Ελλάς – Γαλλία – Συμμαχία: Ο Μακρόν κι εμείς – Ανάλυση

Του Δημήτρη Καιρίδη …

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) είναι, εν πολλοίς, ένα δημιούργημα γαλλικής εμπνεύσεως. Τα τελευταία χρόνια ο ρόλος της Γαλλίας στα ευρωπαϊκά δρώμενα είχε ατονήσει για μια σειρά από λόγους.
Η γερμανική ενοποίηση, η είσοδος νέων χωρών από την Ανατολική Ευρώπη που έχουν στενότερους δεσμούς με τη Γερμανία, η διεύρυνση της οικονομικής απόστασης από τη Γερμανία αλλά και οι αδιάφορες έως κακές προεδρίες των Σιράκ, Σαρκοζύ και Ολάντ επέτειναν την αίσθηση της γαλλικής παρακμής. Ωστόσο, η εκλογή του νέου και δυναμικού Προέδρου Μακρόν, πριν έναν περίπου χρόνο, η έξοδος της Βρετανίας από την Ε.Ε., η ακυβερνησία της Ιταλίας και η πολιτική αποδυνάμωση της Μέρκελ και του Ραχόι επανέφεραν τη Γαλλία στην ηγεσία της Ε.Ε.

Η Ε.Ε. συνεχίζει να βρίσκεται σε κρίση και να αμφισβητείται τόσο στο εσωτερικό από τον εθνο-λαϊκισμό όσο και στο εξωτερικό από μάτσο ηγέτες τύπου Τραμπ, Πούτιν και Ερντογάν. Η πιο συγκροτημένη απάντηση στην ιστορική αυτή πρόκληση φαίνεται πως δίνεται από τη Γαλλία του Μακρόν. Η χώρα που πρώτη βίωσε την άνοδο του εθνο-λαϊκισμού με τους πατέρα και θυγατέρα Λε Πεν, ήδη από τη δεκαετία του 1980, είναι αυτή που έδωσε τη μεγαλύτερη νίκη στις φιλελεύθερες δυνάμεις και αγόρασε χρόνο για την Ε.Ε. προκειμένου να μεταρρυθμιστεί και να μακροημερεύσει.

Η χώρα που εμπνεύστηκε την ευρωπαϊκή ενοποίηση, ξαναγίνεται σήμερα το σημείο αναφοράς που θα κρίνει το μέλλον της. Δεν είναι τυχαίο ότι η Μέρκελ επέλεξε το Παρίσι για την πρώτη επίσκεψή της στο εξωτερικό, μετά το σχηματισμό της νέας της κυβέρνησης. Η επιτυχία του Μακρόν θα εξαρτηθεί από την έκβαση του διπλού στοιχήματος που έχει βάλει: μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό, περισσότερη Ευρώπη στο εξωτερικό. Η γαλλική πρόταση απέναντι στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης δεν είναι η οπισθοχώρηση στα εθνικά σύνορα, όπως συνέβη στη Βρετανία, αλλά ο συνδυασμός του οικονομικού δυναμισμού, της κοινωνικής προστασίας και της πανευρωπαϊκής ρύθμισης.

Για την Ελλάδα, η οποία παρά τη μεγάλη οικονομική κρίση παραμένει, σε πολύ μεγάλο βαθμό, φιλο-ευρωπαϊκή, και μάλιστα περισσότερο τώρα από ότι πέρσι ή πρόπερσι, η επιτυχία ή η αποτυχία του Μακρόν είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Η ελληνο-γαλλική φιλία είναι ιστορική, ισχυρή και στρατηγική. Η σύγχρονη Ελλάδα, της οποίας τη γέννηση γιορτάζουμε σήμερα, είναι δημιούργημα, σε μεγάλο βαθμό, της Γαλλικής Επανάστασης. Η είσοδος της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ βασίστηκε στη συμμαχία του Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον Ζισκάρ Ντ’ Εστέν. Στο ζήτημα των Σκοπίων η Γαλλία πρόσφερε την πολύτιμη βοήθειά της τόσο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το 1993 όσο και στο ΝΑΤΟ το 2008. Στην κρίση του καλοκαιριού του 2015, η Γαλλία ήταν εκείνη που αντιτάχθηκε στα γερμανικά σχέδια για Grexit.

Η ενίσχυση της ενοποιητικής διαδικασίας είναι όρος ευημερίας και, ίσως, επιβίωσης για τη σημερινή Ελλάδα. Η ενίσχυση αυτή δεν αφορά μόνο τη λειτουργία της ευρωζώνης αλλά επιπλέον τη δημιουργία ευρω-στρατού, κοινής διπλωματίας και ενιαίας υπηρεσίας ασύλου και φύλαξης των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να συμπορευτεί, να ενισχύσει και να συμπληρώσει τις πρωτοβουλίες του Μακρόν, καθώς η χώρα αναζητεί πειστικές απαντήσεις στα υπαρξιακά διλήμματα που η τουρκική επιθετικότητα μετ’ επιτάσεως θέτει.

πηγη