Όταν φτάσουν οι άνθρωποι, να σκίζουν όλο και περισσότερο τα παντελόνια τους για να κυκλοφορήσουν στους δρόμους και να ζωγραφίζουν με ανεξίτηλα μελάνια τα μπράτσα, τα πόδια και
τους λαιμούς τους, να ξυρίζουν ομαδικά τα κεφάλια τους οι άνδρες και να κρεμάνε χαλκάδες οι γυναίκες στα χείλια και στις μύτες τους και όλα αυτά να τα λένε μόδα…

Όταν συρρέουν μιλιούνια φανατισμένων στα γήπεδα και πληρώνουν και σκοτώνονται και ονομάζουν θεούς αυτούς που κλωτσάνε μια μπάλα… Κι όταν αλαλάζουν συνεπαρμένα πλήθη γιατί μια μικρή κωλοπιτσωμένη ουρλιάζει μπροστά σε ένα μικρόφωνο και οι τηλεοράσεις τα προβάλλουν όλα αυτά και πολλά άλλα άθλια θεάματα και θέματα, ως κυρίαρχη κουλτούρα των οικογενειών, κι οταν οι οικογένειες σφάζονται με το παραμικρό και οι μισοί κλέβουν τους άλλους μισούς…

Όταν οι πολιτικοί αρχηγοί, αντί στοργής και βελτίωσης της κοινωνίας και του ανθρώπου καθώς και της ποιότητας της Δημοκρατίας μας, απλά φαγώνονται μεταξύ τους, για οτιδήποτε, αρκεί δολίως να κερδίσουν ο ένας από τον άλλον την καρέκλα για πάρτι τους και για κάποιους δικούς στους, τότε…

Τότε έχει κυριαρχήσει πλέον η τρέλλα και η ομαδική παράκρουση…

…Τότε έχουμε μπει στον χειρότερο Μεσαίωνα που, ακριβώς επειδή είμαστε εγκλωβισμένοι εντός του, δεν τον βλέπουμε!

Απονευρωμένοι από όλα αυτά κι από πολλά άλλα, θα χωνόμαστε όλο και πιο βαθιά στο μαύρο τέλμα ως το τέλος…

ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ, ΑΛΛΑ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ

Κώστας Χατζιδάκης πολιτικός συγγραφέας*

loading...