Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΧΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΛΑΝΕ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΕΙΣΠΡΑΤΟΝΤΑΣ ΑΛΗΘΙΝΟ ΧΡΗΜΑ!

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος
Έχοντας καταφέρει να πάρουν τα εκδοτικά δικαιώματα από τα κράτη και τις κεντρικές τους τράπεζες, με την έκδοση του 90% των χρημάτων

από το πουθενά, απομυζούν αχόρταγα το σύστημα – κάτι που θέλουν να σταματήσουν αμέσως οι Ελβετοί, υιοθετώντας το πλήρες χρήμα.

«Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως οι καταθέσεις τους είναι αληθινά χρήματα – παρά το ότι δεν ισχύει, αφού ένας τραπεζικός λογαριασμός δεν είναι τίποτα άλλο από ένα δάνειο του πελάτη στην τράπεζα και μία απαίτηση του απέναντι της να του καταβάλλει μετρητά χρήματα«.
Οι περισσότεροι από αυτούς που, καλώς ή κακώς, υποστηρίζουν την επιστροφή της χώρας μας στη δραχμή, δεν αναφέρουν πως δεν επρόκειτο ποτέ για ένα εθνικό νόμισμα – αφού εκδιδόταν από μία κεντρική τράπεζα που δεν ανήκε και δεν ανήκει στην Ελλάδα. Εκτός αυτού, όταν το 90% των χρημάτων που κυκλοφορούν εκδίδεται από τις ιδιωτικές εμπορικές τράπεζες, οι οποίες έχουν πλέον αφελληνισθεί, η χώρα θα παρέμενε όμηρος των ξένων ακόμη και με ένα δικό της νόμισμα – οπότε θα ήταν δώρο άδωρο.
Σε κάθε περίπτωση, για να είχε κάποιο νόημα η επιστροφή της χώρας μας στο εθνικό της νόμισμα, θα έπρεπε να εξασφαλιζόταν προηγουμένως η κρατικοποίηση της κεντρικής τράπεζας – κάτι που ασφαλώς δεν θα ήταν καθόλου εύκολο.
Το γεγονός αυτό φαίνεται από τη στάση του κατά τη γνώμη μας εξαιρετικά ανεπαρκή διοικητή της, ο οποίος είναι σε θέση να κάνει ότι θέλει, χωρίς φόβο να καταδικαστεί και χωρίς να διακινδυνεύει τη θέση του – αρκεί να υποκλίνεται στους βασικούς μετόχους της, αδιαφορώντας εντελώς για την πατρίδα του. 
Εάν πάντως μία επιχείρηση πρέπει να ανήκει 100% στο δημόσιο, τότε αυτή δεν είναι άλλη από την κεντρική του τράπεζα – ενώ εθνικό νόμισμα χωρίς εθνικό εκδότη δεν ωφελεί ιδιαίτερα.
Ανεξάρτητα όμως από το συγκεκριμένο γεγονός στις σύγχρονες οικονομίες, όπως στη Μ. Βρετανία, τα χρήματα που κυκλοφορούν και δημιουργούνται από το κράτος, τα φυσικά μετρητά, αντιπροσωπεύουν μόλις το 3% περίπου της συνολικής προσφοράς χρήματος – ενώ το υπόλοιπο 97% είναι λογιστικά ή ψηφιακά νομίσματα που παράγονται από τις τράπεζες (πηγή) με την παροχή δανείων(ανάλυση). Το προνόμιο δε αυτό που έχει δοθεί στις εμπορικές τράπεζες, τους εξασφαλίζει σημαντικά εκδοτικά κέρδη ετησίως – όπως φαίνεται από τον πίνακα που ακολουθεί.
Για παράδειγμα, το μέσο ετήσιο εκδοτικό κέρδος των βρετανικών ιδιωτικών εμπορικών τραπεζών για την περίοδο 1998 – 2016 ήταν 23,3 δις στερλίνες – ένα ποσόν ίσο με το 1,23% του ΑΕΠ της χώρας και συνολικά 443 δις στερλίνες. Λιγότερα αλλά εξίσου σημαντικά ήταν τα εκδοτικά κέρδη των εμπορικών τραπεζών στα άλλα κράτη του πίνακα (Δανία, Ελβετία και Ισλανδία).
Για να έχει κανείς τώρα ένα συγκριτικό μέγεθος, τα εκδοτικά κέρδη της κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας ήταν μόλις 1,2 δις στερλίνες ετησίως, για την ίδια χρονική περίοδο – σχεδόν 20 φορές δηλαδή λιγότερα! 
Από τη συγκεκριμένη οπτική γωνία λοιπόν, ο αφελληνισμός των εμπορικών τραπεζών ήταν ένα εξαιρετικά μεγάλο έγκλημα – εκτός από το ότι για ένα ποσόν της τάξης των 6-7 δις € τους δόθηκε ο έλεγχος περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων της τάξης των 300-400 δις €, παράλληλα με την απώλεια των 40 δις € από τους φορολογουμένους (πάνω από 16 ετήσια ΕΝΦΙΑ).
Ποιές ήταν αλήθεια εδώ οι ευθύνες του κ. Στουρνάρα; Κατά την άποψη μας τεράστιες, ενώ δυστυχώς δεν έχουν ακόμη ερευνηθεί από τη Δικαιοσύνη – όπως θα έπρεπε να συμβαίνει σε κάθε ευνομούμενο κράτος, κρίνοντας από την καθαίρεση του κεντρικού τραπεζίτη της Λετονίας για υποψίες διαφθοράς.
(ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΟΙΜΟΥ- ΑΘΗΝΑΣ: Αντ αυτού ελέγχεται για την εταιρία της γυναίκας του σε σχέση με την Novartis, δηλαδή για φούμαρα!)





loading...