήνης προκειμένου να αναπτυχθεί περαιτέρω και να κερδίσει ακόμα πιο πλεονεκτική θέση.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, τα μεγάλα ψέμματα, στα χνάρια της γκαιμπελικής προπαγάνδας, και οι falseflag επιχειρήσεις, σαν πρελούδιο του ολέθρου, δυστυχώς δεν πείθουν κανέναν και μόνο πικρό γέλιο προκαλούν.








loading...