ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ (Μετά τον παγκόσμιο πόλεμο μόνο αυτά θα έχουμε )
Ο ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΓΙΟΣ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΟΥ
Κοινοποιεί ο Γεωκών
Μετά από τον παγκόσμιο πόλεμο, θα είναι πάρα πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να υπάρχουν φάρμακα λόγω της παγκόσμιας καταστροφής,
φυλάξετε την λίστα με τα αρχαία φάρμακα, θα σας είναι χρήσιμα…
Τα πιο πολύχρηστα φυσικά φάρμακα της αρχαίας ελληνικής ιατρικής θεραπευτικής:
1. Κινάμωμο cinnamomum zeylanicum Nees κοινώς κανέλλα : Χρησιμοποιούνταν για λοιμώδη νοσήματα, βήχα, νεφρίτιδες δυσουρίες, δερματοπάθειες, ως υποβοηθητικό εμμηνορρυσίας, ως εκτρωτικό.
2. Αρκευθος Juniperus oxycedrus I : Χρησιμοποιούνταν σε παθήσεις στομάχου, σε βήχα, σε φούσκωμα, κολικούς, σε δαγκώματα φιδιών, σε μυϊκές και νευρικές παθήσεις.
3. Δάφνη, Laurus nobilis I και Laurus nobilis angustifollia : Χρησιμοποιούνταν οι καρποί της, δαφνίδες, αναμιγμένοι με μέλι για την αντιμετώπιση του άσθματος, της φθίσης και ρευματικών νοσημάτων, επί δερματικών παθήσεων. Ατμόλουτρα με φύλλα δάφνης σε παθήσεις κύστης και πόνους περιόδου και ως εκτρωτικό.
4. Ιτέα Salix sp. I : Τα φύλλα της σε περιπτώσεις ειλεού και για την πρόκληση στείρωσης. Σε βραστό νερό για λουτρά ποδιών σε ποδάγρα.
5. Τα ξερά σύκα Ficus carica I : Για την καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας, για άσθμα, επιληψία, νεφρικές παθήσεις, παθήσεις αρτηριών, δερματικές παθήσεις. Σε παθήσεις πνευμόνων χρησιμοποιούσαν αφεψήματα ξηρών σύκων.
6. Αττικό μέλι : Ως αντιβηχικό σε ζεστά αφεψήματα.
7. Αρνόγλωσσο Plantago major I και P. Lagopus I κοινώς πεντάνευρo : Βραστή η πόα αυτή σε κοιλιακά προβλήματα, σε άσθμα, σε επιληψία, σε πόνους της μήτρας, επί δερματικών παθήσεων.
8. Σκόρδο Allium sativum I : Σε χρόνιο βήχα, ως καθαριστικό των αρτηριών, ως υποβοηθητικό της ούρησης, επί δερματικών παθήσεων.
9. Δρακόντιο Arum dracunculus I ή Dracunculus vulgaris Schott, κοινώς δρακοντιά : Ο καρπός χρησιμοποιούνταν ως εκτρωτικό των εμβρύων. Η ωμή ρίζα ή βρασμένη χρησιμοποιούνταν σε άσθμα, σε βήχα, σε λοιμώξεις του αναπνευστικού, σε κατάγματα, ως διουρητικό.
