“Νόμος 2η ευκαιρία”: Το νομοθετικό τερατούργημα – εφιάλτης των δανειοληπτών

 

Το 2020, η Κυβέρνηση δημιούργησε τον νόμο 4738/2020 για να λύσει το θέμα των περίφημων “κόκκινων δανείων”. Τα περισσότερα ΜΜΕ, ακολουθώντας τις επιταγές της Κυβέρνησης, διαφήμισαν τον νόμο λέγοντας πως λύνει τα κακώς κείμενα των προηγούμενων, επιτρέποντας εξωδικαστικές ρυθμίσεις και με μια νέα ηλεκτρονική πλατφόρμα αιτήσεων. Όμως ο Σύλλογός Δανειοληπτών & ΠΚΒΕ  είχε επισημάνει από την αρχή πως αποτελεί πραγματικό τερατούργημα, δεν παρέχει καμία “2η ευκαιρία” προς τους δανειολήπτες, ενώ αντίθετα δίνει κάθε δικαίωμα στους πιστωτές και στα πιστωτικά ιδρύματα να κάνουν κυριολεκτικά ό,τι θέλουν σε βάρος τους.

Ο νόμος άργησε να εφαρμοστεί εξαιτίας της πανδημίας και των πολλαπλών προβλημάτων της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, παρόλα αυτά, λειτουργεί πλήρως εδώ και ένα χρόνο, οπότε τα συμπεράσματά μας δεν αποδέχονται πλέον καμία αμφισβήτηση. Τα στατιστικά που με μεγάλη περηφάνια παρατίθενται στην ιστοσελίδα της πλατφόρμας του Εξωδικαστικού Μηχανισμού προσπαθούν να δημιουργήσουν λανθασμένες εντυπώσεις, αλλά παρά την προσπάθεια ΜΜΕ και επικοινωνιολόγων της κυβέρνησης να παρουσιαστούν διαφορετικά, επιβεβαιώνουν με τον χειρότερο τρόπο τις προβλέψεις μας.

Με σιγουριά μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι τα περιστατικά και γεγονότα που έχουν έρθει στο φως αποδεικνύουν ότι η “2η ευκαιρία” δεν υπάρχει, πέρα από μια ακόμη ευκαιρία πιστωτών και επιτήδειων να αρπάξουν ό,τι έχει απομείνει στους Έλληνες. Οι χρηματοδοτικοί φορείς, Τράπεζες και Εταιρείες Διαχείρισης, μπορούν πλέον να δρουν ανεξέλεγκτα, αδιαφορώντας για την επιβίωση του πολίτη και έχοντας το δικαίωμα να υφαρπάξουν την περιουσία του.

Ας δούμε λοιπόν τα πραγματικά “αποτελέσματα” του νόμου 4738/2020:

1. Ο πιστωτής είναι πλέον ο μόνος που αποφασίζει αν θα γίνει ρύθμιση και με όρους που ωφελούν μόνο τον ίδιο. Οπότε, στις περισσότερες προτάσεις ρύθμισης των χρηματοδοτικών φορέων δεν υφίσταται καμία περικοπή ποσού από το συνολικό χρέος, ούτε καν περικοπή των τόκων. Αυτό το δικαίωμα τους το παρέχει ο νόμος, ως “αρχή μη χειροτέρευσης της θέσης των πιστωτών”.

2. Οι χρηματοδοτικοί φορείς δύνανται πλέον νόμιμα και κατά την βούλησή τους να απορρίψουν στο σύνολό τους τις αιτήσεις των οφειλετών, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να αιτιολογήσουν την απόφασή τους. Επιπλέον μπορούν να μην απαντήσουν καθόλου στις αιτήσεις των οφειλετών. Αποτέλεσμα είναι να μην αποδέχονται παρά ελάχιστες αιτήσεις ρύθμισης και μόνο εκείνες που τους συμφέρουν ή γίνονται από “ημετέρους”.

3. Μπορούν να κατάσχουν πλέον ολόκληρη την περιουσία των οφειλετών, οπότε σαμποτάρουν τις προσπάθειες επίτευξης βιώσιμης συμφωνίας ρύθμισης των οφειλών με σκοπό να προχωρήσουν σε πλειστηριασμό. Με απαιτήσεις ανέφικτες και εκτός πραγματικότητας, ζητούν μηνιαίες καταβολές πχ 1500 ευρώ σε εργαζομένους των 600 ευρώ, ενώ έχουμε δημοσιεύσει περιστατικά που ζητούν 150.000 ευρώ σε …τρεις μηνιαίες δόσεις, από πεθαμένους!

4. Δεν δίνεται δυνατότητα αίτησης στους οφειλέτες που έχουν πάνω από το 90% των οφειλών τους σε ένα μόνο πιστωτικό ίδρυμα ή οι συνολικές οφειλές τους στους χρηματοδοτικούς φορείς δεν είναι συνολικά πάνω από 10.000 ευρώ, με αποτέλεσμα να αποκλείεται ένας μεγάλος αριθμός οφειλετών από την δυνατότητα της συγκεκριμένης αίτησης, κάτι πραγματικά παράλογο.

5. Δεν υφίσταται ουσιαστική δυνατότητα ρύθμισης και αποπληρωμής των οφειλών μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας Εξωδικαστικού Μηχανισμού και αυτό καθυστερεί τους οφειλέτες στο να ρυθμίσουν με κάποιον άλλον τρόπο τις οφειλές τους προς τους χρηματοδοτικούς φορείς και το Δημόσιο. Έτσι οδηγούνται σε πλήρη καταστροφή, διότι στις περισσότερες περιπτώσεις οδηγούνται σε απώλεια της περιουσίας τους και σε κλείσιμο των επιχειρήσεων με συνοπτικές διαδικασίες.

6. Η ηλεκτρονική πλατφόρμα έφερε τελείως απογοητευτικά αποτελέσματα, όπως περίμεναν όλοι σχεδόν οι δικηγόροι και οι ιδιώτες που έχουν εμπειρία από την πρακτική των τραπεζών εντός και εκτός δικαστηρίων. Οι μόνες πραγματικές λύσεις και ρυθμίσεις εξακολουθούν να γίνονται στις αίθουσες των δικαστηρίων.

7. Αφού οι περισσότεροι οφειλέτες δεν θα μπορέσουν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους μέσω της ηλεκτρονικής αίτησης, τους δίνεται η “δυνατότητα” να ζητήσουν πτώχευση, προκειμένου να μην έχουν κανένα περιουσιακό στοιχείο! Σε αυτή την περίπτωση, η κύρια κατοικία του οφειλέτη μεταβιβάζεται σε φορέα απόκτησης και επαναμίσθωσης και ο οφειλέτης έχει το δικαίωμα μίσθωσης της οικίας του για 12 χρόνια(!) προκειμένου να συνεχίσει να διαμένει σε αυτήν. Λαμβάνει μεν επιδότηση ενοικίου και έχει το δικαίωμα να επαναγοράσει το σπίτι του μετά από 12 χρόνια στην αξία που θα έχει τότε(!), αν όμως δεν πληρώσει 3 μισθώματα, τότε εκδιώκεται από το σπίτι του και χάνει το δικαίωμα επαναγοράς του!

Με τα παραπάνω γίνεται πλήρως ξεκάθαρο πως “2η Ευκαιρία” για να απαλλαγούν οι οφειλέτες από τα χρέη τους και να κάνουν με αξιοπρέπεια μία νέα αρχή, δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση! Αντίθετα, με σιγουριά καταλήγουμε πως με τον τρόπο που λειτουργεί ο νόμος 4738/2020 και καθώς η πορεία της Οικονομίας οδηγεί όλο και περισσότερους στα χρέη, σταδιακά οι περισσότεροι πολίτες θα χάσουν την περιουσία τους, οι επιχειρήσεις θα κλείσουν και θα οδηγηθούμε συνολικά στην εξαθλίωση.

Από μια διαδικασία που λειτουργεί μόνο υπέρ των χρηματοδοτικών φορέων και τοποθετεί τους οφειλέτες στην θέση του ασθενέστερου μέρους στις συναλλαγές, δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα άλλο. Η λογική του νόμου αλλά και των κυβερνήσεων, πρέπει συνολικά να αλλάξει, ειδικά σε αυτή την δύσκολη οικονομικά περίοδο που θα έπρεπε να στηριχτούν πάση θυσία νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασία Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος θα συνεχίσει τον αγώνα του μέχρι οι άνθρωποι των Κυβερνήσεων να καταλάβουν τα λάθη τους και να επαναφέρουν το Δίκαιο και την ισορροπία, αλλιώς πολύ γρήγορα το σπάσιμο του κοινωνικού ιστού και η οργή του κόσμου θα τους οδηγήσει και εκείνους στην καταστροφή. Αν αυτό συμβεί τότε θα είναι πολύ αργά για να τους δοθεί οποιαδήποτε “2η ευκαιρία”…

Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος

 

loading...