Η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕΤΗΝ ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ ΣΤΗΝ ΧΡΙΑΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ

ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ




Γράφει ο Νικήτας Αποστόλου

Με το άρθρο μου αυτό, θέλω να θέσω σε δημόσια συζήτηση ένα ζήτημα, που κατά την γνώμη μου είναι καίριο. Ως άτομα οι χριστιανοί, με βάση την πίστη μας, είμαστε υποχρεωμένοι μεταξύ των άλλων μυστηρίων να

μετέχουμε και στο μυστήριο της εξομολόγησης.

Μετανοούντες για τα λάθη μας τις αμαρτίες μας, ζητούμε την συγχώρεση από τον Θεό και αποφασίζουμε, με την βοήθεια της Εκκλησίας, να αγωνιστούμε στο μέλλον να μην τα επαναλάβουμε τα ίδια.

Όμως, μήπως αυτό το καθήκον μας δεν είναι μόνο ατομικό; Μήπως είναι και συλλογικό;

Μήπως θα πρέπει την όλη συλλογική ιστορική πορεία μας να την δούμε, να κάνουμε μια συλλογική αυτοκριτική και θεσμικά, μέσω του θεσμού της συνοδικότητας της Εκκλησίας;

Μέσω αυτού του θεσμού, που έχει τις ρίζες του στον 2ο μ.Χ. αιώνα , να διαπιστώσουμε τα λάθη μας (αμαρτήματα), να τα ομολογήσουμε στην παγκόσμια κοινωνία, να ζητήσουμε τη συγχώρεση και την δύναμη του Θεού και να αγωνιστούμε να τα διορθώσουμε και να μην τα ξανακάνουμε ;

Το γεγονός ότι κάθε Κυριακή στην θεία λειτουργία ευχόμαστε υπέρ της ενώσεως πάντων των Εκκλησιών είναι μια ομολογία ότι συλλογικά έχουμε κάνει τέτοια λάθη = αμαρτήματα.

Αυτή την συζήτηση προτείνω να ανοίξουμε μέσα από την ιστοσελίδα του “Οίμος – Αθήνα”.

Και ας μου συγχωρέσετε να κάνω εγώ την αρχή.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ



loading...