Ζητείται αλήθεια

Με αφορμή την κατάθεση του προϋπολογισμού του 2019
Διανύουμε ελλιπώς το τέταρτο Μνημόνιο-αναποφεύκτως οδεύουμε στο πέμπτο
Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
Με την κατάθεση του προϋπολογισμού για το 2019, άστραψαν και βρόντηξαν ανάμικτα οι ενθουσιασμοί και οι απογοητεύσεις συγχρόνως. Η μεν Κυβέρνηση να κομπορρημονεί για τις ελαφρύνσεις των φόρων και λοιπές παροχές που προβλέπει και την αντιπολίτευση να διατρανώνει τον εμπαιγμό της Κυβέρνησης. Αν κανείς εξετάσει προσεκτικά τα όσα αναφέρονται στον προϋπολογισμό, είναι λογικό να αναφωνήσει «ζητείται αλήθεια», διότι όσο και αν ο προϋπολογισμός αυτός εμφανίζεται να ελαφρύνει φόρους, με παροχές και άλλα ευχάριστα σημεία, εντούτοις αμέσως σου έρχεται στο νου ο μύθος του Χότζα με το φτωχό οικογενειάρχη που ζητούσε δυνατότητα να πάει σε μεγαλύτερο σπίτι και αντί αυτού ο Χότζα τον διέταξε να βάλει μέσα στο σπίτι του και την κατσίκα του και αφού συνέχιζε να παραπονείται, τον διέταξε μετά να βάλει και το γουρούνι του και σιγά σιγά γέμισε το σπίτι του με όλα τα ζωντανά του, οπότε αποκαμωμένος ο φτωχός πολίτης, σταμάτησε να διαμαρτύρεται. Τότε ο Χότζα του ζήτησε να βγάλει έξω την αγελάδα, μετά να βγάλει έξω το γουρούνι και σιγά σιγά έβγαλε όλα τα ζωντανά έξω, οπότε ο καημένος ο πολίτης ανακουφίστηκε και εμφανίζεται ενθουσιασμένος και δεν διαμαρτυρήθηκε ξανά στον Χότζα.

Μήπως αυτά που περιέχει ο προϋπολογισμός ταιριάζει απόλυτα με ό,τι συνέβη στον φτωχό πολίτη με τον Χότζα; Να θυμηθούμε δειγματοληπτικά ορισμένα από αυτά. Η κυβέρνηση ανεβάζει τον φόρο των επαγγελματιών από το 25% στο 29% και τώρα το κατεβάζει πάλι στο 25% και δη σταδιακά, Ψηφίζει δύο φορές την μείωση των παλαιών συνταξιούχων και με έναν αμφιλεγόμενο τρόπο, ματαιώνει την μείωση αυτή και κομπορρημονεί. Καταρρακώνει τους ελεύθερους επαγγελματίες με τον ΕΦΚΑ να καταβάλουν το 20% των εσόδων τους και το μειώνει, όχι για όλους, στο 13,3% και τούτο χωρίς να αντιστοιχεί στο ύψος των συντάξεών τους. Πλεόνασμα 3,7% όταν η ανάπτυξη είναι το πολύ 2%, κάτι που σημαίνει ότι προβλέπεται είσπραξη 1,7%, ήτοι τρία (3) δις ευρώ από συνεχιζόμενη υπερφορολόγηση, περικοπή κατά 550 εκατ. ευρώ των δημοσίων επενδύσεων, μη αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών προ τους ιδιώτες, μη καταβολή επιστροφές φόρων, περικοπή 800 εκατ. ευρώ από Κοινωνικές Παροχές, κλπ και καυχιέται ότι θα προχωρήσει σε παροχές.

Είναι πλέον ή βέβαιο ότι υπερέβη ακόμη και το μύθο του Χότζα, ο οποίος αναφέρεται σε υπερβολικές και ακραίες περιπτώσεις. Έχει όμως η κυβέρνηση ένα μοναδικό ταλέντο, οφείλουμε να το παραδεχθούμε, ο κόσμος, οι ταλαίπωροι πολίτες, όχι μόνο να μην το αντιλαμβάνονται, αλλά αρκετοί να χαίρονται για τις παροχές, αν όχι να πιστώνουν στην κυβέρνηση φιλολαϊκά μέτρα, τα περιβόητα αντίμετρα. Μέτρα και παροχές ματωμένες, από καθαρό αίμα, από όπου υπάρχει ακόμη αίμα, γιατί και αυτό τελειώνει, όταν 584.979 φορολογούμενοι χρωστάνε στην εφορία, εκ των οποίων οι 312.812 χρωστάνε κάτω από 500 ευρώ.

Η ανάπτυξη που είναι πάντα το ζητούμενο, δεν έρχεται με επιδοματική πολιτική, διότι απλά μοιραζόμαστε την φτώχια μας όσο διαθέτουμε αίμα για κατανάλωση, αλλά η ανάπτυξη έρχεται με επενδύσεις, οι οποίες λιμνάζουν επικίνδυνα και διαθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία παρακολουθεί στενά την εξέλιξη του τετάρτου Μνημονίου, μετονομαζόμενου χάριν ευφωνίας, υποθέτω, «ενισχυμένη εποπτεία», στην πρώτη της έκθεση που ανακοίνωσε, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι:

α) Κανένα από τα 16 προαπαιτούμενα που έπρεπε να είχε ολοκληρώσει μέχρι το τέλος του χρόνου ξ ελληνική κυβέρνηση δεν έχει υλοποιηθεί μέχρι στιγμής.

β) Ο ρυθμός υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων πρέπει να επιταχυνθεί για να πετύχουν οι ελληνικές αρχές τους στόχους τους.

γ) Υπάρχουν καθυστερήσεις για αρκετές συγκεκριμένες μεταρρυθμιστικές δεσμεύσεις, οι οποίες θα πρέπει να αντιμετωπιστούν επειγόντως.

δ)Συγκεκριμένα σημαντικές καθυστερήσεις, οι οποίες αν δεν καλυφθούν άμεσα, θέτουν σε κίνδυνο τον στόχο για ολοκλήρωσή τους στο τέλος Φεβρουαρίου 2019. Ειδικότερα αναφέρονται η στελέχωση της ανεξάρτητης αρχής εσόδων, η αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών, το νομοθετικό πλαίσιο για την επίλυση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, την ανάπτυξη του συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και την κεντρική προμήθεια υγειονομικής περίθαλψης, μεταξύ άλλων.

ε) Για να μην κοπούν 2,065 δις. ευρώ με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στους «παλαιούς» συνταξιούχους από την 1.1.2019, αυξάνονται σε σχέση με το Μεσοπρόθεσμο του Ιουλίου κατά 1 δις. Οι προβλέψεις για εισπράξεις φόρων(που τους πληρώνουν και οι «παλαιοί» συνταξιούχοι), κόβονται 800 εκατ. ευρώ από Κοινωνικές Παροχές και άλλο μισό δις. Ευρώ από τις Δημόσιες Επενδύσεις.

στ) Στον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2019 δεν υπάρχει ούτε μία αράδα για την ανάγκη επιστροφών αναδρομικά που εκδικάζονται στους «παλαιούς» συνταξιούχους για τις περικοπές που υφίστανται αν και έχουν κριθεί αντισυνταγματικές από τον Ιούνιο του 2015.

η) Για το «κοινωνικό μέρισμα» τα παζάρια με την Κομισιόν θα κρατήσουν εβδομάδες ακόμη και το τελικό ποσό «ψαλιδίζεται».

ζ) Οι προσλήψεις που υπόσχεται η Κυβέρνηση δεν «περνούν» από τις Βρυξέλλες.

θ) Στις Βρυξέλλες έπνεαν μένεα τις προηγούμενες μέρες και για την εξαγγελία για 8.000-10.000 νέες θέσεις προσλήψεις στο Δημόσιο (στη θέση κληρικών και λαϊκών της εκκλησίας) λέγοντας στο ΘΕΜΑ πως «ας κάνει ό,τι θέλει η κυβέρνηση για τον διαχωρισμό κράτους-Εκκλησίας, αν όμως ζητήσει να κάνει επιπλέον προσλήψεις τότε θα πιάσουμε χαρτί και μολύβι και η απάντηση είναι από τώρα «όχι».

ι) Η Κομισιόν (αλλά και ο ΟΟΣΑ) διαπιστώνουν ότι η υποεκτέλεση κρατικών δαπανών, όπως στο πρόγραμμα των Δημοσίων Επενδύσεων, συνέβαλε στα υπερπλεονάσματα αλλά έχει επιπτώσεις στην ανάπτυξη. Εκτός από το ψαλίδι των 550 εκατ. Ευρώ στο ΠΔΕ του 2019, ο Προϋπολογισμός μιλά και για «μείωση» των ληξιπρόθεσμων οφειλών, αντί για « ολική εξόφληση» όπως ήταν ο Μνημονιακός όρος. (έχουμε λοιπόν ακόμη μνημονιακούς όρους;)

κ) Διαπιστώνονται καθυστερήσεις στην αποκρατικοποίηση των ΕΛΠΕ, στην μεταβίβαση του ΟΑΚΑ στο Υπερταμείο, αλλά και στην Εγνατία και στα περιφερειακά αεροδρόμια, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν αρνητικές επιπτώσεις στο επενδυτικό κλίμα.

Από όλα τα πιο πάνω, τα οποία περιέγραψα περιληπτικά και σε ήπιο τόνο, προκύπτει, ότι όχι μόνο δεν βγήκαμε από τα Μνημόνια, αλλά με το να αρνηθούμε ακόμη και την «προληπτική στήριξη», θα αναγκαστούμε να βάλουμε χέρι στο οικονομικό μας «μαξιλάρι» και τότε θα εκτιναχθούν τα επιτόκια στις αγορές, διότι ξέρουν καλύτερα από εμάς, ότι βαίνουμε στην πλήρη οικονομική εξαθλίωση και αφού μας ξεσχίσουν, θα αναγκαστούμε να υπογράψουμε ένα νέο Μνημόνιο και με συνετή, ειλικρινή και υπεύθυνη διαχείρισή του, με αναπόφευκτη νέα λιτότητα, θα βγούμε στο ξέφωτο και στη συνέχεια, με κλίμα επενδυτικής εμπιστοσύνης, θα έρθει ανάπτυξη.

Νίκος Αναγνωστάτος

e-mail: [email protected]

Thiakos.blogspot.com.