ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ένα παλιό λυχνάρι

Ένας, πωλητής, ένας διοικητικός και ο μάνατζερ πήγαιναν για γεύμα, όταν βρίσκουν στο …
δρόμο ένα παλιό λυχνάρι. Το τρίβουν και βγαίνει ένα τζίνι.
Το τζίνι λέει:

-Θα δώσω στον καθένα σας από μια επιθυμία.
-Εγώ πρώτος, εγώ πρώτος, πετάγεται ο διοικητικός. Θέλω να είμαι στις Μπαχάμες, να οδηγώ ένα speed-boat χωρίς να έχω καμία έννοια.

Πουφ, και εξαφανίστηκε.

-Εγώ τώρα, εγώ τώρα, πετάγεται ο πωλητής. Θέλω να είμαι στη Χαβάη, ξαπλωμένος σε μια παραλία με την προσωπική μασσέρ μου, μια ατέλειωτη προμήθεια από Πίνα Κολάδας και τον έρωτα της ζωής μου.

Πουφ, πάει κι αυτός.

-Ο.Κ. είναι η σειρά σου, λέει το τζίνι στον μάνατζερ.

Ο μάνατζερ λέει:

-Θέλω αυτούς τους δύο πίσω στο γραφείο μετά το γεύμα.

Ηθικό Δίδαγμα: Πάντα να αφήνεις το αφεντικό σου να μιλάει πρώτο.