Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

 Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ τ. ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Ο Εύξεινος Πόντος, η Κριμαία και ο Ελληνισμός

«Είναι ευθύνη και υποχρέωσή μας να κάνουμε ό,τι δυνατόν ώστε να διατηρήσουμε την ελληνική ταυτότητα, τον πολιτισμό, την γλώσσα μας και την

ορθόδοξη πίστη του Ελληνισμού της Ρωσίας».

Γαβριήλ Ποπώφ, 29 Μαρτίου 1991 – 1ο Συνέδριο των Ελλήνων της ΕΣΣΔ

Η Μαύρη Θάλασσα είναι σήμερα ένα πεδίο συγκρούσεων, όχι ήσσονος έντασης από ό,τι είναι η Μέση Ανατολή και η Νότια και Ανατολική Θάλασσα της Κίνας. Εδώ είναι το σημείο όπου η Ευρώπη συναντά την Εγγύς Ανατολή και το πρώτο γεωγραφικό σύνορο όπου παίρνει σάρκα και οστά ο ορισμός της Ευρασίας. Εδώ συναντιόνταν παραδοσιακά όλα τα συστήματα σύγκρουσης της Ρωσικής, της Οθωμανικής και της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας.

Μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και ειδικότερα μετά το 2014, η Μαύρη Θάλασσα έχει γίνει το αγγλοσαξονικό πεδίο μάχης – στα πλαίσια του νέου Ψυχρού Πολέμου – στην επιχείρηση να προσβληθεί ο ρωσικός πολιτισμικός άξονας.

Από τον Φεβρουάριο είδαμε την σύγκρουση να κορυφώνεται μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας με όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά για μια αναμέτρηση που πολύ εύκολα θα μπορούσε να γίνει πυρηνική.

Αλλά η Μαύρη Θάλασσα έχει και άλλη μια ιδιότητα. Φιλοξενεί για χιλιετίες τον Ελληνισμό, η παρουσία του οποίου, ειδικά στον Βόρειο Εύξεινο Πόντο και στην Ταυρική Χερσόνησο (Κριμαία), ανάγεται στα μυθικά χρόνια και συνδέεται με τα ονόματα του Φρίξου, του Ηρακλή, των Αργοναυτών και άλλων μυθικών ηρώων.

Σε αυτήν την πανάρχαια ελληνική παρουσία στηρίχθηκε η ανάπτυξη και η εξέλιξη των ελληνικών πόλεων στην διάρκεια της Βυζαντινής και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η ιστορία μάς λέει ότι:

«Πέρα από τις πρώτες ομαδικές εγκαταστάσεις των αρχαίων και βυζαντινών Ελλήνων στον βορειοανατολικό Εύξεινο Πόντο, ο Καύκασος, η Γεωργία, η νότια και μεσημβρινή Ρωσία, αλλά και οι Παραδουνάβιες περιοχές, γίνανε σ’ όλη την διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το καταφύγιο των υπόδουλων Ελλήνων» (Βιβλιοθήκη Αλησμόνητων πατρίδων του Ελληνισμού – Κώστα Φωτιάδη: Οι Έλληνες του Ευξείνου και του Καυκάσου, τ.8ος, σ.19).

Ο νέος ελληνικός αποικισμός στον Εύξεινο Πόντο ξεκίνησε σποραδικά από Έλληνες του νησιωτικού χώρου από τον 15ο αιώνα, μετά την Άλωση της Πόλης, για να συνεχιστεί με ομαδικές μετοικεσίες από τα νησιά του Αρχιπελάγους και την ηπειρωτική Ελλάδα μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1768-1774 επί Μεγάλης Αικατερίνης. 

Οι διαδοχικές μετοικεσίες, που κράτησαν ώς τις αρχές του 20ου αιώνα, είχαν σαν αποτέλεσμα την γιγάντωση του Ελληνισμού της Ρωσίας, της οικονομικής επιρροής του και της πολιτιστικής προσφοράς του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ




loading...