ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ
ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΘΡΟ ΤΟΥ ΚΥΑΝΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
Γράφει ο Νικήτας Αποστόλου
Χθες 26 Αυγούστου διάβασα το κείμενο με τον τίτλο “ΥΠΟΘΕΤΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ (ΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ… ΑΡΜΟΖΕΙ)”, που έγραψε ο “Κυανός
Ουρανός” τον οποίο εκτιμώ με βάση τα γραφόμενά του.
Η “ιστοριούλα” που αρχικά παραθέτει είναι και χαριτωμένη και μας θυμίζει τα λόγια των Πατέρων της Εκκλησίας ότι “Ο Θεός έγινε άνθρωπος για να μπορέσει ο άνθρωπος να γίνει θεός”.
Περαιτέρω συμφωνώ απόλυτα με το αξίωμα “Αν είσαι Ορθόδοξος όμως θα πρέπει να δράσεις με τις προδιαγραφές της Ορθοδοξίας” αλλά θα προσθέσω ότι δεν θα πρέπει να παραβλέψεις και με την ιστορική εμπειρία της μέχρι σήμερα πορείας μας.
Ως ορθόδοξοι αποδεχόμαστε ότι η Εκκλησία (το σύνολο των πιστών), η ομολογούμενη στο σύμβολο της πίστεως, είναι “σώμα Χριστού” (Α΄Κορινθ. Κεφ. ΙΒ 27). Συγκροτήθηκε την Πεντηκοστή και υπάρχει ως θριαμβεύουσα “στους ουρανούς” και ως η στρατευομένη στη γη.
Όταν λέμε στρατευομένη Εκκλησία βέβαια εννοούμε όλο το σύνολο των πιστών μελών της ( λαϊκούς και κληρικούς), που είναι βαπτισμένα και ζουν συνειδητά και ελεύθερα μέσα σ’ αυτήν, καθώς επίσης και τις συλλογικές οντότητές της, όπως είναι, οι Ενορίες, οι Μονές κ.λ.π..
Στην ενορία, ο Χριστιανός βιώνει, ως μέλος ευρύτερης πνευματικής οικογένειας της Εκκλησίας τους άλλους Χριστιανούς, ως πνευματικούς του αδελφούς.
H Εκκλησία συνιστά στα μέλη της, συγκεκριμένο τρόπο ζωής, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, που αναφέρεται στις σχέσεις με τον Θεό, τον «πλησίον», και τον εαυτό τους. Ο συγκεκριμένος αυτός τρόπος ζωής, είναι ουσιώδης και καθοριστικής σημασίας, γιατί, εάν μερικώς παραμεληθεί, έχει ως συνέπεια να καταργείται η ιδιότητα του «ζωντανού» μέλους της Εκκλησίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ
