Άραγε πόσοι γνωρίζουν ότι η «Ρόζα» που μας κοιτάει μουδιασμένα, έχει γραφτεί για την Λούξεμπουργκ, την “Κόκκινη” Ρόζα;

Οι στίχοι “Όσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι/με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη” από το τραγούδι «Πάντα Γελαστοί» είναι εμπνευσμένοι και στη μνήμη του αναρχικού Χριστόφορου Μαρίνου;

Σπουδαία τραγούδια που ακούγονται παντού, χορεύονται και τραγουδιούνται από αστούς, λαϊκούς, έντεχνους, μπάτσους και περιθωριακούς…

Αυτός ήταν ο Άλκης Αλκαίος.

Ένας ποιητής που παρίστανε τον στιχουργό, για τον Θάνο Μικρούτσικο, που συμπορεύτηκαν δημιουργικά από το 1978 μέχρι τον θάνατο του Αλκαίου στις 10 Δεκέμβρη του 2012.

Ένας αριστερός φοιτητής της Νομικής που κατά την περίοδο της χούντας, η αντιστασιακή του δράση και η εμπλοκή του στην πρώτη απόπειρα δραπέτευσης του Αλέκου Παναγούλη από την φυλακή, οδήγησαν στην σύλληψή του.

Έξι μήνες στα αζήτητα. Φυλακίστηκε και βασανίστηκε άγρια. Οι ακραίοι βασανισμοί του δημιούργησαν σοβαρότατα προβλήματα υγείας.

Ο Μίλτος Πασχαλίδης αποκαλύπτει: «Τους δυο βασανιστές του ο Αλκαίος τους συνάντησε κάποτε. Τον ένα στην Ευελπίδων, έξω απο μια αίθουσα δικαστηρίου. Ήταν αστυνομικός. Ο Άλκης τον γνώρισε αμέσως. Του λέει “Με θυμάσαι;” Ο άλλος δεν τον κατάλαβε. “Κάτι μου θυμίζεις αλλά δεν είμαι σίγουρος. Μήπως υπηρετήσαμε μαζί φαντάροι;” Ο Άλκης χαμογέλασε και του είπε: “Έχεις δίκιο. Μαζί υπηρετήσαμε. Μόνο που εσύ ήσουν από πάνω και εγώ από κάτω”. Έκανε μεταβολή και έφυγε. Τον άλλο τον πέτυχε στο καράβι. Ήταν μαζί με τον αδελφό του Γρηγόρη ο οποίος του λέει: “Δειξ τον μου τον να τον σκίσω”. Δεν του τον έδειξε. Έκανε μόνο μια κίνηση με το δεξί χέρι. “Προχώρα, δεν έχει σημασία”».

Τα προβλήματα που του άφησαν τα βασανιστήρια αλλά κι ένα αυτοάνοσο νόσημα τον ανάγκασαν να ζει σε απομόνωση. Σε ένα δωμάτιο. Είχε όμως την ικανότητα, όπως ο Κάφκα στην Πράγα, κλεισμένος και αποκομμένος από τον κόσμο, είτε στη Πάργα, είτε στην Αθήνα, κρυμμένος από τα μάτια των ανθρώπων, το δωμάτιο αυτό να έχει παράθυρα σ’ όλον τον κόσμο. Να κοίταει όλους τους ανθρώπους στα μάτια.

Σαν σήμερα γεννήθηκε, για να υπάρξει στους αιώνες, μέσα από από τα τραγούδια του.

Τα λόγια του Μάριου Τόκα: «Σ’ αυτήν την περίεργη εποχή μ’ έκανε να είμαι ακόμα πιο σίγουρος, πως δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα, έστω κι αν τα πανό μας είναι μοναχικά» συμπληρώνουν αυτά του Θάνου Μικρούτσικου: «Κι αν η Ιστορία έγινε σιωπή, ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος, σ’ αυτό τον τόπο που θα μας ακολουθεί όπου κι αν πάμε…»

Ο Άλκης Αλκαίος (Βαγγέλης Λιάρος) γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1949.

📷: Άλκης Αλκαίος, Θάνος Μικρούτσικος, Βλάσσης Μπονάτσος, «Εμπάργκο» (1982).

Προκόπης Σαμαρτζής

Από το φίλο Ανδρέα.

loading...