ΓΕΏΡΓΙΟΣ ΚΑΣΤΡΙΏΤΗΣ Κάποιοι άρπαξαν τον μεγάλο Στρατηλάτη από την ιστορία

Κάποιοι άρπαξαν τον μεγάλο Στρατηλάτη  από την ιστορία της Ρωμιοσύνης και τον ενέταξαν στο νεότευκτο αλβανικό έθνος το οποίο εξισλαμίσθηκε στους αιώνες της Τουρκοκρατίας σε μεγάλο βαθμό… Λάθος!!!

Ο Γεώργιος Καστριώτης ήταν χαρακτηριστικό δείγμα Ρωμιού Άρχοντα που αντιστάθηκε στους Οθωμανούς…

Απόδειξη της κλοπής της προσφοράς του είναι η αντιπάθεια των σημερινών Μουσουλμάνων Αλβανών προς την ιστορικότητα του προσώπου του…

Ο Γκέγκης αφέντης της Κροϊας, 

ο δεσπότης Γεώργιος Καστριώτης (γνωστός και με το ισλαμικό όνομα “Σκεντέρμπεης”, ήτοι “άρχοντας Αλέξανδρος”, 

ο εθνικός ήρωας των σύγχρονων Αλβανών – πρώην Τουρκάλβανών, “o Λευκός Διάολος” που αντιστάθηκε επιτυχώς εναντίον των Οθωμανών (1443-68), 

μιμούμενος τις πολεμικές τακτικές τους), νυμφεύεται την δέσποινα Ανδρονίκη Κομνηνή Αριανίτη, 

ενώ και ο γιος τους, Ιωάννης, επίσης θα νυμφευτεί Ρωμιά αριστοκράτισσα, και συγκεκριμένα την Ρωμαιό – Σέρβα δέσποινα Ειρήνη Μπρανκόβιτσα Παλαιολογίνα.

Με αφορμή αυτές τις επιφανείς επιγαμίες, 

ο Γεώργιος υιοθετεί, ως προσωπικό του έμβλημα, 

το δικέφαλο αετό, το οικόσημο των πεθερικών του, 

των Κομνηνών Αριανιτών, αλλά και των συμπεθέρων του, 

των Παλαιολόγων. 

Στην Αλβανία, όμως η ονομασία της χώρας τους θα αλλάξει σε “Σκιπτάρε”, ήτοι “των Αετών”, εξαιτίας του οικοσήμου του ονομαστού Σκεντέρμπεη.

To 1444, σε συμβούλιο αρχόντων στην πόλη Λέζα 

(Αλέσσιο/Λέζε/Lezhë, η αρχ. Λισσός), 

ο άρχων Καστριώτης εξαγγέλει το σχηματισμό αντιτουρκικής συμμαχίας, του “συνασπισμού του Λέζε”, 

του οποίου και ηγείται, και στον οποίο κατά καιρούς 

συμμετέχουν οπλαρχηγοί από επιφανείς οίκους, όπως οι Αριανίτες, οι Ντουκαγκίνοι (απόγονοι κάποιου δούκα Ιωάννη), 

οι Ζαχαριάδες, οι Θόπια, οι Ζενεμπίσοι και οι Μουζακες.

Ο λόγος της επιτυχίας του Καστριώτη όπως και του Δράκουλα άλλωστε, είναι βέβαια η παραμονή τους στην αυλή του Οθωμανού σουλτάνου, και η εντρύφησή τους στις τεχνικές πολέμου και θηριωδίας που χάρισαν την υπεροχή στους οθωμανικούς στρατούς. 

Με αυτή την εκπαίδευση, 

σε συνδυασμό με τη διαρκή αρωγή που του παρείχε ο αραγωνέζος ρήγας της Σικελίας, αλλά και την αναμφισβήτητη προσωπική του ικανότητα, ο Γεώργιος Καστριώτης απλά δεν μπορούσε να ηττηθεί από τους Οθωμανούς σε τακτική μάχη. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μάχη στο Ουγιεμπαρδα, όπου οθωμανική στρατιά επιχείρησε μάταια να τον εξολοθρεύσει προσωπικά. 

Της στρατιάς ηγούνταν ο μοναδικός στρατηγός που τον είχε νικήσει ποτέ σε μάχη (στη πολιορκία του Μπερατίου το 1455), 

δηλαδή ο εξισλαμισμένος Ίσα μπέη Εβρενόζ (δηλαδή ο άρχοντας Ιησούς Ουρανός), αλλά και ο ανηψιός του Γεωργίου, 

ο Τουρκαλβανός Χαμζα Καστριώτης. Η μάχη κατέληξε σε πανωλεθρία για τον οίκο των Οσμανλιδών. 

– Μετά τον Γεώργιο Καστριώτη παρατηρείται ο εξισλαμισμός των χριστιανών της περιοχής του και ιδιαίτερα τον 17ο αιώνα…

loading...