Αυτή η πρωτεΐνη είναι επικίνδυνη για την καρδιά…

Το ινωδογόνο είναι μια πρωτεΐνη που παράγεται από το συκώτι και είναι
γνωστή για το ρόλο της ως παράγοντας θρόμβωσης του αίματος και πήξης. Όταν το σώμα μας εντοπίσει μια βλάβη, η παραγωγή ινωδογόνου από το συκώτι μας μπορεί να αυξηθεί τετραπλάσια. Το ινωδογόνο και αιμοπετάλια στέλνονται μέσω του αίματός μας στο σημείο της βλάβης. Στο τραύμα αυτά τα αιμοπετάλια κολλάνε το ένα με το άλλο βοηθούμενα από το ινωδογόνο και τη λιποπρωτεΐνη (α). Δένονται μαζί από το ινώδες (μια αδιάλυτη πρωτεΐνη για την πήξη του αίματος που προέρχεται από το ινωδογόνο), σχηματίζοντας έναν θρόμβο, για να κλείσουν το τραύμα και να προλάβουν περαιτέρω απώλεια αίματος. Υψηλά επίπεδα ινωδογόνου στο αίμα επιτρέπουν τη δημιουργία μεγάλων θρόμβων.
Αν έχετε ένα κόψιμο στο χέρι σας, το οποίο επέτρεψε εξωτερική αιμορραγία ή βλάβη σε ένα αιμοφόρο αγγείο που επέτρεψε εσωτερική αιμορραγία, η θρόμβωση είναι μια ευεργετική αντίδραση. Αλλά αν έχετε φλεγμαίνουσα πλάκα στην καρδιακή αρτηρία που είναι σε κίνδυνο για ρήξη, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεστε στο σώμα σας είναι μια μεγάλη ποσότητα ενός συστατικού που προάγει τη θρόμβωση. Όσο μεγαλύτερο είναι το επίπεδο του ινωδογόνου και η ικανότητα του αίματος για σχηματισμό θρόμβου τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα του σχηματισμού θρόμβου στην πλάκα που βρίσκεται σε ρήξη και η πρόκληση καρδιακής προσβολής.
Εκτός από το να κολλήσουν το ένα με το άλλο τα αιμοπετάλια στο σημείο της βλάβης στην αρτηρία μπορούν να εκκρίνουν συστατικά που κάνουν τα τοιχώματα της αρτηρίας να συσταλούν. Το ινωδογόνο επίσης έχει τη δύναμη να το κάνει αυτό. Αυτή η συστολή μιας αρτηρίας αυξάνει τις πιθανότητες ένας θρόμβος να μπλοκάρει τη ροή του αίματος.
Στη Scottish Heart Healthy Study, τα επίπεδα ινωδογόνου και γλοιότητας του αίματος παρακολουθήθηκαν για δεκατρία χρόνια σε 1.238 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 25 ως 64 ετών. Υψηλά επίπεδα ινωδογόνου βρέθηκαν να είναι η κύρια αιτία υψηλότερης γλοιότητας του αίματος που συνέβαλε στον θάνατο.
Ο κίνδυνος καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού σχεδόν διπλασιάζεται με τα πολύ υψηλά επίπεδα ινωδογόνου, σύμφωνα με τους Dr. B.R. Jeager και Dr. C.A. Labarrere του Munich University Clinic στη Γερμανία.
Μπορείτε να μειώσετε το επίπεδο ινωδογόνου σας με μέτρια άσκηση και βιταμίνες του συμπλέγματος B, και ιδιαίτερα τις ίδιες βιταμίνες που μειώνουν τα επίπεδα της ομοκυστεΐνης: φολικό οξύ, B6 και B12.