Το Βερολίνο “ξανάπεσε”! Αμερικάνικο think tank: Γιατί στον πόλεμο της Ουκρανίας η Γερμανία έχει πρόβλημα ηγεσίας

 Η Γερμανία παρέχει κρίσιμα οπλικά συστήματα στην Ουκρανία στον πόλεμο με τη Ρωσία, αλλά παραμένει απρόθυμη να ηγηθεί της ευρωπαϊκής ασφάλειας

Τον Φεβρουάριο, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς ανακοίνωσε ένα Zeitenwende, ή «στροφή των καιρών», ως απάντηση στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αυτό οδήγησε σε σαρωτικές αλλαγές στην αμυντική πολιτική της Γερμανίας. Ωστόσο, το Βερολίνο παραμένει απρόθυμο να στείλει στην Ουκρανία ορισμένα βαρέα όπλα, όπως άρματα μάχης, και θα πρέπει να κάνει περισσότερα για να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην ευρωπαϊκή ασφάλεια, αναφέρει το αμερικανικό think tank Council on Foreign Relations.

Τι στρατιωτική βοήθεια έχει παράσχει η Γερμανία στην Ουκρανία;

Από τα τέλη Ιανουαρίου, η γερμανική κυβέρνηση έχει δεσμεύσει 1,20 δισεκατομμύρια ευρώ (1,16 δισεκατομμύρια δολάρια) σε στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, η οποία περιλαμβάνει όπλα και εξοπλισμό, καθώς και οικονομική βοήθεια για στρατιωτικούς σκοπούς. Όσον αφορά τις απόλυτες δαπάνες, η Γερμανία βρίσκεται μπροστά από τη Γαλλία, αλλά πίσω από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Πολωνία.

Τόσο το εύρος όσο και η ποσότητα της στρατιωτικής υποστήριξης της Γερμανίας προς την Ουκρανία έχουν επεκταθεί από την αρχή του πολέμου. Η Γερμανία ξεκίνησε παρέχοντας βασικό εξοπλισμό, όπως κράνη, και τώρα παραδίδει βαρέα όπλα, όπως εκτοξευτές πυραύλων, αυτο-προωθούμενα οβιδοβόλα, αντιαεροπορικά πυροβόλα, τεθωρακισμένα οχήματα προσωπικού και συστήματα αεράμυνας. Το πρώτο τέτοιο σύστημα μόλις έφτασε στην Ουκρανία, ενώ τα υπόλοιπα τρία δεν αναμένεται να φτάσουν μέχρι το 2023 λόγω περιορισμών παραγωγής.

Η παραγωγική ικανότητα δεν είναι το μόνο εμπόδιο για τη Γερμανία να κλιμακώσει την υποστήριξή της προς την Ουκρανία πολιτικοί προβληματισμοί έχουν επίσης επιβραδύνει τη βοήθεια. Το Βερολίνο έχει επεκτείνει τη στρατιωτική του βοήθεια αποσπασματικά, και μόνο υπό εσωτερική και διεθνή πίεση. Ως εκ τούτου, παρά τις σημαντικές στρατιωτικές συνεισφορές της στην Ουκρανία, ορισμένοι από τους ανατολικούς γείτονες της Γερμανίας, όπως η Πολωνία, εξακολουθούν να την αντιλαμβάνονται ως απρόθυμο υποστηρικτή, γεγονός που πλήττει τη φήμη της σε αυτές τις χώρες.

Ποιοι παράγοντες διαμορφώνουν τη βοήθεια της Γερμανίας;

Δεδομένου του πολιτικού και οικονομικού της βάρους, πολλοί δυτικοί σύμμαχοι αναμένουν από τη Γερμανία να αναλάβει ηγετική θέση στην απάντηση της Ευρώπης στον πόλεμο στην Ουκρανία. Ωστόσο, φοβούμενο την κλιμάκωση με τη Ρωσία, το Βερολίνο διστάζει να αποδεχθεί αυτόν τον ρόλο.

Η διαφωνία μεταξύ των Γερμανών υπευθύνων χάραξης πολιτικής σχετικά με το αν θα παρασχεθούν άρματα μάχης Leopard στην Ουκρανία αποτελεί παράδειγμα αυτής της έντασης. Καμία δυτική χώρα, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν έχει παραδώσει άρματα μάχης δυτικής κατασκευής στην Ουκρανία και η Γερμανία διστάζει να το κάνει μόνη της. Η κυβέρνηση δεν δέχθηκε τις συστάσεις των ειδικών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να ηγηθεί μιας ευρύτερης ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για την παροχή στην Ουκρανία με άρματα μάχης Leopard. Ο καγκελάριος Σολτς έχει επανειλημμένα πλαισιώσει τις παραδόσεις τανκς μάχης ως μια κλιμακωτή κόκκινη γραμμή, ωστόσο η διάκριση από άλλα, ήδη παραδοθέντα δυτικά όπλα παραμένει ασαφής.

Ο φόβος της κλιμάκωσης είναι ένας κυρίαρχος παράγοντας στους προβληματισμούς της γερμανικής πολιτικής. Σε αντίθεση με την Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής, η Γερμανία δεν αντιλαμβάνεται τη Ρωσία ως άμεση απειλή για τη δική της ασφάλεια, αλλά ανησυχεί για τον κίνδυνο μιας ευρύτερης αντιπαράθεσης μεταξύ της Ρωσίας και του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ). Ο Σολτς θεωρεί ότι η θέση του για την κλιμάκωση είναι σύμφωνη με την πολιτική της κυβέρνησης Τζο Μπάιντεν. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρείχαν στην Ουκρανία σχεδόν διπλάσια οικονομική, ανθρωπιστική και στρατιωτική βοήθεια από όλες τις χώρες και τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί, και έδειξαν ότι η Γερμανία πρέπει να αποφασίσει μόνη της εάν θα παραδώσει άρματα μάχης.

Τα τρία κόμματα που αποτελούν τον κυβερνητικό συνασπισμό της Γερμανίας διχάζονται στο ζήτημα. Το κόμμα των Πρασίνων της υπουργού Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ (Annalena Baerbock) είναι υπέρ, όπως και το φιλελεύθερο Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα του υπουργού Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ (Christian Lindner). Ωστόσο, η Καγκελαρία υπό την ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Άμυνας, που έχουν την εξουσία λήψης αποφάσεων για αυτό το θέμα, είναι πιο διστακτικά. Η κοινή γνώμη είναι επίσης διχασμένη.

Πόσο σημαντική ήταν η στροφή στο στρατό και στην ασφάλεια της Γερμανίας;

Η Γερμανία έχει επαναπροσδιορίσει τις πολιτικές της για την ενέργεια και την ασφάλεια, καθώς και τη στάση της απέναντι στη Ρωσία.

Η αλλαγή ήταν ένα μέτρο έκτακτης ανάγκης ως απάντηση στην εισβολή στην Ουκρανία και έσπασε με τις προηγούμενες πολιτικές διαλόγου της χώρας με τη Ρωσία και περιόρισε μόνο τις επενδύσεις στη δική της ασφάλεια. Το Βερολίνο μείωσε την εξάρτησή του από το ρωσικό αέριο και δεσμεύτηκε για ένα ειδικό ταμείο 100 δισεκατομμυρίων ευρώ (97,8 δισεκατομμύρια δολάρια) για να φέρει τις αμυντικές δαπάνες στο 2% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ), σημείο αναφοράς του ΝΑΤΟ, και να καλύψει τα κενά στον γερμανικό στρατό. Μεταξύ άλλων επενδύσεων, η Γερμανία θα αποκτήσει μαχητικά αεροσκάφη F-35 από τις Ηνωμένες Πολιτείες και θα συνεχίσει τη συμμετοχή της στην ανταλλαγή πυρηνικών, δέσμευση της Γερμανίας να μεταφέρει πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης.

Θα έπρεπε η Γερμανία να κάνει περισσότερα;

Παρά τις σημαντικές πολιτικές της απαντήσεις στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Γερμανία εξακολουθεί να μην αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στην ευρωπαϊκή ασφάλεια. Αυτό διαβρώνει την εμπιστοσύνη μεταξύ των ανατολικών γειτόνων της και αποφεύγει την υποχρέωση της Γερμανίας, ως της πιο ισχυρής χώρας της Ευρώπης, να προβάλει τάξη και σταθερότητα στην περιοχή.

Μια κοινή απόφαση της Γερμανίας και των Ευρωπαίων εταίρων της να παραδώσουν άρματα μάχης στην Ουκρανία θα ήταν ένα πρώτο βήμα. Το Βερολίνο θα πρέπει επίσης να φροντίσει να διατηρήσει το τρέχον επίπεδο αμυντικών δαπανών πέρα ​​από την πενταετή περίοδο του ειδικού ταμείου, αν και ιδανικά θα αύξανε περαιτέρω τις αμυντικές δαπάνες. Πέρα από τη στρατιωτική υποστήριξη, η Ουκρανία θα χρειαστεί σημαντική οικονομική υποστήριξη για να καλύψει τις δημοσιονομικές της ανάγκες τους επόμενους μήνες.

Δεδομένης της ειρηνιστικής παράδοσης της χώρας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι εντυπωσιακό το πόσο μακριά έχει προχωρήσει η Γερμανία σε στρατιωτικά θέματα. Ωστόσο, εξακολουθεί να υπολείπεται της έκκλησης της πρώην καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ προς την Ευρώπη «να πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας».

Μέχρι στιγμής, οι Ηνωμένες Πολιτείες ηγούνται των προσπαθειών εξωτερικής βοήθειας στην Ουκρανία, και οι Ευρωπαίοι κλίνουν προς τα μέσα. Αλλά δεν αρκεί για τη Γερμανία να είναι αξιόπιστος οπαδός. Θα πρέπει να επιδιώκει να είναι ο πρώτος, μεταξύ των ίσων, στην ευρωπαϊκή ασφάλεια και ένας εταίρος στην ηγεσία με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

loading...